Alle inzendingen over heelal

Struinend door de morgen Een mysterie voor jou ontbloot Sferen die ontzorgen Ook al kleurt de hemel bloederig rood Een lange weg van gaan Waar mensen nooit zullen komen Ver achter de maan vandaan Het leven mag dagdromen Zonlicht wordt ontleed Met daadkracht zal het tegenscoren Als stof met waterdampen streed Zal wit licht straks weer…

Nu je voeten koud zijn geworden de wreven van je voeten, je enkels, je scheenbenen nu je de televisie uitzet en je blik langs de meubels gaat nu merk je de tocht die over de vloer trekt, die hoe lang al aan het trekken is en die je aan jezelf komt herinneren, in dit huis uit de schelp in de boekenkast wentelt het ademhalen van Triton omhoog…

Soms, als men buiten loopt in zee van zon, Of in de diepe storm, in 't diepe jaar, Of in de nacht haar laag neer vallend haar, Of in sneeuw, als men haast niet lopen kon. Dan voelt men zulk een liefde voor de bron Van al wat leeft, 't heelal, dat men wou daar Zijn armen omheen slaan, en heel te gaar 'r in opgaan, dat het ons bestaan verwon…

De dingen doen en aan het einde, basta, geen leer omhelzen. In het halfduister de uitgang raden. Niet in paniek geraken. Hij weet wel dat je komt, het staat in zijn agenda. ---------------------------------------------------------------------------- uit: 'Tot in de nde,nde graad; nestoriaanse kwatrijnen', 1998.…

Ik ben de wever aan des tijds getouw, En schik de gloeiend-bonte taferelen, Aan mij de macht om werelden te delen, Ik schok der vorstenrijken vaste bouw. Ik ben de aleeuwig-brandende flambouw, Die 't groot Heelal gestaag komt toebedelen Het licht en 't leven, die op aard komt spelen Het wiss'lend spel van wolken en landouw. Ik…

Hoe uitdagend het is om elke keer weer zon gewaar te worden of waar te nemen als een ronde bol waarbij ze op elk moment van de dag hangt in de open hemel waar haar brandend wel licht overal wordt verspreid tegelijk voel ik warmte diep in mij. Dat ze zo krachtig zo gedreven is, kan ik niet onder stoelen of banken steken daar ze ook het subtiel…

Wat is een mens? Een stip op een stip voorbij de zon, die zelf is zoekgeraakt in het heelal van melkwegstelsels achter melkwegstelsels. De mens: waar praat zij van in al die tijd, aeonen ruimte, zevenmijlen licht en zeventig maal zeven mijlen niks. De grote duisternis waarin de dode schimmen zich dringen naar het schemerachtig licht, waarin…

De gouden Aarde is vol en vast en klaar, De Hemel welft zich donker en zacht blauw, Het Heelal is die donkerzachte dauw, Alleen de Zon en de Aarde zijn zichtbaar. Van die twee samen, van dat jonge paar, Is de Zon de algoudene flambouw, En de Aarde de liggende landouw. In goud en groen beide volkomen baar. En in het zachte en volkomen blauw…

Waarom zijn wij hier? Waar komen wij vandaan? Zullen wij blijven bestaan, als de zon eens dood zou gaan? Berekeningen worden gemaakt. Voorspellingen gedaan. Op Mars een nederzetting plaatsen? Of een vluchtroute naar de maan? Maar als de zon zou sterven, blijft de maan dan wel bestaan? Geleerden buigen zich hierover. Veroveren de ruimte…

Volgens de astronoom die met de mond vol tanden staat - knappe kerel - was er in het begin al iets. Iets: met veel aantrekkingskracht, een zwart gat, een vlam in mijn hart. Zo niet, geen gebeurtenis t voor t + 1, en dan ook niets daartussen waar tijd plaats kon vinden. En zonder tijd geen pijl die ergens vertrekt om God weet wanneer…

Hou op, mijn ziel, 't Heelal te vragen, Hoe, waarom, wat, en wie gij zijt. De nevelwolken die u dragen, En, speelbal van d' onzichtbre tijd, Door de eindeloze ruimte jagen, Doorscheemren wel van bliksemslagen Wier flikkring door de scheuren splijt; Maar, ziet gij uit naar 't morgendagen, Die afstand is uw oog te wijd. Wij hobblen door…

Kosmisch Galactisch Solair Planetair Globaal Oceanisch Continentaal Nationaal Provinciaal Regionaal Locaal Lichamelijk Organisch Cellulair Organellisch Moleculair Atomair Nucleair Elektronisch Energetisch Amoreel Amoraal Poëtisch Muzikaal Zijn wij. Ben jij. Ben ik. Waar staat ons huis ? Waar wonen onze Goden ? Waar wonen…

ik verander de wereld ik verander de wereld in een kikker o kon dat maar, springen naar de sterren onze eieren door heel het al verspreid al mijden wij de vliegen al van verre geef ons ruimte geef ons tijd geef ons tijd geef ons ruimte ik verzuim te vermelden dat ik niet toveren moet en goochel een spoor van woorden dat is mijn sprong…

Hou op, mijn ziel, 't Heelal te vragen, Hoe, waarom, wat, en wie gij zijt. De nevelwolken die u dragen, En, speelbal van d' onzichtbre tijd, Door de eindeloze ruimte jagen, Doorscheemren wel van bliksemslagen Wier flikkring door de scheuren splijt; Maar, ziet gij uit naar 't morgendagen, Die afstand is uw oog te wijd. Wij hobblen door…

Melancholie, discipline en soberheid zijn de invloeden die hij op levende wezens uitoefent Terwijl eenzame steenbokken de bergketens verkennen brengt zijn kleurloze gaslichaam een overvloed aan starheid om hen te doen volharden in hun langzame klim tot onherbergzame hoogten Omringd door dampen en ijsdeeltjes produceert hij een traag wenend…

Wanneer ons zeepaardje luistert, naar de stilte in onze hersenpan, kalmeren onze amygdala's. Angstige mensen worden moedig. Zo kan onze hele mensheid, vredig voortbestaan. Wantrouw elk ondoordacht plan. Verbied alle illusies toegang, tot uw verstilde hersenpan.…

Drie mannen zijn verwikkeld in een strijd, De eerste zijn, dat is waar zij van dromen, Wie zal het verste in de ruimte komen? Wiens naam zal klinken tot in eeuwigheid? Zo voelen zij zich beurtelings verheven, Gewichtloos en gewichtig, voor heel even.…

vraag aan een kleurenblinde het glas, halfvol heelalkleurig blindbreekbaar ondersteboven te omschrijven, te bevragen zonder antwoorden te krijgen of te geven, te aanschouwen harder dan steen er is geen reden tot paniek alle schapen staan op het droge het blauw zie je wel maar is er niet…

Ons huis waarin ik wonen mag, is mijn tijdloos lichaam. De atomen waaruit het bestaat, zijn ouder dan de oudste wegen, die naar Rome leiden. De energie die het huis doorvoedt bewaart het in de zwartste gaten, en verdeelt het met de zon. Originele gedachten die het denkt, worden door het leven zelf gedacht. Zijn dood, leven en angst, de…

In eindeloos verre ruimten, die verstand te boven gaan, leven onbewuste mensen. Temidden van sterrenevels, zijn wij op aarde nu. Onvoorstelbaar nabij zijn wij, want wij zijn nu hier. Jij en ik en zij. Harten die in ons kloppen. Breinen die in ons denken. Longen die in ons ademen. Bloed dat in ons stroomt. Mensen zijn organen. Wij…

In stilte zie je haar staan Door blauwe lucht omgeven Ze laat haar licht vredig gaan De ogen zullen rust beleven De maan Als haar aura weergegeven Wolken zie je langs gaan Gedachten die het moment beleven Laat maar gaan Als een ornament van rust Als je haar ziet staan En een gedachte zich focust Laat maar gaan……………………

Gedichten die dichters schrijven, vervliegen als wolken in de wind. Ze verdwijnen in de eeuwigheid, waarin ze tegendraads ontstaan. Daar ontstaat al wat leven geeft. Al wat leeft. Opnieuw. Ons universum bewaart alles, als buitenaardse energie. Wat ontstaat vergaat niet. Alles is ongekend mogelijk, in ons heelal. Dichters scheppen ruimte…

Ik vraag niet langer om muren, zal mij ook zonder weten door wind afdoende omwand. Waar marmer niet is sta ik, waar water niet staat loop ik, en voel aan de duur van mijn verlangen hoe ik hoor, hier aan deze rivier waar ik midden in mist, in schotsen wandel. Het is niet vreemd dat in deze kou mijn adem komt: want ik kom om de wind…

Christus, die 't absolute van de liefde leerde, Spinoza 't absolute van 't heelal. Marx, die het relatieve van 't gevoel En van de geest des mensen leerde, - Einstein van het heelal... Welk een ras, welk een stam!…

Ooit keren we allen terug, naar vanwaar we allen kwamen. Naar het kind dat ik destijds was. Terug tot de stof waaruit ik ontstond. Verbonden in de geest die we samen zijn. Daar blijf ik wie ik ben en altijd was. Een dier zoals alle dieren waren. Als toeval dat bedoeling werd. Als kind van ons heelal.…

Hoe mooi je wel bent Tegelijk (on)bereikbaar Geraakt in mijn hart. Hoe jij als flitsend sieraad schittert in het oneindig uitgestrekte waar ik in de reflectie steeds rust kan terugvinden Een indrukwekkende en elegante verschijning van waar jouw silhouet als een lichtpunt dagen en nachten overstijgt, de wakende vlam brandt op het netvlies.…

Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren, Worden de sterren in de nacht geboren, Vuurbloemen die de rijzendranke roeren Van donkre aardtochten naar Gods ooglicht boren. En waar de heemlen van voor Hem vervloeren Tot glazen glansbaan eindelozer koren, Lijnen der stelslen weemlende contouren Door 't klaar kristal donkervermoede voren: Door…

Hoe ik in de ban ben van de schittering van de maan die met haar lagen gesluierd zilver golft tussen hemel en aarde waar zij ook haar zachte toetsen laat afdrukken op een klein stukje huid Een onverwachte verschijning die mij wakker houdt, nacht zonder slaap ontwaakt. Ik raak haast bedwelmd door haar parfum terwijl mijn gevoelens zich laten meestromen…

Toen viel een gat in mijn droom En een koele klok sloeg het kwartier Door de zwijgende nakende nacht, En ik voelde mijn ogen wijd open - Die zagen stil In de nacht. Maar ik lag in een doodstille kuil En ik keek in het donker heelal, Verwonderd en wakker, naar het geluid Van het eenzame koele kwartier - Dat al zweeg In de nacht. En…

Vreemdeling, wel eens voortvluchtig in dit land teruggekeerd. Het vaderhuis een aandenken, de vaste aasplek van de tijd. Maar vertrouwd met de worg der stervenden ben ik niet anders dan uw geest op zoek naar een zwermrijper andere als de leegte wordt gewijd. Zo word ik uw drijfanker, neemt gij de dood niet meer. -----------------…