Alle inzendingen over jaargetijden

Men is vandaag ontzettend onsterfelijk het is eindelijk de echte heldere herfst die er haast nog niet is de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting de grond ligt nog onder het gras men rookt de zwarte sigaar van de dokter men raakt bezweet door het werpen met darts men drinkt zijn zevende…

De herfst wordt nu kil. De meeste bomen houden hun groen vol, maar de berken, van vorm en tint toch al ijl, slinken tot geesten. Hun schemerende skeletten zijn behangen met dunne gouden munten waar de zon doorheen schijnt, versleten dukaten die zullen vallen op vochtige hollandse zandgrond. ------------------------------------…

De bomen vertellen het ze laten los wat bloeiend nat werd ze hebben tijd nodig voor rust De ondergaande zon weet het ze gaat eerder weg ze verlaat onze mooie zeekust De frisse ochtenddauw doet spinnenwebben glinsteren het voelt vochtig en klam De zomer kan niet eindeloos duren zoals ze gaf in onvoorspelbaarheid zo vleugellam laat…

September blaas uw gouden vlammen Door al de wijde wereld heen! Blaas van nog boordevolle stammen Het kwijnend afval naar beneên! Begraaf ons in uw gulle goud, Tot ons ontstuimige verlangen Barst boven al uw wilde zangen En feest in al uw vruchten houdt! September blaas uw witte buien Als blâren van een rozenstok! Blaas aan ons hart, tot…

mijn voeten reppen zich door zilveren regen ik dacht: ik kleur de woorden en maak een zon later op de dag zal zij komen haar hitte verschroeit me zij zal vogels verstenen in oogverblindend licht vleugels gebroken niemand is veilig als het zomert laat mij winters zijn ik ruik bloemen op ijs mijn voeten reppen zich onder de koperen…

Die mooie zomer blijft nog lang nazinderen bij geknakte tak Wanneer tijd is gekomen dat het prachtige blauw van de hemel vermindert waar de zon gezelschap krijgt van steeds meer getinte en donkere wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing. Nog even heerlijk genieten van de groene ritselende bladeren die…

In de tuin van mijn Jasmijnallee kent de lente een tweede gang na de vroege golf van zwoelte in een benauwde atmosfeer, ons voorjaar nam dit alles in alle vroegte mee, met weinig gevoel voor de nood aan koelte Er volgde een tijd, het duurde te lang met veel water, wind en hagelstenen de seizoenen leken de kaarten te hebben geschud, vroeg…

een man en een vrouw samen oud geworden zaten samen zwijgend op een bank in een zomerend park en hij zag hoe herfst in hun bomen sloop…

Is het nu zomer of herfst? We kunnen het niet vatten het is nog maar augustus en de zomer geeft al een afscheidskus. Waar is de zon gebleven met een klein beetje strandleven. Overal buien en onweer het lijkt wel herfstweer. We kunnen niet genieten de wolken beginnen met regen te gieten. Bloemen kunnen niet meer bloeien. De kinderen niet…

Als je je ogen sluit, niet beweegt, hoor je in onderaardse holen de muizen, kruipende spinnen die argwanend naar je staren vanuit fragiele door henzelf gesponnen huizen. Je hoort het knisperen van het dorre blad, hoe vette regenwormen diepe gangen graven, pissebedden onder vochtige stenen gevlucht, op zoek naar een veilige haven. Wanneer…

het licht van de lantaarn weerspiegelt in een plas Wind houdt zijn adem in luistert naar de regen dat een staccato ritme heeft hij kan zich echt niet beheersen zachtjes deint Wind mee zwelt aan tot de bladeren vallen dan staakt hij plots elke beweging Najaar wordt boos en vraagt: 'Wind wat doe je nou? Ik begon er net in te komen, en…

kleine grijze duif eet wat van de bladeren maar waait hierop mee met de harde wind met de storm langs de woeste zee een uitje voor ouders en kind dit alles geschapen door de heilige Schepper ziet hoezeer hij ons bemind sportieve jongelui in zomerse kleding kunstrijke sprongen op de trampoline voetballen nog erbij…

Hoog staat het stralend witte zonjuweel En slaat zijn hete licht op 't land te gruis, De zilvren vlammen laaien uit 't hemelhuis, De barnende aarde blakert grijs en geel. Elk buigt zijn rug onder het zware kruis Van vlammen, een last van vuur, - het lijkt of heel De wereld brandend draait, - de zon ziet scheel En kookt het gulzig zweet op…

loop ik maar wat te lopen mijn blik gericht naar de straat de zon schijnt op de klinkers het gras ertussen heldergroen ik kijk omhoog en zie daar zonlicht dansend in de bomen het contrast van licht en schaduw doet mij stilstaan en ik bewonder de vogels die hun lied zingen ik luister naar de klanken vervelen doet het zeker niet deze…

Terwijl je bijna afscheid neemt verblind je mij, verblijd je mij nog even straks ben je voorbij zolang de wolken voor jou opzij gaan de glooiende velden rood gekleurd het landschap laat rusten weet ik dat het goed was dag mooie dag wek me morgenvroeg als goud om met roodgekleurde wangen de zwoele avond in verlangen naar meer, te beleven…

Groeven in het akkerland Gedroogd in hete zon Onkruid overwoekert Waar geen gewas gedijt Hete Bliksem, hagel Regent op het balkon Zomer in het land Belgisch als altijd…

De wind blaast de tak zachtjes tegen het water het frisgroene lenteblad kust het oppervlaktewater Rimpels komen in haar spiegel de reflectie verdwijnt zij keert zich naar binnen haar starheid verzacht Langzaam warmt zij op de zon helpt hier een handje verdrijft de koude rillingen van de lange wintermaanden Nu kan zij ontspannen…

Een vroege zomer met alleen maar verbeelding het reizen begint Dat het zalig is om te zitten in heerlijk geurende vers gesneden gras waar elk spriet zo zacht aanvoelt als zij oogt en met de rug tegen een hoge stam van waaruit ik in totale admiratie en diepe nederigheid luister naar geluid van ritselende bladeren. Voor mij glooit het uitgestrekte…

De zee is kalm ze ontmoet blote voeten ze overspoelt ze met zout ze speelt en deinst terug meeuwen blijven ongestoord zich tegoed doen aan levensonderhoud er worden palen geslagen gekleurde doeken vrolijken het goudgele goed van ontelbare korrels de hemelblauwe kleur ons zonnige humeur geen wolk als saboteur De zee kent ons gemoed…

Reeds is het statig eiber-paar gekomen, 't geduldig rijs wringt stil de knoppen los, de zoele lente luwt door 't zonnig bosch en wiegt mijn geest in weemoeds-zoete droomen. Violengeur stijgt op uit vochtig mos, een bronzen gloed verjongt de dorre boomen, en primula's en dotterbloemen zoomen de groene wei met gouden voorjaarsdos. Wat heb…

In een piepklein huisje vlak aan de dijk Hoord' ik iemand jubelen juichen en gieren Van lentegekeuvel en floragezang Haar man werd er gek van, ging vloeken en tieren "Ik erger me groen aan je voorjaarsgekweel Dat paars uit de humus en bodemstruweel Ontluikende kuikens in barstensvol groen En insecticiden in huis tuin en keuken…

Ik zag in de lente de eerste krokusjes geel, wit en paars zo dapper en zo teer In de zomer zag ik gele zonnebloemen wiegend in de wind ze volgden trouw de zon Ik zag in de herfst vlammende kleuren geel, rood en oranje zo schilderachtig mooi In de winter zag ik blauw, oranje en geel de warme kleuren van de winterviooltjes Ik…

De geur van weiden vol sappig gras en bloemen vliegt op en zweeft door teer lover dat voorzichtig ontwaakt is streelt de bodem van boerenland en in 't woelige Drachten daalt ontdekkend neer beurt nijvere fabrieken op speurt langs winkelrijen drentelt heen en weer tussen een banketbakkerij en een hoog huis met witte raamranden en daklijsten…

Met fles en glas de trap afdalend, loop ik langzaam de verwaarloosde tuin in, ga zitten in de verweerde stoel, vaag zichtbaar in de schemering. Een zoele wind houdt zijn adem in, ritselend klimop bedekt bemoste muren, donkere struiken voeren weemoed aan, zacht klinken de stemmen van de buren. Ik hoor hun inhoudend gefluister, ruik de zware…

het bloesemt in de bomen 't is toch zover gekomen al leek het er niet op de winter bleef maar hangen er rees een diep verlangen naar bloesem uit de knop naar roze getinte takken die haast van zwaarte knakken dat leek dit jaar een flop de wolken bleven dreigen het voorjaar bleef maar zwijgen de zon liep niet voorop nu staan ze toch…

Scheef in roestige kettingen hangen de schommels bladstil onder kale zacht wiegende takken, voor het kind dat spelen wil is het te laat in de tijd, de zandbak vol afval en hondepoep, de glijbaan, stroef van het zand, die niet meer glijdt. Nog klinkt dichtbij vrolijk geroep, zo passend bij dit kinderlijk domein. Het tafereel blijft echter…

Aan mijn oude waslijnen in de tuin, schoongemaakt en aan de oude knijpers, ook schoongemaakt zolang ze willen dragen hang ik met mijn lijf, dat ik regelmatig schoonmaak zolang het mij wil dragen de was weer buiten…

Ik las in Vrouw en Wijsheid, of Sophia en de Vrouw - hetgeen in mijn beperkte blik een pleonasme is, of beter uitgedrukt tautologie - dat tijdens 'onze Koninginnenach', die laatste van de grasmaand op de eerste dag van mei, dat het Beltane is, het oude Keltisch feest Beltain Beltane staat in 't Wiel der Kelten in oppositie met Samhain…

Mei Een nieuwe lente en een nieuw geluid: Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit, Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht, In een oud stadje, langs de watergracht -- In huis was 't donker, maar de stille straat Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat Nog licht, er viel een gouden blanke schijn Over de gevels van mijn raamkozijn. Dan…

Zwarte kraaien vullen het mistige weiland met overwinningskreten over de voorbije winter waarin dagelijks zoeken naar het weinige voedsel of weerloze prooi lang en moeizaam speuren was hun schor gekras weergalmt in kale bomen slaat stram gebeeldhouwde takken is ondanks ruwe schreeuw bemoedigende zang wekt gezwollen bladknoppen uit een…