Alle inzendingen over Binnen in

Naar binnen gericht schrijft hij een teder gedicht, verwoord in een brief, aan zijn dierbare lief Naar binnen gericht leest zij zijn bericht antwoordt sensitief in een vers aan haar hartendief…

Soms begrijp je even niet Waarom alles gaat zoals het gaat En toch weet je diep van binnen Dat het goed is hoe het gaat Soms begrijp je even niet Waarom het zo moet gaan En toch weet je diep van binnen Dat je die weg in moet gaan Soms begrijp je even niet En je voelt ineens een traan En toch weet je diep van binnen Op vertrouwen komt…

Binnen.... moet je blijven 'ga niet de weg op' Buiten wacht ons sneeuwval en spiegelgladde wegen En code-geel en rood voor erger afgegeven via radio en teevee We gaan aan koffie, aan thee erwtensoep & worst Want buiten wordt het vegen vegen we ons straatje schoon.…

Bloedmooi van buiten van binnen zo rot als een mispel dat het zeer doet aan je ogen. Wanneer ze van binnen zo mooi is, als de buitenkant laat zien komt het ooit nog goed met haar misschien.…

Als ik binnen ben besef ik zo vaak dat ik niet buiten je kan ben ik buiten voel ik je warmte diep van binnen nu je licht zich weer naar mij toe keert leer me dan gauw dat ik als een bloem me ook keer naar jou…

hoe ik ook zocht me binnen de grenzen van een verpakte ochtend te weren het gestremde liet me in zijn traagheid onweten schreeuwen over waar of onwaar de roos binnen de waan schoonheid verder draagt…

Binnen ook niet Binnen was ook niets te zien. Binnen waren de muren, en de vloer en het plafond, en dat verschrikkelijk grote raam. Dat verschrikkelijke grote raam, waardoor je naar buiten kon kijken. Je kon kijken naar het gras. Je kon kijken naar de lucht. Maar verder, verder was er buiten niets. Oké, soms vloog er een vogel.…

Binnen in jouw ogen....…

binnen slaapt het licht van glas alles naar binnen gericht onbegrepen als ruimte eenzaam is een planeet zonder maan zo behoren de meeste dagen aan niemand toe zoals het hoort een voorgekookt afscheid treedt binnen niemand vraagt naar namen aanwezigheid dringt zich op tot een antwoord ver van bomen valt een tafel, een stoel, een beetje…

heb binnen mijn cocon mijn vleugels uitgeslagen gestorven voor ik begon toch vlieg ik alle dagen zo binnen mijn cocon zo zonder zon zijn er grenzen maar ik zie ze niet in de schaduw van verdriet lijk ik een vlinder in zwart-wit maar ben het niet…

het begin begon diep, diep van binnen als een mysterieuze vrouw eindeloos om te beminnen bodemloze liefde eindeloze kracht diep, diep van binnen is het begonnen schijnbaar zonder kracht altijd in de eeuwigheid…

Ik kleur binnen de lijntjes, altijd. Nu sla ik af en toe een bladzijde om En kleur ik een mooi hartje Heel voorzichtig, binnen de lijntjes…

de vlakte tintelend wijd dood en leven altijd samen binnen de muren van de tijd…

het maakt je kapot het sloopt je van binnen als je het gebruikt voel je daarna rot weetje als ik jou was zou ik er niet aan beginnen…

Jou woorden raken mij Ze raken mij diep van binnen Diep in mijn hart, diep in mijn ziel Jou woorden raken mij Ik voel onrust van binnen Tranen van geluk verlaten mij Jou woorden raken mij Ik voel kriebels van binnen Het maakt vlinders vrij Jou woorden raken mij Bezorgen mij een grote glimlach jij hoort…

Durf je binnenwereld te betrekken in je buiten wereld Van binnen Naar buiten Dan kan er intimiteit ontstaan en je elkaar echt leren kennen Je binnenwereld gesloten houden maakt intimiteit onmogelijk…

De schepping is binnen in tel De software uw sterf’lijk lichaam Dat levend uw ziel op chip zet Die doordraait als u hier inslaapt Met 1 druk op de knop van god Bent u er zo weer bovenop…

Laat me binnen Sluit mij niet af Laat mij jouw deken zijn Schuil bij mij Huil bij mij Hier is het stil Hier kan je zijn Durf Ga naar binnen Ga naar je hart Laat het zijn Kom bij mij Ach lief Geloof me Hier is het fijn…

Een mens , koud van buiten een warm hart van binnen kan zo liefdevol zeggen ik wil je beminnen. Een mens ,warm van buiten maar zo koud van binnen zal nooit met veel liefde iets met jou gaan beginnen. De kou die van buiten straalt wordt verwarmd door het hart, de kou die binnen huisd leeft misschien met veel smart.…

Heel diep van binnen klinkt een lied dat murmelt als een bron, verborgen wel, maar dorst wil lessen en klaar is als de zon. Heel diep van binnen zingt een zang zoals van vogels in de morgen die nauwelijks ontwaakt zijn maar al weten dat ze zijn geborgen.…

weerspiegel in verrassende varianten waarachtigheid nodig me uit om er te blijven bij stilstaan tot ik binnen handbereik jullie als verhevenheid durf neer schilderen…

Het is t torentje van Spiek Het is de weg van Lains noar Klooster En deur Westpolder langs de diek Het binnen de meulens, binnen de moaren Het binnen de kerken en de börgen Het is t laand woar ik as kind Nog niks begreep van pien of zörgen Het binnen de meulens, het binnen de börgen Het is n doevetil in dörpstroat Het is n olle bakkerij…

Niemand weet wat ik voel van binnen Niemand weet van mijn problemen Of de problemen die ik ooit heb gehad Niemand weet van mijn verdriet En alle verdriet die ik in het verleden had Niemand weet wat ik voel van binnen Niemand weet wat ik voel in mijn hart Bijna niemand weet hoe ik ben van binnen Ze zien alleen de buitenkant Niets is hoe…

Ruim voordat hij was gearriveerd, kwam hij al binnen in een lied. Zingen verkleint de afstand tussen geven en ontvangen. Een tijdlijn in muziek. Toen hij er was, waren zij binnen (en buiten zinnen). En ze zongen: ‘Luister naar ons afscheidslied’ en dachten: ‘Kon hij maar voor altijd bij ons blijven.’…

Angst, pijn, verdriet Het dringt naar binnen Ik kan niet huilen Het kan niet weg Ik ben bang Bang voor mijn gevoel Ik sluit het op diep van binnen Het doet me pijn Ik ben te zwak Ik sluit mijn ogen zonder traan En ga kapot in mijn hart…

Daar: de Oceaan, en binnen in mij nóg een -- Zonder Vuurtorens.…

Even alleen en het dondert zwarte koppen boven mijn hoofd en regen vanuit mijn ogen Even de energie voor mezelf en het raast in zware stormen tussen de diepe groeven door En dan is daar, heel diep, dieper van binnen een zwak schijnsel dat wacht op mij vol rust Even alleen en ik zie mezelf van binnen naar buiten komen, het harnas opzij…

Kom binnen, bekijk mij, mijn binnenwereld, mijn -- innerlijk behang.…

Van binnen zo verdrietig. Van buiten lach ik de hele tijd. Van binnen huil ik. Van buiten ben ik mooi. Van binnen ben ik verschrompeld. Van buiten ben ik energiek. Van binnen ben ik op. Dit komt allemaal door één persoon. Dan ben jij. Vroeger toen ik jou zag was ik blij.…

je kijkt naar buiten niemand loopt op straat je kijkt naar binnen niemand zit op de bank naar buiten kijken of naar binnen maakt niet veel uit zo lang je niemand ziet eindeloos lang geleden dat je iemand zag en vogels hoorde…