Alle inzendingen over Proces

ik heb het proces van vervlechten gestopt door onthechten rustig pluis ik mijn netwerk tot rafels zonder iets te vergruizen weet dat ieder contact nog bruist van emoties in bloot komend gevoel waar oppervlak lacht huist onderhuids nog altijd onzekerheid want ook vandaag sluit geen enkele toekomst definitief uit…

ongelofelijk miskend opspelend sentiment schiet naar de keel men wordt confidentieel met grote brokken die onverstouwd in-en-in vertrouwd zijn blijven stokken blijf bij de les in dit proces ook al wellen krokodillentranen komen maagsappen als zure borrels op geef geen kik je blijft meetellen na je laatste snik…

Sterk zijn Laten zien Dat het goed gaat Terwijl dat Niet waar is Dat kost Zoveel energie Spanning Door Moeten Wat Ik Niet meer kan Ik ben op weg Mezelf te Accepteren Te zijn Op weg Mild te zijn In mijn proces Naar zelfacceptatie Naar Er mogen zijn Pas als Ik mezelf accepteer Kan ik de ander Ook accepteren…

Proces van genezing, is Een studie van tijd Middenin de duur Progressie die verblijdt Periode optimaal Scheren en wachten Daarna, ongekend Pijnvolle nachten Kracht van de ether Heeft goed gewerkt Met behulp van vriendin Opnieuw aangesterkt Kon ik weer op eigen benen; Van een last bevrijd.…

O Sol iustitiae, illustra nos Verlicht ons, Zon van de gerechtigheid Zie waar zo'n Kafkaesk proces toe leidt 't Lijkt onderhand meer op Pandora's doos Een procureur die nu zelf moet gaan boeten Voor 't treden van het recht met beide voeten...…

fragmenten flitsen voorbij als korreltjes zand tussen je tenen waarin ik verstrengel aan jou, aan mij een bepaald proces voltrekt zich binnen de cirkel die nooit eindigt het maakt me nieuwsgierig het doet me beseffen dat elke volgende stap weer leidt tot volgende stappen tussen jou en mij……

Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg. Aan mij presenteerde het, het krachtig sterkste en zéér schoonste bevrijdingslicht!…

Gisteren heb ik een moord gepleegd En geen gevoelens van berouw Ik was het zat, de kou Mijn demonen toen maar weggeveegd Duizend steken heb ik van ze gevoeld De pijn van het moorden Het steken van hun woorden De onrust die in mij lag bekoeld Ik verklaar mijzelf hierbij verdachte Geen proces, geen advocaat Verklaar mijzelf schuldig aan…

De slotregels zijn leugenkoek want zo’n proces wil ik niet aan mijn broek!…

Het intiem proces om het voorjaar te duiden door insect bestuift continueert in refrein door de opmaat voorbereid.…

Ik zat daar op mijn thuishonk. Het overzicht behield ik over het gehele veld. Drie man op de honken, klaar met de handschoen. Om de slagman uit te branden. Ik zit daar, op mijn honk, eindelijk. Het was een lange, lange weg. Ik kan nu, met recht zeggen: álles, wat ik heb ervaren mag ik nu uitleggen! Ik bepaal over dag en nacht; ik houd de…

zij dienen zonder pardon zonder proces de dood toe Zie: http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/3372089/2013/01/04/Rechter-Liquidatieprogramma-Witte-Huis-mag-geheim-blijven.dhtml…

De silhouetten van een creatief proces dragen al besef van schoonheid. De stilte zingt 't nieuw begin van vergezichten en 't hoog gevoel. De rust van deze nacht was welkom als de dageraad. Te bouwen aan gedachtengoed daarvoor is het nieuwe licht gegeven.…

heb handenvol zomer geplukt uit bloemen die in het wild hun kleur wilden bekennen onstuimig vitaal bloeiden zij dwars door elkaar hun knoppen op zoek naar de zon wat ongeordend leek bleek een proces waarbij ieder op de juiste plaats in bloei werd gezet ook hier in dit onbekend paradijs geeft natuur zijn schepping en schitterend geheim…

lange zinnen slepen zich eentonig langs een wollen woordenbrij hypnotisch star zit ik de zinnen uit en hoop op stilte na 't verbaal proces een frisse stilte zachte bries die door mijn haren speelt verkoelend overkomt mij dan een rust die nooit verveelt de lijst, het schilderij de duisternis, het licht verzengend heet, en koelte de…

dichterbij dan verder weg onvoorspelbaar als een voorspelling onbeheersbaar als een natuurramp Meegaan in de vloedstroom van onrust en negativiteit is primair de reactie evenals vechten tegen het lot dat altijd een sterkere vijand is Ben je een controlfreak in het diepst van je gedachten dan lijkt loslaten en accepteren een levenslang proces…

meer zoals het was Het betrekkelijk lijkt wat er nog is Er is vooral nog het moment Want in kleine stapjes gaan gewoonweg kwijt, herinnering en lijf Alleen nog hier en nu Meer en nog meer hulpeloze vragen Waarop ik het antwoord schuldig blijf Wanneer in jou verloren gaat Het zekere wat jij eens had Er onzekerheid te loeren ligt Een proces…

De onhebbelijke jaloersheid van het een ander niet gunnen iets meer te hebben van een vluchtig succes; dat verstikkend verblindend het zicht op een nuance afsluit in een verzuurd proces. Die jaloersheid die onveranderlijk in de mens aanwezig is, maakt soms meer kapot dan het doel van zijn innerlijke belevenis.…

zij is een natuurlijke geefster als zij binnenkomt is daar de lach in de blik van die ogen wordt alle aandacht naar haar gezogen in een volmaakt liefdevol natuurlijk proces langzaam bouwen spanning en enthousiasme een sfeer van feest en plezier want zij is gekomen voor de mensen hier zij praten vaker lachen luider…

ook lawines worden steeds groter naarmate erosie meer vat krijgt op het gesteente de oppermachtige rots heet graag massief maar als de verbondenheid verdwijnt kiezelt alles bergafwaarts kwadratisch neemt de snelheid van dit proces toe met vocht en vorst als actieve daders in vriezende nachten met slang en appel legitimeert…

Geert maakt van zijn islamfobie gewag De vraag waarover zich de rechter buigt Is niet of het van goede smaak getuigt Maar of zoiets wel in een rechtsstaat mag Hier lijkt maar één oplossing adequaat: Verhagen inhuren als advocaat…

Het recht is live te zien op de tv: diners, getuigen, meineed, dat soort zaken. Kijk! Moszkowicz probeert weer eens te wraken. In talkshows discussieert men vrolijk mee. De strijd duurt voort, met name onderling, want niemand weet meer waar het over ging.…

Komt hier ook zo'n proces van of kunnen we er mee leven dat in een rommelig oorlogsgebied - weliswaar onbedoeld - wat extra sloebers sneven…

door emoties overspoeld maar niet weggespoeld ik heb kunnen blijven staan heb het door me heen laten gaan van binnen niet langer geblokkeerd heb ik me vrouwmoedig geweerd in staat om mijn verdriet te uiten dat proces is niet meer te stuiten door bij mijzelf te blijven en in mijn ziel te kijken heb ik me helemaal opengesteld me heel…

in de termijn van het gesteld proces, het inter-zijn dat waakser is dan mijn doolhof in het ontmoeten dirigeert de annihilatie geen bouwval die niet kermt, geen specie die draadloos spreekt geen verankering met trots slechts lege tonnen en spijbelende mensenmassa’s, allen op weg naar hun geweten het houvast in het falen van die ander, het…

Getrouwd zijn is een eindeloos proces. Het huwelijk is een ellenlange procedure. Van ruzie maken en weer vrede stichten. Van verwijdering en spijt van dat reces. Toch kom je ze steeds saamhorig tegen. Druk met huisje boompje beestjes. Alles weten ze zwijgend van elkaar. Nooit overwegen ze vreemde wegen.…

of kwijlt mijn mond die scheef getrokken door ’t infarct de lekkernijen niet weerstaan en sterft mijn lichaam in ’t proces van de chemie waaruit ik ben ontstaan…

Verhoudingen tussen tonen geven klanken quasi-ruimtelijk doel en richting: een schijnbare beweging Maar nooit zonder speler die dankzij zijn 'verbeelding' de toonhoogtefiguren met zijn lichaam tot klank wekt in begrijpelijke gebaren Hoe die klinken is van invloed op de wijze waarop wij op onze beurt dat 'proces in tonen…

Wat is een dichter Niet meer en ook niet minder Dan een instrument Die de energie En boodschappen vertaalt uit Het universum Een magisch proces De alchemie van woorden Tot betekenis Subliem gereedschap Dat zacht of vlijmscherp kan zijn Een dreun of streling Elk woord bekent kleur Transformeert tot een geheel Vertelt…

Zo mooi is het om gedichten te schrijven ’s nachts als de dagtaak af is en iedereen die bij de Nederlandsche Bank werkt al slaapt; het is donker, dat spreekt, en ook stil, in mijn hoofd suist het van woorden, woorden, mijn vingers zijn hard van de schrijfmasjien. De versterker kreunt na: laatste zenders geven gruis. Het is nacht, maar de bomen…