Alle inzendingen over Trouwen met de hands

Ik hou van mijn vrouw, de moeder van mijn kinderen Ik hou van haar, omdat ze is wie ze is. Lief mens van de mensen, Ik zeg het te weinig, Maar dit wil ik je zeggen, Ik hou van jou. Ik hou van jou! Hartroerend gekibbel, Dan knettert het aardig. Doch vaak de gedachten Eensgezind van lijn. Al 20 jaren lang dol op haar! Verliefdheid…

Jij en ik Zo voel ik me compleet Jij en ik Niets anders wat er toe doet Je bent m'n alles Jij bent degene waar ik voor ben gevallen Iedereen mag jou zien Zo trots ben ik op jou Ik hou van je, Jij bent mijn liefde Met jou word ik oud Er is niets wat me daar van weerhoudt Jij en ik Altijd samen Ik hou van jou Aan jou ben ik altijd trouw…

Max maakte van blijdschap de koddigste sprongen hij kwispelde, blafte en draaide in 't rond zijn baas nam de halsband en zei, komaan jongen en fluisterde toen iets dat hij niet verstond. - Ik neem een lang touw mee om hem vast te binden - ergens halverwege riskeer ik het wel - en morgen zal iemand hem zeker wel vinden - dan zijn wij reeds lang…

Stralend zat zij in de taxi een buurman op weg naar zijn werk keek door het raampje en knikte jij, vroegen zijn ogen ja, knikte ze terug,ik ik ga trouwen vandaag en daar ging ze haar toekomst tegemoet ze voelde zich gelukkig 19 Juni 1957 Nu zit ze in haar stoel en denkt; er is zoveel gebeurd de haren zijn van blond naar grijs verkleurd…

de landman trekt zijn sporen trouw aan 't wisselend seizoen standvastig ploegt hij voort wie zal hem storen zo toegewijd ook is een moeder met haar kind trouw aan haar taak voelt zij de liefde stromen wat til ik nog aan schaamte over een miniem gemis er is geen schuld aan onvolkomenheden de schaamte over menselijk tekort gaat dieper…

elkaar gevonden na onze beden ze zijn verhoord ja en amen zorgen behoren bij het verleden voor deze heer en zijn dame We zijn elkaar trouw en zorgen voor elkaar dat is van iemand intens houden ons bootje vaart maar wel steeds behouden…

Onlangs heeft hij een eega uitgekozen die sprekend op zijn wijlen moeder lijkt. Haar blik heeft iets van dat meedogenloze die vrouwen krijgen als de tijd verstrijkt en liefde niet veel meer wordt dan een pose, ontdaan van gloed; en hoe je ’t ook bekijkt, er ook geen kans is op metamorfosen waaraan de maat van schoonheid wordt geijkt. Hoe…

Tante Leentje van der Krieke bleef haar leven ongetrouwd en haar nichtje Annemieke vroeg: ~Heeft u dat nooit berouwd zo te leven in uw eentje zonder man over de vloer?~ ~Ben je mal~ zei tante Leentje, waarop ze haar nicht bezwoer: ~Mijn kachel rookt, de goudvis drinkt en Hector blaft me af en stinkt en Kareltje mijn ouwe kat gaat bijna…

Niets is doodgewoon. Alles is bijzonder. Een dak boven je hoofd. Steeds doen wat je belooft. Niets gaat zomaar vanzelf. Alles hangt met alles samen. Wat op een toeval lijkt, krijgt een bedoeling. Niemand is doodgewoon. De moeder van je kinderen, die van je houdt, en doodgewoon bij je blijft.…

Het lijkt ver, maar is dichtbij, het lijkt trouw, honds, zeg maar. En "en" eraan vast Is het mooiste woord gemaakt wat er op de wereld bestaat!…

Uren hebben we gewandeld dochter en vader vader en dochter Haar hand in de mijne de mijne in de hare hand in hand, kameraatjes Wat hield je m’n hand teder vast je liet m’n hand niet meer los stevig en vastbesloten lopen Samen de VAART er in elkaar niet meer loslaten "de HEMEL op aarde" En Midon je 'hondenbroertje' trouwe eerlijke…

Wellicht heeft ook Eugène gefantaseerd -Als puberjongen in de jaren tachtig- Dat hij Vanessa ooit...Godallemachtig... Dat is hierbij alsnog gehonoreerd Dus waarom voelt het niet of hij in deze De held van onze lichting dient te wezen?…

Vriend, ver weg en toch dichtbij Ik weet me veilig in je armen Schouders sterk, je zwaard in handen, Trouw, verzekerd in je lijf Je kijkt naar me, wel eeuwenlang Je vraagt me vaak waarheen ik wil Mijn tranen worden zacht en stil Rollen zacht over jouw wang Reizen, nachten, dagen ver Waar ik ook maar wakker word Ben je vast vooruit gesneld…

Reik naar mijn hand en voel mijn ziel. Hoor mijn hart, het is voor jou, fijn maatje. Vriend, maatje, vrouw, Schat! wat je ook doet en waar je ook heengaat, ik blijf je trouw mijn Lieveling.…

Fok het gewoon Fok gewoon de leugens. Fok onwetenheid Fok naïviteit Fok scheinheiligerds Fok Sletjes Fok players Fok mensen Fok slijmerds Fok de goeie En de kwade Fok het leven Fok de maatschappij Fok de regering En de naieve bevolking erbij Fok alles Fok iedereen Jullie kunnen me wat Fok oorlog Fok vrede Samen leven kunnen we toch…

de situatie uit de hand hopeloos in het nauw trachtend te vluchten verstuikt ze de enkel gillend als een vreemde smekend om trouw vinnig in dialogen doorweekt sensueel doortastend afkeurend trots als een pauw maar altijd aan het einde gewillig van hem de filmcliché vrouw…

" In de stilte van onze gedachten huizen beloften van trouw. Handen als ankers diep verzonken in zee gesmeed tot één roep,... ' Mijn vriend ' ' Mijn vriendin ' ' Mag ik je? ' ' Mag ik jou? ' - G R A A G -…

In mijn hand al zoveel afscheid, als ik Door je haren strijk, dat ik je vergeet Als je voorgoed bent verdwenen.. (Opzitten en pootjes geven volstrekt overbodig.)…

mag ik spoken door je hoofd je handen voor mezelf gebruiken ik geef maar neem ook uren van je af die ik je eerder vol intense liefde gaf jij deelt mijn bestaan daardoor kan ik je niet laten gaan want onze handen raken pluk weer die bloem in het groen, ja korenblauw ze staat er trouw te bloeien omdat ik eindeloos van je houd…

Toen Amor’s pijlen doel hadden getroffen werd in zijn hart de liefdesvlam ontstoken. Het mocht niet zijn, dus heeft hij zich gewroken door vuur te schieten uit zijn Kasjmir-sloffen. Dat heb je met die Indiase gasten, het nee-woord jaagt ze pijlsnel op de kaste.…

over ruwe huid glijdt de hand, ontdaan van gevoel, naar nieuwe vragen een woord dat stuit op koppig verstand in een vieze poel van dode dagen zoeken naar licht in donker verlangen maar alles blijft koud en leven hoeft niet alweer een gedicht door ogen gevangen verre van eenvoud van knagend verdriet tijd om te laten wat weg…

Eén schaduw teveel In gebroken verlangen Eén droom teveel In een leven lang Vier woorden Goed bewaard In beslag genomen Jou gevraagd Verradend beminnen Zwervend in gevoel In woorden gebladerd Onzegbaar verkoeld Donker verdriet Steeds weer herhaald Een hart van morgen Begraven vandaag Hand zonder hand Eén schaduw te weinig…

Mijn hand is er voor jou Je leerde er aan lopen De deuren van mijn hart Staan altijd voor je open En als tranen komen Door zorgen groot of klein Dan zal mijn uitgestoken hand Er altijd voor je zijn…

Jouw hand zoekt mijn hand, streelt zacht mijn grove huid, Verkent het eelt op de kussentjes, omvat dan mijn warme hand. Mijn hand vind jouw zoekende hand streelt teder jouw zachte huid, Voelt jouw kleine kussentjes, omvat dan jouw warme hand.…

Ze vouwen om te bidden. Ze strelen bij beminnen. Ze wijzen de weg. Ze helpen bij pech. Ze wuiven om te groeten. Ze schudden bij ontmoeten. Ze schrijven hoe het gaat. Ze wrijven bij smaad. Ze tasten in het duister. Ze klappen bij luister. Ze verdienen ons brood. Ze rusten in de dood.…

Hij praat en ik luister Maar hoor niet Wat hij zegt Dan pak ik zijn hand En streel de dichte snee De vele kleine wondjes Sommige ontstoken Of met een pleister beplakt Om het bloeden te stoppen Weer een gesprek met een einde Waarom gaan we niet wandelen…

Voorzichtig is wat telt En als leiders spreken Is het gevaar gelee De handen zijn beschadigd Zij hebben er vrede mee Met de dialoog weer verder De agenda is barstensvol Het verzet uit duizenden kelen Vraag wederom hun tol Als straks onverlaat goed gekend Zijn gruwel opnieuw vertoont Start men weer het praten Handen in onschuld…

Zulke zachte handen kan een man helemaal niet hebben, zo breed, groot, sterk, gekloofd, dat kan niet. Maar toch, nu nog, ik weet: Die zo lang vergane pracht, tuinen die hebben bestaan, het waren zijn handen, zijdezacht, die al dat werk hebben gedaan.…

wezenloos beeld bedelaar bevroren handen versteend trage man zijn ogen smekend om een aalmoes grijpend zoek ik zijn beefhanden…

De hersens geboden zijn handen om de jongen in elkaar te rammen. Het slachtoffer bezweek en niemand weet waarom de hersens de handen opdracht gaven. De dader wast zijn handen in onschuld!…