Alle inzendingen over geluk vinden en geluk zoeken

Geluk ontstaat zoals wolken ontstaan. Geluk ontstaat uit stil verdriet. Zoek geluk en je vindt het niet. Geluk is als water dat rustig stroomt. Geluk verschijnt na zware storm. Bestel geluk en niemand levert. Geluk is teer en zacht als dons. We kunnen geduldige wachters worden.…

Ik zoek de zomer in mijn geheugen de geur van liguster geur van geluk en de lijster slaat slakjes op het terras Ik zoek de zomer in mijn geheugen paarse seringen en blauwe regen bloeiend in elkaar verstrengeld, en wij Ik zoek de zomer in mijn geheugen de geur van liguster vervlogen geluk.…

Op zoek naar geluk, reisde ik langs steden en dorpen. Door eenzaamheid werd ik op mezelf teruggeworpen. Het heeft me geenszins verward. Het grote geluk droeg ik bij me...... diep in mijn hart!…

Ik draag je bij me, als altijd draag ik je bij me Zelfs door mijn jaszak heen hoor ik je ruisen, hoor ik de zee die in je is - Ik zet jouw schelp tegen de mijne En hoor hoe je ruist, hoe de wind in je suist - Alsjeblieft, Lispeltuut, vertel me alsjeblieft hoe laat het is, Want niemand hier weet hoe laat het is.…

Ze kunnen mij niet dwingen, wanneer ik mijn geluk vind in de eenvoud van de alledaagse dingen; te vinden het geluk dat ik in mijn dromen niet verzon! Om niet te genieten van het moment dat ik alleen kan pakken in het blauwe schaduwspel onder de warme levensbron!…

Geluk, Ik was er jaren naar op zoek, Ik vond niet wat ik zocht. Totdat ik gister wat voelde, Op mijn schouder. Ik draaide me om en zag, Dat het geluk mijn leven Zachtjes was binnengeslopen. Juist toen ik het niet verwachtte...…

Geluk is de kracht van de zee Je vertelt haar alles Maar ze neemt het niet voor je mee Je zoekt het in zoveel Geluk zit in het geheel Zoeken heeft geen zin Soms heb je het niet Soms zit je er midden in…

zoek niet naar het grote geluk maar tel je kleine gelukjes: de snelste rij bij de kassa, een vrij tafeltje op het terras, een opwaaiend rokje... die optelsom is altijd groter dan het grootste geluk…

Het is nacht en de wind speelt met de houten gong de maan straalt zachtmoedig op de daken de kamer is gevuld met pianoklanken klanken die klimmen en dalen In de stad verstrijken de uren gedwee uren gevuld met zoeken naar geluk Zoeken dat het geluk verhult Geluk niet te vatten volheid!…

Nog gebogen door de druk Van het mensenleven, Vind ik menselijk geluk, Waar geen mensen streven. Uit het troosteloze zwart En uit donkre hoeken Daalt de vrede in mijn hart, Dat moe is van zoeken.…

Een moment van waar geluk. Wat jezelf niet lukt.…

Het was een feest met alleen maar geluk Voor ons kon de toekomst nooit meer stuk. Het leek voor ons een hemel op aarde Tot die dag dat ik het ontwaarde: Jij verdween toen plotseling uit mijn leven, Zodat ik mijn geluk voorgoed op moest geven. Maar die keren dan, dat je weer terug bent gekomen?…

Hoe we sindsdien elkaar aan het begin van een reis in de lange trein vinden, en na een dag saam jij op het station altijd nog zwaait door het raam.…

De weg, die we samen moeten gaan plekjes waar we stil blijven staan blijkt onze uitgestippelde levensweg géén routebeschrijving, géén overleg wij zijn het niet, die de reis bepaalden wel, dat we soms veel tol betaalden ontmoetingen waren er altijd veel ze hielden onze verwachtingen in het gareel met niet iedereen kan je lang blijven praten…

geluk en je vind het niet door het te zoeken” dacht ik nog even maar ik durfde het niet te roepen…

fluisteren in de slapende stilte heb ik liefde in woorden verloren,gedachten gevonden en kleuren verzameld om elk spoor van rouw weg te tekenen in een droom waar schimmen hun cocon verliezen en geboren schaduwen blijven glimlachen wannneer de avond mij omarmt als een minnares die haar mijn liefde schenkt in elke echo die ik weer mag vinden…

Bij de confrontatie met beperking verlies ik mijn evenwicht tot ik heil zie in nieuw licht ik tel geen dagen of uren en telkens vind ik een uitweg in creëren en imagineren piekeren is op slag verdwenen geniet weer ten volle van het leven wakker, gelukkig en content sta nu echt wel te kijken, geen oordeel meer of kritiek brengt me terug…

Geluk ligt voor ons om het te grijpen, maar we zoeken het soms op de verkeerde plek…

een rupsje daalt neer aan een zijden dun draadje op zoek naar geluk…

Ik kan je niet zien, maar ik weet dat je dicht bij me bent Ik voel het gewoon Ik voel het aan de kriebels in mijn buik en aan het verlangen om je lichaam tegen het mijne te drukken Al een hele tijd zoek ik tevergeefs naar jou, jij, die me doet zweven van geluk Maar ik weet dat ik jou nooit zal vinden omdat ik je enkel ken uit…

leef als haar geluk als een bloem die de winter overleeft het water koud en bevroren ontdooit groeit en daarna weer bloeit teder groen haar kwetsbare blaadjes opent ze traag een licht brandend hart als een vraag middenin haar leven als mijn spiegelbeeld in jou zoek ik vind ik haar evenbeeld…

De drang ons voort te planten blijft Al worden wij door brand geteisterd Wat is het dat daartoe ons drijft? Het fascineert, boeit en verbijstert Ja in Europa zit je goed Zo zijn er nog wel wat contreien In Afrika vloeit heel wat bloed En hoor je hete tranen schreien. De mens ontvlucht zijn eigen land Wanneer dat knoeit met mensenrechten…

Je zult nooit gelukkig zijn als je geen vreugde kunt vinden in de zon die schijnt, in de bloem die bloeit, in het kind dat naar je lacht. Als je meent dat het geluk ergens anders ligt, in een pint, een whisky, een disco, een verre vakantie, heb je een totaal vals idee van het 'geluk'.…

schenken Ik zoek en ik huiver zet mijn angsten opzij Breng langzaam weer kleur in dat leven van mij Ik zoek wat ik verlang openheid en vertrouwen Liefde en kwetsbaarheid niet langer meer rouwen Ik zoek en zal vinden met pieken en dalen De weg naar het geluk niet langer meer dwalen…

Laat los ik ben gelukkig zo alles wat ik ben dank ik ook aan jou er is een geheim zoek het niet en ook jij vindt het geluk…

ik zoek naar iets maar weet niet wat of hoe het is weer die leegte die aan me knaagt... daar, zie je dat? dat donkere, bodemloze gat het valt niet op te vullen toch is er nog geluk zo af en toe... geluk, tot nu toe ongeschonden, vrij ik bewaar het op een veilige plek... daar, zie je dat?…

Geluk is het licht, Waar ieder naar smacht, Hoe rijk je ook bent, Geluk geeft je kracht. Hoe lang ik ook zocht, En waar ik ook keek, Ik kon niets vinden, Wat op mijn lichtje leek, Nu kan ik weer lachen, En voel ik me vrij, Want ik heb het gevonden, Dat licht, dat ben jij.…

Geluk hoopte ik steeds te vinden als ik weer zocht in mijn eigen ziel omdat ik het steeds niet kon zien Ging het verwoorden in Poëzie een zoektocht naar de goede woorden om gevoelens te tonen. Zo het geluk te kunnen ontdekken de warmte om me heen te voelen het mooie van het leven te ervaren.…

als ik één blad vangen kan in een herfststorm zoek ik dan naar groen of kleurt geluk bruin -of vliegt een wens -…

hij wankelt in zijn gangen met het zoeken naar geluk het hart slaat alsmaar banger zijn geloof al jaren stuk…