Alle inzendingen over gordiaanse knoop

Ik ben een roos nog in de knop maar ik wil openbloeien Ik ben een roos nog niet geplukt ik mis nog iets ze moeten me besproeien...…

deken over de dag, zacht maar zeker de knop om en ik slaap, wel licht…

Wazige wolken verbergen herfst in de knop grauw tovert schoonheid…

Mijn knopen springen.…

Volwassen vraagstukken op kinderen plakken is vergelijkbaar met een bloem in de knop knakken…

ze mengen duizend hartslagen in een paradijs van kleuren verdwalen in een oceaan van tedere warmte een ander leven voor even twee in een sierlijke dans van haar in zijn masseren de nacht de zon tegemoet en begroeten elkaar weer in de schoot van zomer…

Een rozenknop, half verdronken, half geknakt probeert al vechtend toch rechtop te staan heeft tederheid en warmte opgepakt waardoor haar eigen wortel aan kan slaan hoe zeer de doornen aan haar prikken zij hakt ze af en gooit ze op de grond ze laat zich niet meer door hen verstikken ze hebben haar lang genoeg verwond zonder de doornen gaat…

Roos, ik roep je zacht maar je splijt mijn nacht op dit sprakeloze papier waar gedachten rusteloos bewegen. Weet dat ik je zal beminnen tot in de eeuwigheid der zinnen dat ik naar je taal met de echo als klankensmale blijf herhalen. Ik schrijf water tot het trilt in het diepste wezen van het woord: melodie.…

Ik lig verstrikt in een kamer vol knopen en haakjes devoot knielend, biddend, smekend onder haar strenge blik. Gebroken slik ik mijn nederlaag en vlucht in de luwte van een bevrijdende morgen.…

Zij schuurt de maag Met knopen.…

Terwijl wij dingen om meer, vouwt de kleine vuurvlinder samen een knop in rust, fragiel binnen de muren van verdraagzaamheid. Kleine vuurvlinder, prachtvlinder, snuitvlinder, nachtvlinder, zingen, dansen, wij zijn apart, geven liefde van omvangrijke aard. als een knop in bloei.. vol bewondering.…

Kijk toch eens aan hoe ver je het kan schoppen! Heel Holland heeft ze op tv gezien, de broers en zangtalenten Ben en Dean. Hun populariteit lijkt niet te stoppen. Nu ik ze tegenkom op ieder net, heb ik m’n stoel maar andersom gezet.…

het is niet voor niets een slaap rechtvaardig maar voordat ik waardig onder een dekbed verdwijn heb ik de ochtend nodig en ik druk op een knop morgen sta ik weer op wekker wakker…

In tijden van recessie knoopt men eindjes aan elkaar, in tijden van tekort aan eindjes, laat zich raden waar men zoekt naar een oplossing, tot de kluwens in elkaar verward raken!…

pad vergaten we de tijd de zon scheen kleuren in seizoenen onze hemel waren we te rijk zo zijn we afgedwaald en ronden slechts de lang bekende wegen het openstaan voor nieuw en voor elkaar zijn we in dagelijkse sleur vergeten de bloemen zijn al uitgebloeid het pad is niet meer te belopen maar er gloort nog hoop na doorgehakte knopen…

hij stond op pakte zijn jas met de kleur van de dag telde de knopen op rij sloot ze met zorg de middag en avond voorbij hij knelde werd krap de naden legden het leven van maanden en jaren steeds vast vandaag heeft hij de jas van moet laten hangen treedt onbevreesd de dag tegemoet…

Het is een uitdaging om de knoop door te hakken Wanneer je in de knoop zit, ontwarren Je kunt het touw zover vrij maken dat je erin blijft hangen Erin blijven hangen is de makkelijkste weg Tevens biedt het geen enkele oplossing De uitdaging is een patroon te doorbreken Het doorbreken van het patroon is een verlangen om naar te snakken Bevrijdend…

. ------------------------------------ BLAUWE KNOOP Ik was een maand lang van de blauwe knoop Zelfs op Blue Monday zong ik al met Frank Sinatra "Fly Me to the Moon" met drank Maar in de fles bleef liefde, stille hoop En geloof op dagen vol geneughlyckheit Waarin geen druppel alcohol gedijt...…

Veel kostbaar bloed heeft 's werelds loop gestort en menig bloem is onverhoopt verdord; verhef u niet op jongzijn en op glans, de knop valt af, eer zij geopend wordt.…

Ik ben net zo nuchter dus als een lid van de blauwe knoop dus aan mijn lijf geen polonaise want dat scheelt een hele hoop.…

Het boek van Schrijver Marinus Knoope heeft als titel: ‘De creatiespiraal, natuurlijke weg van wens naar werkelijkheid’.…

het is aan te bevelen bloemen in den knop te breken want voor je het weet is een ander je voor geweest hendrik (met posthume excuses aan Willem Kloos)…

Een roos nog in de knop. De natuur wacht stil.... tot hij zich langzaam ontvouwt en stralend open gaat! Het is een wonder op zich....…

Ik heb de kat aan de boom genaaid, ik heb de wurm in een knoop gedraaid, ik heb in het afval een vuurtje gestookt, toen alles fikte kindje gekookt, toen alles gaar was, smakelijk eten, pan bij de buren naar binnen gesmeten. Wie heeft dat gedaan? Wie heeft dat gedaan? Ik, zei de gek.…

wensen en toekomstmuziek huisje, boompje, beestje of een spannend bestaan jij wilde ervoor gaan als de brandweer met licht en geluid en dan slaat reuma alles aan diggelen suikerziek ben je er van je woont in je bed je komt er niet meer uit dan gaat toch de knop om en zie ik jouw glimlach die deuren opent…

't Open roosje, rijk van blad, Zei aan 't nog gesloten knopje, Dat aan 'tzelfde steeltje zat: Zie eens, dik onaartig propje, Zie, hoe luisterrijk en schoon Sprei ik al mijn schat ten toon! - 't Knopje zweeg en hoorde 't aan; Maar de middag kwam haar wreken, Deed haar boezem opengaan, En de volle roos verbleken. Hoop en dartelend…

het is tijd dat ik mezelf ga bekijken begrijpen wat er over is problemen zijn geschikt verstrikt in knopen tijd rij na rij de kluwen te ontknopen de hete brei er niet voor weg te lopen leven met losse draden zet sporen in de tijd liefde pijn mijn ervaring geef ik als herinneringen in bewaring nu is het tijd om einden aan…

niets herinnert nog of vergeet sindsdien handen op huid tot knoop gevouwen vogel, een dwaalgast terug van heen luchten rusten in roerloze wolken de onderste steen verankerd in aarde het land is af niets meer aan doen de knopen geteld de sloten gegraven klaar voor halvering naar eeuwigheid het laatste woord gesproken…

mijn bloem heb jij in knop gezet dus sterft het groen groei maar de hemel dichterbij…

De monnik naait, naait, trekt, trekt de draad door de stof -- Geen knoop aan het eind.…