17988 resultaten.
Zo graag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 171 Zo graag zou ik wat ware woorden vinden,
wat woorden die gaan troosten wie er schreit,
maar ach, die woorden willen maar niet komen
dus zwijg ik nu al maar een hele tijd.
Of woorden die verheugen mogen ook wel komen,
of die vertellen van een groot en oeverloos geluk
maar ook die woorden willen maar niet komen,
en daarom scheurde ik al vele…
Cirkel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 443 Gevangen in de ronde cirkel
Ben ik als vierhoek vals misplaatst
Bemerk ik alles op het laatst
Krijg ik aan de ronding hekel
Doch draaierig van het verdwalen
Zoek ik door naar mijn ontsnapping
Verliezend in de overlapping
Van de tijd die mij laat dralen
Zolang ik niet vergeet te hopen
Zal ik wachten, zoeken, leven
Nimmer een hoek van mijn…
Geen geluid in het veld
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 307 hoor hoe stilte
na talloze nachten
van onbewaakte
woorden
als een buizerd
met strakke vleugels
blijft hangen
met weigerende tong
het wisselseizoen
bespiedt
roerloos boven
stukgewoelde grond
luister
naar de grote cirkels
die met gekromde klauwen
het fluisteren doden
dagblind
met de mond vol sterven
hoor
want ik weet…
Lente Haiku Vijf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 Mmm, even proeven,
witfranse crispy Chablis
op een smal balkon.
Mmm, stil luisteren,
parelende vogelzang
merel in de beuk.
Mmm, even voelen,
dieprood gebakken stenen
verwarmd door de zon.
Mmm, even kijken,
priljonge lenteblaadjes
duizend kleuren groen.
Mmm, even ruiken,
tere leliebloesempracht,
eeuwige lente.
Mmm, even denken…
Haikuku V
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 838 verborgen vogel
je roept steeds je eigen naam
vanuit loofrijk bos…
Van staan en zitten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 76 Er was er eens een dichter die maar niet goed kon onthouwen
of hij vanuit de man schreef, of veeleer vanuit de vrouwen.
Dat maakte hem van streek en deed hem menig maal benauwen,
zodanig dat de twijfel aan zijn geest begon te knauwen.
Het viel hem reuze zwaar steeds bij zijn versjes te bepalen:
~Moet ik hier nu de borsten of de ballen bij gaan…
Levend dons?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Vingertoppen
gegoten in dons
traag zichtbaar
een bewegende contour
dat zich voorover buigt
een rilling zonder koorts
puntje van de tong die
langs over de treden
van de ruggengraat
via het dal van de heupen
naar de diepten van de bron
odyssee van de hersenen
verleiding
tokkelt de snaren
van een dwanggedachte
verbeelding dat…
V&D
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 89 Het is nu haast gebeurd met V&D
Ik was er nog een dag of drie geleden
De roltrap ging alleen maar naar beneden
En je kreeg bijna alles gratis mee
Het was er stil, je hoorde van veraf
De oude Dreesmann draaien in zijn graf.…
Geest
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 418 Jij hebt een bijzonder mooie geest:
de stilte erin
bekoort me
nog het meest,
wanneer jij
de liefde
in mijn ogen
leest.…
De sneeuw dekt alle woorden toe
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 155 De sneeuw dekt alle woorden toe
en laat hun ijdel pogen zien
om weer te geven wat het is
in stilte te vertoeven.
De sneeuw hervindt de luchtigheid
om toe te dekken wat ons deert
terwijl de eeuwigheid niet rent
maar smelten durft in ieder vlokje.…
François
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 2.745 Of moet ik
in c
schrij(v)en?…
Bejaardenzorg
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 934 v=jNV5bgsv984…
Inclusief
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Samuel Beckett (M/V/O)
schreef exclusief een stuk voor mannen,
dat moet uit de theaterzaal gebannen:
genderfobie! (Noem je dat zo?)
Studentbestuurders! Is cultuur
dan inclusief taalzelfcensuur?…
De arbeid is ook de bron van het weten
poëzie
3.0 met 4 stemmen 813 De arbeid is ook de bron van het weten,
Hij is de wel van de goudenen geest.
Door zijn gestage groei groeit ongemeten
De macht van den geest binnen 's mensen leest.
O! door het storten van het bloed, en strijd,
Gloeit dus ook ander licht op uit d' arbeid,
Dat is het gouden licht der geestesarbeid,
De geestesarbeid zelf, de gouden waarheid…
Antwoord
poëzie
2.0 met 15 stemmen 3.686 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.152 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
de dirigent
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 139 na het slotakkoord
houdt hij zijn baton hoog
de instrumenten zwijgen
uit het ampul vloeit
een concentraat van stilte
recept voor de wereld…
Het kwartier
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.843 Toen viel een gat in mijn droom
En een koele klok sloeg het kwartier
Door de zwijgende nakende nacht,
En ik voelde mijn ogen wijd open -
Die zagen stil
In de nacht.
Maar ik lag in een doodstille kuil
En ik keek in het donker heelal,
Verwonderd en wakker, naar het geluid
Van het eenzame koele kwartier -
Dat al zweeg
In de nacht.
En…
Inkeer
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.862 Wat lelijk heel die heide,
Wat lelijk doet dat veld,
Wat triest dat geen van beide
Mij meer iets moois vertelt!
Elk bloempje aan de wegen
Leek eens een mooi verhaal -
Nu drupt het in de regen
En zwijgt het allemaal.
‘k Loop in herinneringen
als een wanhopig kind,
Dat ziet de oude dingen
En de' oude weg niet vindt.
Maar hebben…
In de stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 153 In de stilte
wist ik altijd
wat te denken en te voelen
wat te willen
waar lagen de verschillen
in de stilte alleen
altijd of het scheen
dat ik meed en vermeed
om een zachter leed.…
De stilte
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.625 Min de stilte in uw wezen,
Zoek de stilte die bezielt,
Zij die alle stilte vrezen
Hebben nooit hun hart gelezen,
Hebben nooit geknield.
Draag uw kleine levenszegen
Naar het dromenloze land,
Lijk de golve' haar oogst bewegen -
Tot zij zachtjes breken tegen
Het doodstille strand.…
Lichtspel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 146 Tijdens de ochtendwandeling
staat de groep plotseling stil.
Ik vind mij voor een hoopje takken,
en staar ernaar.
Dan breekt de zon door
en voltrekt zich een schouwspel van licht.
Over de talloze kriskras gesponnen draden,
dansen ontelbare lichtjes.
Het nauwelijks voelbare ochtendbriesje,
zet de maat voor dit glinsterend festijn.
Het hoopje…
Mijmering
poëzie
4.0 met 1 stemmen 518 't Wordt stil - en als een stille droom
Komt de avond om mij heen, -
En zachtjes ga ik dromend aan
De weefstoel van 't verleên.
En zachtjes tel 'k de dagen weer,
Die door mijn vingers gleên -
En dromend zie 'k het dampend dal
Door de' avondschemering heen: -
Daar is dezelfde heuvel waar
De zon vroeger verdween -
Daar zijn dezelfde…
Heelal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 120 benaderingen
Schatten van kinderen, onheus tactvol kleinkindje
Zegeningen niet te tellen
Dankbaar
Gezond naar ziel en lichaam
Muze steeds aanwezig
Ochtendgloren wenkt
Sterrenhemel lonkt
De volle maan beste vriend
Heelal zo heftig temperamentvol en wijs
Machtig krachtig meeslepend hitsig stuwend
Prachten om me compleet in te verliezen
Stilte…
De vuurtoren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 709 schets van ontwaken
Ik ben wakker aan 't worden als een toren aan zee -
De lieflijke lamp van mijn dromen
Verbleekt in de weifelende dag.
Vannacht hebben beelden van licht
Gedraaid door een duistere wereld
Over de grillige zee;
Nu sta ik pal in de lucht
Met rode en witte strepen
Als een vissersjong in een trui.
En de wind…
Stervend meisje
poëzie
4.0 met 4 stemmen 340 Kind van wonden,
Dat één stonde
Nog als bleke sterre beeft,
Voor wier luister
's Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde en leed,
Wier geflonker
Uit het donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen,
Met de morgen
Van uw leven 't leven moe,
Gaan…
De sprakeloze rust
poëzie
4.0 met 4 stemmen 498 Gelukkig, die de stilte kent,
Die, als de avond zinkt,
De beker van vergeten drinkt
En zich van 't leven wendt;
Die mede met het licht bezwijkt
In 't kleureloos verschiet,
En kleureloze dingen ziet
Waarin de wereld wijkt.…
De dralers
poëzie
4.0 met 3 stemmen 264 Het welig licht was afgekomen
En lei zich aan de kim te rust,
De grote zee begon te dromen
En spoelde haar rozerode zomen
Over de stil vergulde kust.
Wij vulden met ons beider leven
De dommelige avondlucht,
Tot wij verwonderd staren bleven: -
Een stip kwam naar ons heen gedreven -
Een nevelige vogelvlucht.
De lucht hing vol van purpren…
Stilte en rust.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 65 Stilte op het strand.
En dit bij zonsondergang.
Wij bleven nog lang.…
Averbeteringen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 Ik heb gevochten, nog steeds
zijn er barbaren als je durft
achter de spiegel te kijken
en erdoorheen te stappen
in de echte wereld
van duur gekochte averbeteringen
Overwinningen worden vergeten
terwijl men ze viert
steeds opnieuw
zullen ze behaald moeten worden
tot in eeuwigheid amen
Ik teken ervoor
een vinkje achter mijn naam
'…