Alle inzendingen over mijn doen en laten

Wanneer jij heel even jezelf laat gaan, voel ik me nog vrijer dan daarvoor. Wanneer wij vrijen voel ik me, een mooie vrouw. Alleen bij en voor jou.…

je verwart trouw met vertrouwen geen schulden met geen schuld rouw steeds met berouwen dulden met geduld zwijg en zij zal praten praat en zij wordt stil doe wat je niet kunt laten maar laat haar … als zij dat wil…

Luister naar het kind de wind en de zee weet dat zij leven baren met elke wee een meeuw schreeuwt niet in Gods- maar in mijn- naam laat mij laat mij gaan met de wind en de zee.…

O, laat mij sterven onder sterren laat smelten mijn ziel in eindelijk geen mens meer zijn ik hef het glas op verlaten leven laat mij zweven op het hoogpolige tapijt van herinnering rusten in serene verleden tijd van stilte geboren uit de golven van liefde nu gedragen door de onzichtbare handen van de dood…

laat haar niet verschuilen achter glas waar de scherpte van herinnering in haar ogen te lezen was laat haar vrij de rug weer keren naar dat stukje lach dat je ooit in haar ogen las…

Te laat verlaten. Met haar handen in mijn haar nog, kleverig als pasta. Akkoord na akkoord, aangeslagen. En terwijl ze wegsluipt, mijn hart als opbrengst welhaast onzichtbaar onder haar trui verborgen, sis ik haar zachtjes na: ‘verlaat me niet.’ Het is te laat.…

Roken, zuipen Ik doe het graag Toch denk ik steeds Het kan wat minder Totdat het weer avond wordt Nu denk ik Wat heeft het nog voor zin Mijn lijf is al beschadigd Als ik nu stop En besluit gezond te leven Dan ga ik nog steeds vroeg dood Misschien minder vroeg Dat dan wel Maar dan moet ik het dus laten Terwijl ik misschien toch Niet…

Laat me maar met rust zoek me maar even niet Laat me nu maar alleen met mijn pijn en verdriet Jullie willen slechts helpen dat weet ik, goed bedoeld Maar snappen kun je het pas als je het zelf hebt gevoeld Dus laat me maar met rust het komt vast wel weer goed Ik weet heus zelf ook wel dat ik straks verder moet Maar nu wil ik even…

Geef terug Mijn tranen Laat me voelen Mijn verdriet Sla me hard Met je woede Laat me tonen Wat jij niet ziet Want ik kan Niet meer huilen Weet niet hoe 'k Mezelf moet zijn Kan niet tonen Wat ik voel En toch voel ik Steeds die pijn…

De lat zat driemaal danig in de weg, Hoe kom je dan in vredesnaam tot scoren? Als Fred de lat iets hoger had gelegd, Dan winnen ze met 3-1 dat gevecht.…

Laat mij dan terugkeren laat mij dan transformeren laat mij in een fractie van eenduizendste seconde belanden waar mijn thuis is, waar de aarde wordt omgeven door zeven manen en zeven zonnen: daar is het waar ik wil herbronnen…

De tijd komt altijd net iets eerder dan ik te laat…

Laat mij dansen en zingen Daar waar ik zelf in pas…

vertragen, of desnoods verdoofde oren door ringtonen verzwijgen we zouden nog van landschap wisselen, tussen korenvelden noch urinewegen, daarna dwalen langs prettige omgang die we altijd hadden en die ons ruimte gaf om vrij te bewegen dan denk je, shit, ik moet nog tanken, oranje lampje brandt tot voorbij moordend besef van te laat…

vanzelfsprekendheid is een weelde die je niet meer dragen kan gevoelens doven uit je ruikt de bloem maar neemt de geur niet op zoals je ook niet durft geloven wat je eigen ogen zien het hart dat brak voor jou door jou is leeg hier zijn we aangeland en met stomheid nu geslagen te laat te laat altijd…

In een fluister als de wind Laat ik weten wat ik vind Met een reden Ook waarom Te luid Niet goed En meestal dom Mijn mening Niet alleen van mij Maakt mijn geest Van webben vrij Doe ermee Dat wat je vindt Mijn geest is los 'k Ben weer een kind Laat me…

Je bent te laat, Te laat met alles in je leven, Ook met je liefde aan mij te geven, Je komt te laat, Met de warmte die ik moest ontvangen, In plaats daar van wist de koelte de warmte te verbannen, Nu sta ik voor een muur, Dicht-gemetseld, nauwelijks doorbreekbaar, De muur breken brengt mij in emotioneel gevaar, Dus maak ik kleine gaatjes…

ik weet dat ik eens niet meer zal bestaan treur niet, vloek niet laat mij gaan…

Er bestaan dichters die het dichten laten wanneer zij vrij willen zijn.…

Je bent lief sprak hij onbewogen Maar ik heb alles nog eens overwogen Als jij zo door gaat met mij te behagen Is dat automatisch om moeilijkheden vragen Altijd ongevraagd het bad vol laten lopen Kleding ondergoed naar jouw keuze kopen Altijd die gestreken overhemden spierwit Begrijp je niet dat er ook een eigen ik in mij zit Dus laat mij…

Ik hoorde ze wel, maar dacht: Ga maar weg, laat mij alleen, zoek maar een kind dat steeds maar lacht. Nu jaren later is dit nog steeds MIJN plekkie, mijn plekkie waar niemand iets van weet. Daar trek ik mij terug, daar kan ik mij uiten, als het nodig is, huilen, tranen met tuiten.…

de week en laat je handen wapperen door eerst een handwasje zelf te doen en dat drogen, dat drogen dat gaat dan vanzelf.…

Laat mij maar met rust (maar niet te lang) Troost mij maar niet (ik ben zo bang) Kijk, ik ben sterk (voel mij zo zwak) Ik kan het zelf (maar hulp ontbrak) Ik houd mij goed (al barst mijn hart) Laat mij begaan (ik zit vol smart) Waar blijft mijn hulp, het duurt te lang. Ik vraag erom want ik ben bang.…

Laten we verder kijken dan de leugen lang is Laten we zon en schaduw als familie beschouwen Laten we geen dubbelgangers van elkaar zijn Laten we mekaars naam vergeten en de lach onthouden Laten we traag reizen en elke korrel zand bewonderen Laten we de tuin omplooien tot een wuivend korenveld Laten we de woorden van elke dag…

nu dooft het licht voor altijd uit in de late lente van een verzwakte bruid die zeker naar het verleden ziet waarin men het laatste leven aan de lage luchten liet…

de traan die ik van binnen voel, laat ik van buiten niet zien. de glimlach die ik van buiten laat zien, daar is van binnen geen plaats voor!…

“Het hoort niet zo dat je een boertje laat, Dus laat dat alsjeblieft!” zo zei ze kwaad.…

Sluit me in jouw armen laat me niet meer alleen kom mijn hart verwarmen zoals je dat deed voorheen Wees voor mij als een zon kom mijn leven inkleuren wees als een krachtige bron die me altijd op kan fleuren Blijf maar dicht in mijn buurt laat je schaduw naast me staan wees het roer dat mij stuurt en laat me alsjeblieft nooit gaan…

Laten we doen Alsof alles normaal is Laten we doen Alsof er niets is gebeurd Laten we doen Alsof ons hart Licht en vrij is Laten we doen Alsof niets Ons hart Donker kleurt Laten we doen Alsof geluk Alledaags is Laten we doen Of we gieren Van de lach Laten we doen Alsof praten Abnormaal is Laten we doen Alsof alles Al is…

ik stimuleer mensen om te dichten let wel zonder verplichten ik laat ze kleine versjes lezen en wat leuke avontuurtjes beleven misschien krijgen ze nu wel zin om te denken aan een goed begin laat de woordjes nu maar komen waarbij ik wegvaar en kan dromen!…