laat mij
O, laat mij sterven onder sterren
laat smelten mijn ziel in eindelijk
geen mens meer zijn
ik hef het glas op verlaten leven
laat mij zweven op het hoogpolige
tapijt van herinnering
rusten in serene verleden tijd van stilte
geboren uit de golven van liefde
nu gedragen door de onzichtbare
handen van de dood
vanuit het nachtzwarte bos
naar het verlangende licht
Geplaatst in de categorie: overlijden