Alle inzendingen over noord-zuidlijn in Am

Het gestommel in de kelder draagt een versje voor Een klaagzang op het zijn en het wezen Of een ode aan de diepte – ik weet niet wat ik hoor Heb nog nooit zoiets gelezen Het is vast de angst door de Duitser beschreven Die als jager in de nacht – gevoed door het duister Zich parasiteert aan het leven En op het juiste moment wacht – dacht…

Doe niet een ander aan Wat ge zelf niet wilt ondervinden Doch ga op de barricade staan Naast ketters en doopsgezinden Gelijkheid van recht en spreken Is een aardse verworvenheid Beter tot elkaar te preken Dan ten onder gaan in burgerstrijd Wees oprecht en zonder wroeging Omarm uw naaste en haar buur Gedenk hoe ’t historisch toeging…

In roer en rep je voor het vaderland Zon daar wil ik zijn Gepekeld glas zo lichtgebrand Ten strijde onder ’t juk van de verwachting Kruip ik door modderschuit als ware Wars van doodsverachting Om na gedane arbeid terug te keren Vol verhaal en zinnebeeld Gepekeld glas zoete nectar Alsof ik was het boetekleed Te heet gebakerd Maar…

Alleen de liefde kan mij redden Maar ook voor haar heb ik afgedaan - Ach, is de gedachte Ik lach om vlinders in mijn buik Crush on you – een lugubere clou Ridicuul haast, maar literair En passievol vooral Ach, zijn we niet allemaal levensmoe ’T is toch ook niet spectaculair Iemand met een arm om me heen Nu ik de spuit gebruik…

Bij een concert in Noord-Korea ter ere van Kim Jong-Un waren dansers verkleed als Mickey Mouse.…

Voorbij de boomgrens tussen mosgroen toch een berk reikend naar omhoog tot nauwelijks mijn knieën strijdend met de kilte en het daglicht voorbij het mos alleen maar rotsen dan de zee tot aan de horizon daarachter ijs met al zijn stormen rijk aan sneeuw en bittere kou tot er weer zee dan kale rotsen weer een boomgrens berken…

De zomer is voorbij het was goed, zo goed maar we gaan, we gaan! Wacht op me in Bretagne, bij Gibraltar wacht op me ik vlieg met je mee. Onze rust is rusteloosheid ons ritme, ons geluk wij, de zigeuners van de lucht. Laat ons onderweg zijn tot we sterven aan de kust en zand en schuim ons toedekt. Maar kom! Ik verlang naar je stem…

Er was eens een heks in het Noorden Die een zwarte toverspreuk hoorde Ze zond heel gezwind Veel licht met de wind Dat alle duisternis doorboorde…

Haren zacht, de dikke witte berenvacht staat recht, een beetje gelig steeds meer bedolven onder vuil smerig smeltend sneeuw met hun blik op het noorden lijkt hun leven uitgegleden.…

Samen moeten we er uit zien te komen, ik vertrouw er gewoon op Ondertussen kunnen oude kwalen langzaam genezen Nu nog woon ik bij het volk van het noorden en kan ik Uw terrein zien liggen, Het is niet half zo lang als mijn verlangen Zonder vrees zullen we bruggen over moeten gaan Ik zal me wel eerst moeten onthaasten en U zeggen wat…

eindelijk breekt de spanning van jaren tot gapende scheuren verschrikte gebaren wijzen in wanhoop naar directe gevaren geschokt tot diep in het fundament blijkt dit geen incident het vertrouwen is gebroken op spoken kan men geen toekomst meer bouwen nog blijft het stil in het groningse noorden maar er komen nu daden geen woorden…

ik voel me hier verloren, ik ben verdraaid het noorden kwijt. wil me even nu niet storen, straks krijg jij een zee van tijd. als je wilt, gaan we dan zeilen naar een land heel ver van hier. ik kan niet zeggen hoeveel mijlen in een bootje van papier.…

Met de Warme Golfstroom langs de Scandinavische kust de Noordpool bereiken en kijken of de vlag van zeventig jaar geleden er nog staat ondanks het geweld van wind en kou Aan de rechterkant maakt een straalvliegtuig onderweg naar Noord-Amerika zijn sporen hoog in de lucht van gemiste, onbegrepen kansen De koude doet de ogen tranen een ijsbeer…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

In de dageraad van het noorden Was ik op zoek naar jou Was ik op zoek naar woorden Omdat ik van je hou In de dageraad van het noorden Liep ik langs de velden Liep ik zonder woorden Terwijl ik sterren telde.…

Een machinist uit het Noorden Wiens bovenleiding soms stoorde Wisselde veel Van vrouw en van rail Wanneer ie zelf niet zo spoorde…

Jij kwam vanuit het noorden, Brak de ijskristallen in mijn ogen. Je bent slechts één winter lang Gebleven.…

Zie de grootsheid Van de bergen voor Me, met daaronder Peilloze diepte, Rotsen met tot Op het hoogste Punt nog onverwachte Plantengroei, Ondenkbaar, maar Wel degelijk zichtbaar Mooi, zo mooi, Adembenemend mooi - Zo is het schitterende Landschap dat zich aan Mijn ogen ontvouwt - Aantrekkelijk, en Tegelijk maakt het Me…

Een oer-Hollands landschap in Noord-Brabant.…

Ik kom trouwens uit het Noorden uit het hoge Noorden uit een oud boerengeslacht.…

waren zij door onstuimigheid heel even het noorden kwijt bij klare maan zullen zij in zacht vergaan hun koers verder varen…

bij ons in de stokebrandwijk wanen wij ons stinkend rijk we wheelen en we dealen katten om en lichten hielen stelen fietsen bij de vleet bouwen bruggen op ons reet hijsen aan een stickie en zuipen uit een blikkie we scheuren door de straten rappen met onze maten in de nieuwste bee-em-wee gevonden in Sell am See aan elke vinger een…

Hij droop af zoals alleen hyena's dat doen, zijn staart bewoog naar Jaffa, zijn kop zwaaide ar-Am gedag. Hatikwa, Hatikwa riep ik bevrijd en stortte mijn zaad niet op de rotsen.…

Kleumende schaatsers in winddichte pakken gekromd en vermoeid onderweg zijn naar iets dat lonkt in de verte, ben ik een diepgelukkig mens, want dit is mijn land, dit is mijn land, mijn Noord-Hollandse land.…

Komend van het noorden, Uit de schrale, lage oorden; Kijk ik nog eenmaal achterom, En vertrek, met stille trom.…

onder donkere wolken ga ik slagregens liggen achter mij zonlicht straalt mij tegemoet van noord tot zuid spant zich een majestueuze hemelboog…

Het was een landschap van rijp op appelaars en perelaars en elzenhagen je weet wel van die langgerekte die maakten dat je nooit het noorden kwijt waart en dat was mooi…

De leider van de Noord-Koreaan biedt ginseng als betaalmiddel aan : "Ons drankje geneest en verruimt de geest !" Daaraan twijfelt vast geen onderdaan !…

Hoog in het noorden, hij moet, hij zal. Alle hoop negeren, al wat telt, is angst. Virtuele realiteit duurt het langst…

Er was eens in het hoge noorden een ridder die serieus ontspoorde. Hij trok onvervaard zelfs zonder wit paard ten eiland om er te gaan moorden.…