Alle inzendingen over schreeuwt

Overgeleverd Aan jou Ogen bedekt Onverwacht Jouw plagende handen Overal Zoete kwelling Geketend Door jouw liefde Vast Aan ons bed Mijn lichaam schreeuwt Jij bepaalt Jij...…

Want een banaan, bevorderd tot sculptuur, Die schreeuwt erom te worden opgegeten. Geloof maar dat dit kunstwerk aandacht trekt, Als eerste heeft de fruitvlieg het ontdekt.…

Mijn koelkast schreeuwt vergeefs om etenswaar. Geen mens houdt zich met mijn ellende bezig. Wie zal zich om mijn tegenspoed bekommeren? Ik klamp mij vast, mijn strohalm staat in Ommeren!…

in het schelle licht schreeuwt de dag de maat uit mijn hart hoe veranker ik mezelf als mijn kern de tel kwijtraakt mijn wezen schuift is van slag op deze onregelmatige dag vandaag blijf ik weg van mateloze vragen en tomeloze woorden…

als de leegte zich vult met stervend geklater van wegebbend water in vogelzang gehuld… als ‘t Avé Maria gestreeld van de harpsnaren glijdt en gevoelig openrijt wat nog niet was geheeld… Als de stilte schreeuwt en niets anders kan.., omarm me, ………………… omarm me dan…

het leven tekent nooit meer gisteren morgen geeft haar glimlach terug aan toen terwijl vandaag wanhopig schreeuwt om jou kus ik het duister vaarwel volg je heel zachtjes naar ooit dag lief…

Het Tropicana-bad in Rotjeknor Heeft badinhoud de Maas in laten lopen En gaat nu binnenkort opnieuw weer open Dan schreeuwt de concertganger zich er schor Het mooiste nog van dit unieke plan: Dat stagediven gewoon weer volop kan…

Je schreeuwt om hulp. Maar niemand luistert. En ik, je kind? Ik ben degene die lastig is. Maar ik vraag alleen maar liefde. Je hoort me niet, je hebt het te druk. Je ziet geen uitweg meer.…

een woord gehoord in beelden die verdwalen een kreet om moeizaam te vertalen naar de stem die schreeuwt de uitgestoken hand die voelde wat stilte echt bedoelde ik ben verdwaald jij op nieuwe stoelen koud de open haard…

IJzige stilte schreeuwt om aandacht, schreeuwt, slechts één keer. Stilte, altijd ijzig kalm geweest, langzaam loskomend door het heen en weer gezwengel van emoties diep van binnen. Dikke druppen die naar binnen vallen en zich ophopen tot een hopeloze wanhoop.…

Zie ik heb een clowntje in mijn hart een clowntje van jou en mij toen ook een duiveltje van jou en mij nu Soms begint het clowntje te zingen Mooie heldere herinneringen Maar dan schreeuwt het duiveltje zwarte, zware zinnen van het nu En weet ik dat dat duiveltje van nu het clowntje van nu altijd zal overheersen *omdat toen nu niet…

je wilt iets zo graag, het brandt het schreeuwt het lokt je telkens, iedere keer weer, of je niet durft, of je niet kan, misschien wordt het je wel belet je wilt roepen, je wilt schreeuwen, je wilt geven, desnoods nemen en dan voel je je stil…

Van jongs af leer je: neem geen snoepjes aan Wanneer een vals bebaarde manspersoon Of als een nicht geklede allochtoon Je iets wil geven laat je dat graag gaan Dus tegenwoordig schreeuwt de Wapenpiet Neem aan mijn lekkers hier, snel, of ik schiet!…

‘Omdat wie mij zoekt komt als ik er niet ben en schreeuwt en huilt omdat ik niet te vinden ben; ik kan het niet horen en het maakt mij bedroefd.’ Neergelegd staat het meisje op (laat mij maar eerst opstaan, ik ken de weg).…

Jij bent Mijn alles Mijn droom Mijn leven Ik wil je Ik voel je Ik bemin je Wil je alles geven Oneindig genot ...aandacht Bergen liefde Alleen voor jou Fluisterend Schreeuwt m'n hart Jij bent het Waar ik van hou.…

het licht beroert en hoe onvolgroeid was ik het dromende kind er werd gespeeld, gekneed, gevormd onder de schaduw van witte onderkleren het schreeuwt het beeld in mij verdwenen toen ik wilde huilen om de pijn die ongetwijfeld komen zou er was niets meer dan lichaam en een volle, vuurvluchtende maan…

Je bent zo verslavend heel m'n lijf schreeuwt ajb ..."nóg een keer"…

een komiek steelt de show en komt na de pauze mooi niet meer terug iemand in het publiek schreeuwt "houd de dief" maar niemand die hem begrijpt 'onbegrip en onbegrepen' de zaal in verwarring en de komiek maakt zich als een dief in de nacht snel uit de voeten...…

De nichtenoptocht koos een laf parcours In plaats van door Oud-West te paraderen Of Slotervaart of Bijlmer, gaan de heren Blij in het centrum op de homotoer Hoe hard je daar ook fluit of schreeuwt of scheldt Op die plek lijkt me dat zinloos geweld…

Grijp in, schreeuwt je gevoel, en red dat land Want hels en hartverscheurend is het lijden Je zou het volk het liefst meteen bevrijden Maar in de landen hier wil niemand brand Er is maar één te volgen weg naar vrede Die van doordacht, beproefd beleid: de rede…

Luister dierengeluid helder en intens roept schreeuwt om de aandacht van jou en ieder mens voor schoonheid zo wonderlijk waarachtig zo puur en verlangend naar liefde erkenning en de wijsheid diep verscholen in de natuur van jou en ieder mens…

Peinzend laat ik mijn ogen dwalen Treurnis strijdt, waar liefde droomt Weet niet meer wat me door d'aderen stroomt Ik zie en kan geen adem halen Het woord dat steeds mijn krachten toont schreeuwt nu dat slechts te zwijgen loont…

Ze schreeuwt in woordenloze vloed. Draag mij, of begraaf mij maar laat mijn pijn niet zinloos zijn...…

Hun goudomrande bolide schreeuwt om onze aandacht en de statuur van hun ruimte. Maar daarbinnen schuilt een wegwuivend gebaar van hoogdravend blond. Zij hebben geen tijd, want tijd is geld en dat is wat bijt. Achterblijven slechts schichtige sporen van een onzichtbaar onwelriekend geluid....…

rond je gezwollen enkels slingeren zich restjes bedorven gevoelens klef en kleverig vergane emoties druipen van het aanrecht je schreeuwt de vloer kleurt ik herken de stank van haat in de naweeën van een liefde we zijn ver over datum…

Een oorverdovende leegte Overmeestert mij Het gemis Schreeuwt het uit, Zonder geluid Ik ben in de greep van Een verlamd gevoel, Verweesd verdriet Ik voel me als een verlaten huis Overwoekerd door Onkruid In de verte staat een oude fontein Daarrond cirkels van opgedroogd water…

Kom op Mark Rutte sla ze op hun bek Je kan ze aan dat zootje oude wijven Wat een gelul ze blijven constant kijven Die oppositie...zeikerds...knettergek Krol, Buma, Pechtold, Roemer, Wilders...plurken! Opzouten...erger nog dan Nederturken…

bekoring in dromen schenk mij de nacht ochtendgloren ontwaakt in jouw lach waar ogen gesloten verbergt wat moet komen duistere blik sprankelt door hoop en zacht gefluister schreeuwt om liefde zalig gevoel laat mij dromen…

het verhaal van mijn leven in één wens geschreven vervulde dromen oeverloos vergaan zachtjes mijn verdriet in vloeiende tranen stil is de pijn als wanhoop schreeuwt in gekregen tijd door liefde omringd waar dromen zelf als leven vergaan…

‘Zit stil en rustig,’ schreeuwt Maria boos, ‘De Heer verbiedt het: pikken in mijn doos!’…