Alle inzendingen over schuilende

Wijzend, schuilend in het zand.…

een eigen thuis is de bron waaruit leven groeit zich vertakkend in relaties kinderen en herinneringen een eigen thuis wordt door muren geschraagd die geen andere decoratie vragen dan vertrouwen, liefde en toewijding een eigen thuis na een drukke dag van werken is iets om naar terug te gaan om er schuilend rust te vinden een eigen…

Als liefde vergaat tot enkel stof en niet meer tot aardse verbeelding is te kneden volgt het vervluchten van een haast tastbaar parfum verdwijnt de einder verder uit het zicht en wordt geen enkele rozenstruik gemeden Wat door zwarte nachten heen zich manifesteert is het onverwachte dat langzaam wordt geboren natuurlijk was dat schuilend op…

regen klettert op straat speelt met de stoepranden en glijdt op het glimmende asfalt vormt plezierige plassen waar kindjes met gekleurde laarsjes vrolijk in stampen auto’s laten het water opspringen tot fonteinen vol glinsterende druppels regendruppels zoeken hun kille weg naar paraplu’s regenjassen schuilende mensen volle portieken…

Op regenkringen -in eigen veren schuilend- drijft de fuut traag voort. Zuiver glanst de sneeuw langs de sloot, waarin het ijs grauw en week verzinkt. In het avondgrauw staan bomen zwart en puntig als kruidnagelen. Hete vulkaanrook daalt langzaam, hortend, strijkt langs het wijde poolijs.…

Op regenkringen -in eigen veren schuilend- drijft de fuut traag voort. Zuiver glanst de sneeuw langs de sloot, waarin het ijs grauw en week verzinkt. In het avondgrauw staan bomen zwart en puntig als kruidnagelen. Hete vulkaanrook daalt langzaam, hortend, strijkt langs het wijde poolijs.…

Prachtige, waardevolle soorten, voor ‘t eerst voer in het assortiment van alle schuilende wintervogels, die heel wat inspanningen geleverd hebben. Tegen de herfst opvallend verlaten in verschillende wintervariëteiten, blijven enkelingen herwaardeerd staan, na regelrechte plunderingen op het veld.…

gesloten lijkt in de grote en de kleine dingen die in het leven steeds passeren in het vinden van antwoorden is niets en niemand vernuftiger dan de vrouw moeder en oma die ik in en met jou vieren mag ik geniet van de royale loyaliteit in jouw eindeloze aanwezigheid voor het kroost en hun koters voor wie jij er altijd weer bent voor een schuilende…

wapen Propjes als hulzen in mijn zak Een tank met rupsbanden van rubber Made in Taiwan Ratelt over het hoogpolig tapijt Een straaljager scheert over de vaas Een vleugel klieft de tulp Maar in een hinderlaag Als de moffen granaten zaaien Roep ik lijzig om hulp Duik met een kartonnen helm onder tafel Voor ze me ongenadig neermaaien De schuilende…

Schuilend in het hart van mijn open handen zal ik mezelf gaan dragen en hoef ik geen antwoorden op duizenden nooit uitgesproken vragen. Ik mompel tegen de zwartheid van de nacht: 'Ik ga nog niet mee!'…

Picknicken en wandelen, schuilend in dat hutje, drassig nat Hutje werd het onze- mijn weggemoffeld stringetje - bevestigt dat. Toevend in rijpe gras en bovenop genietend van de volle maan Kussend kon ik alles bij je kwijt, douchen werd voluptueuze waan.…

avondmaal’ Hij dacht Ik strooi zweetparels voor de biggen Ze laten me voor joker staan Ze haten me Ze laten me met een verbeten traan Tussen distels, netels liggen Zo werd hij de schietshijf voor dat ras Dat alles schijnbaar beter kon Dat schatert in een holle klas Tot hij stil een list verzon Een zet op een schaakbord Verkrampt en schuilend…

IJSREUZACHTIG Knetterend verloren in de ijzige kou Kopduwend tegen de grille wind Welke reus ik ook spelen wou Ik blijf slechts een 7 jarig mensenkind Toch,… heldvoelend en hart overvol want… stoer als viking, sterk als beer Haar gouden haren roodbemutst met wol Haar blauwe ogen als glinsters, telkens weer Half schuilend…

Zijn bladerdak, het schuilend nest van groot en klein, wacht tot de stralen van zonlief weer de lucht doorboren. Hij staat daar met zijn kruin verenigd met de wolken, kabouters, elfen die de spleten tussen wortels gaan bevolken. Die oude eikenboom, hier rustend aan de watergracht, vol knoesten zit zijn oude bast.…

Tot ‘s nachts heb ik trouw op jou gewacht Traag tikte de wekker de asbak halfvol in witte mist weerkaatst het vage licht op blanke lakens en ik denk dat ik een ezel ben Een uil alleen, de vleugels over de borst gevouwen wacht blind en huilt, voor het muisje schuilend dat met de kaas al lang is weggevlucht Nergens nu nog te bespeuren en gauw…

zuurgraad etst het roet er van de gevels ketst dansen houten klazen kleddernat op het ritme van ‘t verval men ziet benardheid overal onmetelijk groot is haar getal Tot in de nauwste tunnel toe, doodlopend in de stegen behalve op ’t boerenland op schiereiland, of heuvelrug of op verzande wegen wat hier ooit eens moerassig lag men schuilend…

Fraai voelden goedbewaarde koele schuilende sluiers dichtbij stapte in zijn boot en hees het zeil, om zonder grenzen en tomeloze liefde, zomers ongehoord te laten passeren, laat hun vrij. Beloften liepen uit in downloadsnelheden, van wat ooit ontvangen had kunnen zijn..…

die tot veilige zekerheid een duim van jou wikkelt in een rood dekentje dat altijd met jou gaat heus is als gips de liefde om gebroken been of arm dat helend vasthoudt tot na verloop van tijd de breuk genezen is moederlijk is de liefde die zich om je slaat als jij met fiets en al pardoes gereden bent in een wilde rozenstruik schuilend…

Er ligt in elk ding schuilend fijne essence Van and're dingen. Daardoor wordt een mensch Als een piano, zóó dood, maar besnaard. Nu eens rilt één snaar, dan d'âar, naar den aard Van elk geluid buiten, soms te gelijk Heel veel.…