Alle inzendingen over tijd?

Half acht heet half negen terwijl de vroegte voelbaar in de wind zijn kilte achterlaat op hoofd en handen pas tegen twaalven oud elf uur parelt in ’t zonlicht vermoeden van wat zweet als het bewijs van zomertijd…

voortsluipend fantoom onzichtbaar, geheimzinnig aanwezig zonder present te zijn in symbiose met de mens de oneindige zee van tijd beperkt door ons zijn onuitputtelijk in beweging deint mee op de eeuwigheid het is tijd…

geest moet vast van een verkeerde donor zijn geweest Of zou het zo kunnen zijn dat ik nog leef met teveel pijn Het verleden heeft zijn sporen nagelaten maar daar wil niet meer over praten Geen pijn meer voor mij ik leg alles opzij Verdring het onbewust en heb daarom geen rust Het verleden moet rusten en ik moet erin berusten dat de tijd…

schenkt iemand zich een wijn Ik spoed mij door een verlaten stad naar mijn geborgenheid doe het licht aan schenk een borrel, en laat voor eventjes de tijd…

De Lekkerlandse kerk wordt flink verbouwd, Maar is het wel het eerlijke bedrag, Waar dominee voor collecteren mag, Of zijn de bouwers weer te goed vertrouwd? Een dronkaard heeft, om fraude aan te duiden, Besloten om de grote klok te luiden.…

Tijd herhaalt de dagen Tot de weken een sleur worden Elke minuut is anders Totdat de seconden eenzijdig worden Alles wordt in tijd begrepen Maar niemand die de uren verstaat Ik zie je morgen om 12 uur Hetzelfde als gisteren om 1 uur Fouten worden niet gemaakt Fouten worden herleefd zonder ervan te leren Tijd heelt alle wonden Maar…

het grijze ledikant verbleekt twee ogen turen van verleden vragen niets dan stervend keren van de tijd tijd, verloochent tijd; bedekt het gaan van ‘t leven ontbindt verdoken onder dekens eenzaamheid het blanke ledikant verstijft tien ogen turen van verlaten zeggen niets dan lekkend staren naar de tijd…

Geef me even wat ruimte geef me even wat lucht Geef me even de rust opdat ik van opluchting zucht Laat me even tot mezelf komen laat me even gaan Laat me even bezinnen dan kan ik het straks weer aan Nu is alles nog donker zie ik nog niet het licht Voel ik me buitengesloten zonder mooi vooruitzicht Gaat de toekomst weer voor me stralen…

Ik had geen tijd toen je nog leefde, nu je er niet meer bent... heb ik tijd...…

Hoe kón ik dat niet eerder weten, niet beter zien in vroeger tijd? Hoe moet ik het weer ooit vergeten? ------------------------------------- uit: 'Parken en woestijnen', 1940.…

Erg kien en bij de tijd.…

formatie als miniaturen tegen het blauw boven een stille diepte wegwijzers naar de kosmos naar onze oorsprong sterrennevels lichtjaren ver de wereld waarop jij en ik zijn is onvindbaar deze plek waar we liefhebben sterven en tot stof vergaan onze aarde is een plaats voor blijde dankbaarheid dat we mogen beminnen in onze tijd…

De tijd zou mijn vriend moeten zijn, maar is het niet. Elke dag is een dag verder van jou, dat wil ik niet. Ik zou de tijd terug willen duwen, minuten, seconden één voor één tot ik weer terug ben bij de dag dat jij er nog was. De tijd heelt alle wonden, zegt men. Wie is mén eigenlijk?…

Tijd is geen snelweg tussen geboorte en sterven, Maar ruimte om in de zon te parkeren Tijd is geen kast Om je leven in op te bergen, Maar een vitrine om het tentoon te stellen Tijd is geen typmachine Om alles te beschrijven, Maar een harde schijf om alles op te slaan Tijd is geen kalender Waar alles voorgeschreven staat, Maar een boek…

we willen vaak verloren tijd inhalen maar wat we weten is dat tijd wel de aller laatste is die verliest wij komen niet verder dan het nu toch laten tijden zich ooit inhalen als we ons er maar serieus aan wijden en als zij het ook verkiest zijn we eindelijk bij de tijd en zullen nooit meer staan op tijden maar als ze dan ten slotte…

lach los De maagzweer kriebelt Hij deint zomaar zonder zin Onder een plafondspiegel In een hotel met meer sterren dan stijl Soms vielen gaten in de ruis van buiten Zoals het lied van de krekels na een trilling Dan dreef hij als een bark uit het raam Na de trage knipoog van de avondzon Gleed de nacht, een wurgslang binnen Hij had tijd…

De wijzers van de klok, ze tikken zacht Je hand omklemt die van mij Het is nog warm, ik ben niet blij Droevig klinkt de muziek van de nacht Weten dat ’t licht snel doven zal Sleept mij in dit diepe dal De tijd, het leven, het is niet in mijn macht De wijzers van de klok, ze tikken zacht Je koude hand zegt me “het is tijd” Pijnlijk is ‘t laatste…

Spiegelend in toekomst van weleer Tast ik blind achter mij in duisternis Wetende geen toekomst meer te vinden Verbreek ik het spiegelende wachten…

tijd heelt niet alle wonden nee, niet allemaal de kleur van het leven is soms zoek daarom doe ik vaak mezelf tekort toch is het tijd voor verandering de cirkel moet gebroken worden nieuw geleerde dingen toegepast weg met overbodige ballast ik heb zoveel pijn doorstaan zoveel tranen en teleurstellingen soms kijk ik als op een afstand toe…

Er was een tijd, dat liegen niet gewoon was, ja, die was er er was een tijd, dat liegen bestraft werd, jaja, die was er er was een tijd, dat liegen je opbrak, jajaja, eerlijk waar! Wordt wakker mensen, er is namelijk nooit iets anders geweest!…

de tijd maakt ons ouder en stapelt jaren op elkaar hij maakt herinneringen, en heimwee en maakt dat ik je steeds meer mis warmer of kouder ik word het niet gewaar want waar ik ga, ga jij met me mee omdat onze ziel blijvend verbonden is de tijd moet je laten die doet wel zijn werk hij maakte veertien lange jaren waarin ik je steeds liever…

De grote wijzer overschaduwt de kleine, het slaat middernacht…

Tijd, korrelfijn als woestijnzand Sahara- land van oude farao`s korrelfijn de tijd woestijnland verdwijnt door kieren van mijn dichters hand…

ik schreef ooit een schrift vol van verlangen, geluidloos schreeuwde ik om aandacht ik vulde pagina's hele memoblocs de achterkant van een flyer en nog heb ik mezelf niet gevonden het zal wel even duren, vrees ik…

De tijd heelt alle wonden (zoveel pogingen verspild) maar het kan zijn dat je wonden hebt die je niet genezen wilt ik herinner me jouw ogen, je stem en ook je lach jouw beeld dat blijf ik koesteren omdat ik zoiets nooit meer zag…

de tijd meandert dijt uit verzand dwaalt af komt terug of niet? beheerst of heerst in krochten of verheven, boven alles uittoornend en niets vermoedend fel onvermijdelijkheid haal je gramschap op tijd…

soms houdt de tijd zijn adem in ik pak mijn dagdroomvleugels en spring de lucht is vol met tortelduiven er zijn warmwaterbronnen en jij mijn lief bent daar de zon verbrandt de nacht het tere maakt het harde week een bloem groeit uit een rots een bergkristal schittert en ik denk wanneer stopt het klokkenhart kan de tijd ook sterven…

'De tijd is een mesjokkeme dokter. Van kerkhofdrek druppelt zijn ketting. Zijn jas van zwachtels en knechting Is de vlag van 't land van de boktor. Onder het uithangbord met de adder Hield ie eerste spreekuur in Eden. Een klokhuis zit sindsdien in de appel En de ratelslang rijdt door de steden.…

Want ik kijk weer met oude ogen en ik weet dat de tijd de massa volgt en niemands waanzin zal vergeten want ik ben de schaduw en de kluizenaar die altijd antwoordt als hij de massa en haar angst weer ontmoet.…

Je krijgt een baan en doet je best, werkt je te barsten en de tijd doet de rest. Je krijgt verkering, verloofd en gaat trouwen, krijgt kinderen, maar ook die kunnen de tijd niet tegenhouden. Je nadert de middelbare leeftijd,ouder worden gaat snel, 't gaat met gebreken, dat zeker wel.…