195 resultaten.
klimatologie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 450 de eindeloze regen meurt
en pleurt zijn striemend gezeur
neer op de wereld
meer doet het niet
om iets te verhelpen
aan zijn humeurige staat
van nat te worden
de wind heeft aangevallen
verklaarde zijn paraplu vervallen
en blies zijn argumenten weg
van stevig en windbestendig
tot een dieptepunt van ellende
en kleumen in de kou
alsof…
Vogelveertje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 Welk een stilte kan de aardkloot regeren
als de drempelwacht de koningszaal ontruimt,
terugbrengt tot een museum van afgeworpen affectie,
vervallen kamer met een vogelveertje als afscheid.…
Oneindigheid
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.473 help me lopen
ver weg
naar de andere kant
waar niets is wat het lijkt
van hieruit
bekeken
vervallen en verlaten
maar geschapen
om daar te zijn
bij jou
weg van hier
waar alles niets lijkt
van daaruit
bekeken
daar ben jij
daar loop jij
naar me toe
dichterbij
ik wil je raken
ik wil je voelen
verlangen
dicht bij mij
maar…
ouderwets
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 705 ik kom hier zo af en toe
omdat het hier zo ouderwets is
een vervallen kroeg
van zijn groezelige soort
aan de oude tapkast
met marmeren blad
drink ik de plaatselijke cognac
tussen vissers en armoedzaaiers
in de verbeelding
van mijn bezopen brein
is die vreemde oude vent
van een dichter hier ook binnen
rechtop achter zijn glas
schrijft…
Dankbaarheid
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 292 Hoe vertaal je al je parels
tot het dienen van ons mens,
zonder te vervallen in een grootsheid?
Vanuit bescheidenheid
de diepte van je bron.
Ieder leven, iedere parel is
zo kostbaar, dat je
het benutten wilt.
Deze parels draag je in je.
Wetende
dat ieder wezen zulke parels bezit.…
De wijngaard overwoekerd
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 162 een oude lappenpop
is opgestaakt
aan het metalen hek
dat roestig open kraakt
waar ooit het
landelijk odeur
de hoeve welvaart bracht
hangt nu de vuilnisgeur
verlaten is het land
de wijngaard overwoekerd
druiven zuur en klein
toch ooit drie sterrenwijn
het dorp is grijs vervallen
de laatste vrouwen zullen
nooit bevallen hun kinderen…
Onweer
gedicht
3.0 met 17 stemmen 7.869 In nachten van zinledigheid
toont god zijn pinksterdrift
de hand van zijn aanwezigheid:
vurige vingers in het zwart gegrift
De wind slaat in de tuin, papieren
waaien weg, waarheden vervallen
De geest, in hart en nieren
vuur, brandt in ons allen
Hij dringt door in keel en hand
Daden lichten op bij het spreken
Harten zullen zinvol breken…
Daar hangen de emoties
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 197 Aan het vervallen huis
hangen nog
de verveloze luiken
en haveloze voordeur
in verschoten donkergroen
aan het gebint
wapperen spinnenwebben in de wind
de tuin ligt er chaotisch bij
emoties hangen
als druppels aan de struiken
hoe vredig was het leven toen
de notenboom draagt
nog steeds haar vrucht
door de takken kijk ik
naar de blauwe…
Vleugjes kerst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 474 ik zie de ster
in glans afnemen
streek voor streek
een kleine felle
schittering nog in
driekoningenweek
de stal is tochtig
vervallen en uit zicht
na het warme hemels licht
passanten zijn geteld
weer terug op weg
naar eigen huis en stek
van bethlehem naar
het verre nazareth
waar leven zich weer zet
nog ademt het decor
wat…
Dat rondzong
netgedicht
4.0 met 63 stemmen 34 het niet te
traceren geluid
dat rondzong op
verschillende tijden
irriteerde iedereen
een oorsprong in
techniek of fabriek
kreeg in deze
agrarische gemeenschap
geen handen op elkaar
lichtschuwe
activiteiten in
vervallen en
afgelegen stallen
lagen meer voor de hand
een kleine
bijverdienste
op het toch al
schrale platte land…
Geschonden groei
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 140 Uiteenvallen, vergaan en bederven
heeft zijn wijsheid, de scherven
die men samenvoegt, de grootheid
van versmolten delen, lijkt anders
dan ze samen waren, leidt tot een
nieuw geheel, gesnoeide echo’s
van vervallen koninkrijken, brengen
tijdperken van bloei en wat niet
meer is, gaat niet verloren, de kern
van de essentie te vergelijken…
onderhuids
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 We verbreken zwijgen
niet door in woorden te vervallen
uren lijken alsof nooit geweest, hooguit op
een padenstelsel door onbetreden bos
binnensmonds zwelt een letterstroom aan
die uiterwaarden met gedachten vult
want het blijft waterstil. Raak mij aan
onder de huid die ons weerhoudt…
The Subway
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 483 De langgerekte gang
afstandelijk onsamenhangend
onoverbrugbaar steriel
licht laag benauwend
gehangen schreeuwt
de stem van waarschijnlijk
vervallen waanzin onmenselijk
brandend in rappe etappes van
verstikkend draaistaal
Wacht en hergroepeer de
verstooide gedachten
verstrengeld in vaste
routes en schaduwberijdende
glooiende heuvels…
Onbestemd Seizoen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 420 Je zei dat het harder gaat waaien
Telkens wanneer ergens een lichtje uitgaat
Dat gaf me een eenzaam gevoel
Het leek alsof jouw hele leven was verzonnen
Vaak stond ik voor je raam
Meestal bij schemerdonker
Tussen proza en vervallen poëzie
Dreef jouw slaap op wolkjes
Bij jou was alles onbeweeglijk
Geen zucht van niets geen rilling
Een eeuwig…
Onbestemd Seizoen
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 921 Je zei dat het harder gaat waaien
Telkens wanneer ergens een lichtje uitgaat
Dat gaf me een eenzaam gevoel
Het leek alsof jouw hele leven was verzonnen
Vaak stond ik voor je raam
Meestal bij schemerdonker
Tussen proza en vervallen poëzie
Dreef jouw slaap op wolkjes
Bij jou was alles onbeweeglijk
Geen zucht van niets geen rilling
Een eeuwig…
Ik droomde dat het anders
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 770 klonk nimmer meer
Alleen het ruisen van het gras
Vertrokken naar het oosten
Bleef ik hier eenzaam staan
En floot wat in mijn eentje
Besloot niet verder meer te gaan
Eenzaam, kil en onbewogen
Wist ik niet meer wat te doen
Iedereen was weggevlogen
Naar het nieuwe fris en groen
Rennend en spelend met zijn allen
Het land dat nog niet was vervallen…
Alles moet weg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 516 Het is tijd
om op te gaan ruimen
overgeven aan de ruimte
Het is tijd
om puin te ruimen
uit te huilen
Op weg naar de zon
wachten op dit
vervallen balkon
Het pad dat
voor ons ligt
tussen donker en licht
Het groen heeft zoveel
aangericht
tussen donker en licht
De boulevard van gebroken dromen
is mij in de tussentijds
zoveel…
Dodenakkers
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 676 spreeuwen ratelbekken in hoge populieren
die zomer sneeuwen op kriskras gelegde stenen
er groeien braamstruiken
langs de vervallen muur, gestapeld op de schei
van gezegende en ongewijde aarde
hoe schril het contrast tussen klokken die afscheid luiden
en 't stille graven in de nacht
het dodenhuis waar men voor altijd heten zal
of dat kleine…
Marmer aftakeling
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 157 overvloed trappen klom
Zich etste in glas-in-lood panelen
Waar haute cuisine door kelen zwom
Men lucht verbouwde tot kastelen
Werd schoonheid in Renoir gekocht
En pleister in bombastisch barok
Met prieel en vroomheid werd gepocht
En schulden rezen tot de nok
Die huisden zijn door de tijd genomen
Met ziel in zalig armoe vergaan
Zij lieten ons vervallen…
dorp van weleer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 het dorp stierf
verstikt onder
lagen van as
en puin
een stille dood
in het dorp
leefden bedaarde
beukenbomen
groeiden bloemen
in het korenveld
vervallen huisjes
krom geteisterd
door weer en wind
en altijd in
de donkere verte
die eenzame
fietser onder de
grijszwarte lucht
de sonore klanken
van de kerkklok
mijn gesmoorde…
Dementie
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.359 Verbrokkeld stukje cake
gestold tasje koffie
vervallen herinneringen
accessoires bij
hun vals kakelend gebit
Herhaaldelijk opscheppen over
andermans prestaties
roddelen over ’n vergeten verleden
’t vult maag, dag en oor
Hun schaduw flakkert venijnig
wanneer de achterklap over
de jeugd van tegenwoordig
komt bovendrijven
Bang om jong…
Fall Out is Expected
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 434 Het berooide beeld bevat
dodelijke verfijnd smakende
tot braak vervallen componenten
Zo vredig stilgevallen
angstig neergeworpen
onverwachts ontrukt in
een hoogtepunt van
arrogant menselijk falen
Sluipende moordenaar cellen
besmetter kanker opkwekend
wekend en wenend over toekomstig
wegvallend leugenachtig verlies
De kinderen betalen…
Favela, kunda en Shalimar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 551 Laaiend vuur
Dansende vlammen
Mensen verrast
Weldra
Krottenwijk van
Sao Paulo
Vervallen huizen
Favela
Gelegd op zijn rug. Voeten vast
Geplaagd. Helse pijn
In bedwang, maar
Weldra
Afgelegen dorp
Chittagong. Bangladesh
Kliniek
Een kunda
Grensschermutselingen
India. Pakistan
Shalimar woont
Hier
Berggebied.…
Voordat
gedicht
3.0 met 11 stemmen 6.250 Voordat mijn gedichten
zijn verjaard tot voorbeeld
van het een of ander,
mijn talenten zijn vervallen
tot verzameld werk,
wil ik bij jou zijn.
Voordat het licht
uit mijn ogen sijpelt,
mijn huid verdort tot vel,
voordat ik al mijn goud
veranderd heb in lood,
wil ik bij jou zijn
tot de dood.…
Verkennen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 72 Ga de poort
maar door
Ik volg jou toch wel
op de voet
Verken ze maar
de verlaten stegen
De gaten en kieren
in een vervallen huis
Loop maar langzaam
door de miezerregen,
ook al was het daar
voor jou niet pluis
Kleine stappen
Voel ze maar
Het rafelig gordijn
en de oude barsten
in de vochtige ramen
'n verweerd kapot kozijn…
Ze is hier geboren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 150 De vele vissersbootjes
varen nog steeds aan en af naar de zee
bij de vervallen aanlegsteiger
waar ze dichtbij woonde
de vrouw die ik liefheb en
nu voor even is teruggekeerd…
Claudia
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.584 als ik een ster zie vallen
dan wens ik mij
jou weer dichtbij
mijn hart
je bent nu bij hem
en messen boren gaten
in de vervallen bloedvaten
van mijn hart
ik vecht tegen beelden
die mij martelen
en glassplinters dartelen
in mijn hart
hoewel ik niet meer slaap
droom ik onophoudelijk van jou
de allerliefste, mooiste vrouw
maar met een…
Dit leven is mij niet gewoon
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.109 vervallen in een leefpatroon
alleen zijn leef 'k gelaten
dit leven is mij niet gewoon
ik ga het bijna haten...
de dagen rijgen zich aaneen
geen onverwachte dingen
nu ben ik even slecht ter been
je hoort mij zelden zingen...…
explosieve stilte
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 409 snel en onbeheerst
snijdt waanzin door
het onzichtbare touw
de lucht, donkerdood
wacht op het gegrom
van roem, voorbijgaand in
een kort en heftig geluid
wanneer de ruimte
de strakgespannen liefde onderlijnt,
omlaag rond hals en nek,
zet elk woord zich vast in
een verbeten afstand, de voetstappen
vervallen tot een duister vlies…
Veilig ( bijna-dood ervaring )
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 241 Het is fijn daar, zó fijn
als jij je ooit veilig en geborgen
hebt kunnen voelen:
bij iets of iemand op aarde,
tijdens die paar secondes,
het is roze, warm en vredig
je komt er thuis, jouw ziel:
hoe je was en ervaringen
vervallen...slechts dat éne
gehele vereniging met het
onverzadigbare vervulbare!…