173 resultaten.
'You made my day,
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 399 eerst vrijen in ons bed
en dan bij 't naar beneden gaan
de geur van versgebakken brood
de zon, de aardbeien op toast
en prachtige muziek, het
kan niet op, bijzonder allemaal'
dat kom je mij vertellen-kus-
terwijl het bad volloopt
en ik de virtuele werkelijkheid
opzijschuif voor de echte-
ik heb de zondag lief
ik voel mij goddelijk…
Internet
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 927 toch wordt het ons soms te veel
en blijven we erin hangen
Kunnen we nog wel zonder
dit fenomeen bestaan
of zijn we verdwaald
in een virtuele waan?…
Zonder geijkte waarheden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 160 een mysterie
is niet te ontrafelen
toch heb jij de gave het
in een ander licht te plaatsen
een nieuwe kijk
zonder geijkte waarheden
jouw benadering
zet zoden aan de dijk
jij ontneemt zijn
virtuele vleugels
geeft religie en geloof
een ander perspectief
leent hoop een
hechte basis in vertrouwen
en weet dat liefde is
om samen van…
De mise en scene trein
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 43 jouw blik
ziet in onderscheid
beweging uit
stilstand komen
nog voor dromen
in wakker
worden tot
realiteiten
gaan behoren
jouw donkere
ogen hebben via
jouw brein
dat fotografisch
vermogen in
opslaan van data
verschillen aan
te geven in
stilstaan en leven
waar de
acties zijn focus
jij onmiddellijk
lichten je
kijkers op in…
Leven tekenend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 205 wij cirkelen
op het internet
in data zijn onze
gegevens vastgelegd
talloze dossiers
verhalen over
het doen en laten en wij
hebben weinig in de gaten
denken ons heel
anoniem in gaan en komen
big brother ziet alles
behalve nog je dromen
het lezen van
dit virtueel verslag
geeft ons zicht in tijd
maar geen werkelijkheid
pas in…
Kwijt geraken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 alsof de duvel ermee speelt
vertragen data waar ik bij sta
kunnen dagen mij gestolen worden
zo ook het dwingende advies
van hen die het, zogenaamd, beter weten
ik bepaal zelf wel, altijd al gedaan
net ontvangen pasjes krijgen benen
spelen krijgertje met mijn onzekere brein
uren lang zoeken ogen naar hetgeen
ik zojuist nog in mijn handen…
Niemand zijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 ik deel warmte
aandacht en attenties
maar krijg geen
bevestigende blik
wel ogen die
niets anders zien
dan lege vertes slechts
gefocust op het eigen ik
hun lente is geweest
het grote feest van zomer
heeft de geest gegeven in
de herfst van het virtuele leven
nog maar 50 tinten grijs
voordat wit zal overheersen
in gelijk zijn aan elkaar…
Koud
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 208 En ik goochel wat af om mijn ellende
te transformeren en ik verzuip mezelf
in bacchanalen van virtuele hugs en
tederheden. En in de realiteit, beste
mensen, laat iedereen iedereen koud.…
Vir Tueel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 165 schermsullen suffen uren en uren
en dementeren tot digitale debielen
hun enig maal zijn bits en bytes
ze zijn verbonden via een sonde
met de virtuele realiteit, altijd en alleen
gehinderd door plaspauzes, control pi
verborgen achter een beperkend scherm
wereldbeeld verschrompeld tot een screen
Control Z, Control S en/of Control Alt Del?…
levenslijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 180 ik dacht een rechte levenslijn te weten
geboren, school, het huwelijk, de kinderen,
het werk, de ouderdom, de dood
zoals op school geschiedenis
van links naar rechts de data
van gebeurtenissen
waarin de hoogtepunten van de strijd
zijn aangegeven, de triomfen
van het leven, de heldhaftigheid
maar niet de begraven nachten
de weeën van het…
LAIS CCVI
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Melk mondt uit in licht: ’t zijn wordt herboren.
’t Naakte monster is niet in te tomen
(schil is het van data die nog komen).
Zij leek ’t moment, de nacht, een nieuw beleid.
Het ondergaat gebrek aan onderscheid.
Het loopt verblind in haar geheel verloren.
Hoera. Het mormel wordt voor ’t graf bereid.
Hij lacht als door de goden uitverkoren.…
Dicht bij mezelf
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 113 wilde het aardse
ontstijgen om elders
dicht bij mezelf te blijven
ver weg van de
heersende meerderheid
met hun democratisch gelijk
gelukkig kan ik ontkomen
aan hun dwingende macht
met mijn geesteskracht
waarin ik leef en lach
in de vrijheid van mijn
zelfgekozen dromen
geketend in bestaan
trek ik toch ieder vrij moment
mijn virtuele…
Boeketjes dag
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 55 jij hebt vandaag
boeketjes dag
groene vingers in
de slag met linten
en versierpapier
blikken stralen
tussen kleuren
die het groen
opfleuren na de
onverwachte regenbui
je bloemenwinkelt
zonder kassa zet de
bossen in een rieten
mand schrijft de kaartjes
vlotjes met de hand
geen virtuele stickers
maar met woorden
rechtstreeks…
De volgers
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 ik zie geen ogen
hoofden gebogen
zo schuifelen ze voorbij
de volgers
die mijn leven delen
zij schuwen werkelijkheid
ze weten enkel hoe
ik was en ben geweest
zijn afwezig op mijn feest
niet even langs gekomen
in het achterna jagen
van mijn virtuele dromen
blikken zijn verweesd
zij denken enkel geest als
solitairen met kleine schermen…
Madame Tussaud
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 235 vloeibare kleur, lintmeter
en een alpenhoorn
op een virtuele reis
als tussenstop neemt ze
in haar fauteuil de maat op
met een grote elegantie
gipsen en accordeon trekken
op tocht tussen Zwitserland
en het mondaine Versailles
met een bijencocktail
gekruid in de blender
zit ze geheel onderuit
de pointe is haar bestaan
nat…
Schoonheid zonder leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 137 mijn schreeuw
deed het glas breken
duizenden scherven
konden hun vorm vergeten
waaierden rond
vielen als druppels regen
kleuren verspattend
op de marmeren grond
ik zag je ontwaken
bevallig het kristal loslaten
waarmee ik jou had omgeven
in schoonheid zonder leven
heb angst onderdrukt
virtuele bloemen geplukt
om jou te groeten
je…
LAIS CCLXXIII
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 De groene nijd bevrijdt met nijpend zuur
de winst uit onze lijven en elk uur
verschrijft men vast tot data in metaal.
De mens verkoopt haar ziel daarom te duur:
wie geeft er nog een cent om dat verhaal?…
Audio/TV
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 544 De stad is leeg, de mensen zijn verdwenen
ik laad de speler met het Frans chanson
de virtuele zon begint te schijnen
ik wou dat ik ook demarreren kon
de grijze wolken houden hier gevangen
die niet op tijd zijn spullen heeft gepakt
of anderszins zijn huis niet kan verlaten
omdat hij aan de buis zit vastgeplakt
een hele Tour om alles bij te…
Jouw aureool
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 57 ik zag je op het
scherm verschijnen
waar jij bewoog
boog een ander
zonder deemoed
zijn hoofd
jouw bewegen
had nooit wind
of regen tegen
natuurlijk werd
jij nat had wind ook
zijn reactiekracht
maar het leek
of alles wat jou
dwarsboomde de
energie balans van
jouw aureool met
sterker licht bekroonde
met de virtuele
overwinning…
Onwetend lief
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 er is weer een
herder neergestreken
die eigen wijsheid
verbetert in taal en teken
zing zijn lied
draag de leiband
like zijn kudde
jij nu nog onwetend lief
hij is de ster
hoedt met halfgoden
en zijn virtuele leiderschap
de volgzamen op zijn pad
doodt initiatief
miskent het eigene
prijst de hype want
die maakt iedereen gelijk…
Hyves
hartenkreet
2.0 met 24 stemmen 2.199 Het internet is slechts bandbreedte
Een donker gat, een virtuele zelfkant
Geen vrienden, 0 online, vergeten…
Rode draad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 68 waar vuur
ooit verbond in
pulserende warmte
kromp het
contact tot een
dunne rode draad
waarin info en data
inhoudsloos passeerden
in een lege straat
oud nieuws
versnelde de totale
staat van ontbinding
totale verwaarlozing
van update en reset
hadden internet platgelegd
alleen de buren
konden met wachtwoorden
nog even binnen…
Voorbije tijden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 ik wist dat
de bomen eens
op zouden zijn
van de rij die ik
al een leven lang
aan het tellen was
waren zij ooit
groot dan zijn
zij nu klein in
verscheidenheid
seizoenen spelen
voor stammen geen rol
die zitten al overvol
met data van
voorbije tijden
het aantal is ook
niet van belang wel
de vraag voor hoe lang
ik tel en zie…
De tijd staat open
gedicht
2.0 met 20 stemmen 10.885 De tijd staat open, het hijgt aan weerszijden
of avond en donker elkander omarmen, het slaapt
dat het kraakt in de stokoude boomgaard, zwanger
van wanvruchten galappels wormen
in het huis het gemor van adem, van data
dat de nachtschade hangt aan zijn leven
dat de zaaier ontkiemt in zijn veldbed
dat de groene woorden als kersen bederven
bij…
Kalender
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 282 Voorzichtig gelaten naarmate
je door de tijd wordt ingehaald,
hecht je steeds minder aan de data
waardoor je leven word bepaald.
Het ene jaar is als een ander
in een haast tijdloos ritueel,
je kijkt wat vaker naar elkander
en neemt aan elk verleden deel.…
Afscheid zonder eind
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 55 pijnlijk
glanzen want
je ogen zwommen
in plaats van te dansen
wij die altijd
zo close waren
met halve woorden
deden een hele wereld
steeds sneller draaien
wij zwaaiden
handenvol emoties
jankten eindeloze
tranen in een
afscheid zonder eind
ik heb alle beelden
van je meegenomen
om ze thuis naar
waarde op te schonen
in mijn virtuele…
in de ban van de meester
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 643 een vermoeid hoofd rust
op mijn handen
de armen steunend
op een gammele tafel
ik zie naar u allen
ja ieder in de
virtuele zaal
leg ik in mijn blik
aan banden
u ziet mij vragend aan
verwacht iets groots,
een meesterdichter
dient u voor te gaan
in deze schrijversloods
mijn mond opent zich
langzaam en beheerst,
frons de wenkbrauwen…
Corona's hogepriester
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 69 unicub
bleek niet
stuk te krijgen
door jaloerse
grijpers en geweld
nano wetenschap
heeft ons eenzijdig
doorlaatbaar
materiaal verschaft
om beveiligd te leven
we kunnen
de omgeving in
en terug de unicub
sluit al het andere
rigoureus buiten
soms hebben wij
nog contact met de
overgebleven bellen als
corona’s hogepriester de
virtuele…
de wachter
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 994 Amsterdam
Herengracht nummer 380
3 hoog achter
zijn spionnetje ingeklapt
huisbel onklaar
boodschappen voor een hele week
hij wacht
voorkantig leven leeft zich
na de ijspret en dooi
knoppen van bomen
staan op uitbarsten
spreeuwen bevliegen weer
hij wacht
dan, langzaam, ontspruit hij
voelt energie en warmte
van de ander
een virtuele…
TENTOONSTELLING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Tussen de boomloze vlakte die over de horizon reikt
en de rand van het wolkendek,
evenwijdig erboven,
verdwijnt in blauwe tinten het licht
uit het sobere gamma van Opdahl
Gelaten hoor ik beschouwingen aan
over een duurzaam,
klimaatbestendig bestaan -
prettig verpakte abstracties,
verklaring met sussende data, een slimmigheid,
een…