Alle inzendingen over wat te doen?

Een powerlifterscoach in Bloemendaal las in het ochtendblad tot zijn ontzetting dat zangers vaak een bron zijn van besmetting, dus hing hij vast een bordje in de zaal: 'Train hier alleen uw spieren en gewrichten. Niet zingen bij het heffen van gewichten!'…

Een wolvendraaiboek heeft het licht gezien En als dat helemaal is doorgenomen Dan weet u; 'Mocht ik er een tegenkomen, Bladzijde dertig, aandachtspuntje tien': 'Niet voeren en vooral geen pootjes geven Keer om en ren vervolgens voor uw leven.'…

Niks duurt... voor altijd ook al denken of wensen, wij mensen, dat ooit eens! Niets is voor altijd alleen het land waar altijd alles is, is voor altijd!…

Ben ik, niet goed genoeg meer voor je, merkte ik hoe goed je je gedroeg die keer naar me was duidelijk dat je niet meer vroeg naar mijn zeer door jou.…

'k Ben een beste nee-zegster al zeg 'k het zelf maar volhouden da'k nee zeg, dat gaat dus niet vanzelf! Ik kan makkelijk nee zeggen kost me geen moeite, o nee maar NEE volhouden uileggen? lukt me niet voor twee. Stel 'n vraag, voor je bent uitgepraat zeg ik al volmondig NEE alleen het volhouden zo negatief lukt me niet, dus inderdaad:…

Doen,zonder te willen. Gewoon, omdat het moet. Laten, zonder te moeten, gewoon, omdat ik dat wil, maakt wat zuur is zoet. Maakt wat kwaad is goed.…

Wie moeite doet, heeft zich een taak gesteld, neemt waarde waar die daad en aandacht vraagt, geeft vrij gevolg aan wat het hart vertelt, gelooft in iets dat het vertrouwen schraagt in liefde die voorbij de pijnen draagt. Maar rijst de vraag of alle moeite loont, dan trilt het beeld dat in gedachten woont, de wil verslapt gestuit op tegenstand…

Het einde van de week is weer in zicht "Ja hoor, nou en, so what, en wat dan nog..." Eh...sterker nog, het einde van de maand En bovendien, zes daagjes zomertijd! "Dat boeit me niks, 't was toch verkiezingstijd Of was je dat misschien alweer vergeten De Randstad onder een gifgroen tapijt Toch petje af, recht voor z'n raap die meid!"…

Wie geen bomen meer kan zien, temidden van de bossen, is denkverslaafd. Wie alleen nog wolken ziet, terwijl de zon daarachter, altijd volop schijnt. Wie alleen nog kijken kan, maar bijna niets meer ziet. Wie nog van alles horen kan, maar niet meer luistert. Wie zijn ogen niet gelooft, en alleen nog denken kan, over wie of wat bedreigt.…

Ik zag op televisie iemand praten, - in mijn opinie achterlijk gezeik - Dat mensen die bevoorrecht zijn en rijk, Geen kunst meer moeten kopen maar granaten! Ik trek me niets aan van zijn woordenbrij, En kijk verlekkerd naar mijn schilderij.…

Ik open en opende vele wegen voor de anderen. Ik bezit een grote beleving in mijn geest. Het is, het was, zal de liefde zijn die je bij mij opvalt. Het is jouw warmte, magisch realistisch. Het is de stille stille liefde in jou, die ik zou willen beroeren tot onroerends toe. Het is, wat ik zal weten los te maken... aan verlangen bij mensen…

Ik zou mijn hoofd nog eens tegen jouw schouder willen leggen. Jou voelen ademen in mijn arm. Nog één keer die lieve woorden kunnen zeggen. Had jij het koud, je werd dan warm. Met jou vliegen op roze wolken. Met jou huilen, indien pijn. Maar mijn wensen zijn als scherpe dolken. Daarom hou ik ze maar heel klein. Blijf in mijn gedachten. Blijf…

Als ik mijn gevoel zou najagen, dan reed ik op mijn fiets alsof het een paard was. Dan ging ik door regenplassen, alsof ze een wilde rivier was. En dan ging ik naar die stille plek, tussen al het groen. Die plek, mijn plek, tussen al het hout en gebergte, waar de zon blijft hangen. Alsof je mijn geliefde was. Ik wilde enkel bij jou thuiskomen…

De kans om in je leven intrinsiek te veranderen is flinterdun Maar heb je zelfs met afgekloven nageltjes een strohalmpje vast: bijt dan door zet dan door zet alles opzij wis het verhinderen negeer het hinderen Voel je als herboren met de ervaring van een leven en wellicht zelf eerdere levens leef je, jouw nog gegeven leven zo dicht…

Soms zijn mijn gedachten vrolijk heb ik zin iets geks te doen. ‘k bekijk de mensen olijk, ben vlugger met een zoen. ’t Gebeurt niet alle dagen, dat ik zo vrolijk ben, o nee. Dan moet ik blijven klagen, Lijdt aan PHPD, van hier tot aan de zee. De vrolijkheid zit er dan onder, een laagje ijs bedekt hem dan. Maar vaak gebeurt het wonder……

Welkom in Bistro Mondiale Laten we klinken, schol, tast toe Smakelijk, schep maar op, eet je buik rond Lekkers van overal voor geen geld Bonte teljoren vol warme geuren kunnen de tafels hemels aards kleuren Aandacht en ambacht, tanden en tong Maken schotels spitant pikant We drinken en eten als koningen Onder het juk van staat en kapitaal…

Hoe krijgt de rijder weet van ongelukken? De radio? Dat is toch ouderwets! Wie luistert er nu nog naar dat geklets? Zoiets kan toch moderner, jongens. Stúkken! Voor veilig informeren: de nul-zes! We sturen ze meteen een sms!…

De jeugd houdt niet van carrière maken: Een hoog salaris of een snelle baan Ze vinden er gewoon niet veel meer aan En van een fulltime job is amper sprake Waarschijnlijk worden Wouter en JP Heel trendy allebei deeltijdpremier…

Met de humor aan z'n linkerpink, ironie op beide wangen en goedlachsheid om z'n nek beent hij door de weke aarde... Met een arm vol groot gezag, een stem die slakken doet springen, zal hij in hachelijkheden onverbloemd zijn lichaam lenen aan onooglijken, geringen. De geslepene verbijt zich, de koelbloedige smaakt zweet, de dief voelt…

De postbezorging haalt weer eens de krant: “De Staat kan ons nog heel veel meer vertellen, Wij gaan alleen nog in de stad bestellen.” En nú verhuis ik naar het platteland…. Geen postbus meer met blauwe enveloppen, Kan dát gesodemieter ook eens stoppen.…

Wanneer we aan Pasen denken, zijn het de jongeren, die daar. aandacht aan schenken. Er is vakantie, fuiven en uitgaan, ze genieten van hun leven en hun bestaan. We nemen dat zeker niet kwalijk, ze zijn jong en hebben gelijk. Ze moeten profiteren, wanneer het nu nog kan, want in een handomdraai zijn ze in de ban van de druk in hun leven, de…

Als wolken zijn wij, die komen en weer gaan. Wij zijn als wilde vlammen, die weer moeten doven. Mensen lijken op wilde golven, die op het strand te pletter slaan. Zijn we als smetteloos witte rook? Zijn we als vlammend zonnevuur? Zijn we als oceanisch water, dat we hoogstpersoonlijk dwingen, om te druppelen uit een kraan? Zijn levensfilms…

Ik wou dat ik het kon. Gewonde letters oogsten. Reddeloze woorden redden. Mooie gedichten schrijven, die niet verloren gaan. Ik wou dat ik het waar kon maken, wat geslaagde dichters durven doen. Kreupel rijm bevrijden, uit onzinnig zinsverband. Ik wil wat geslaagde dichters durven. Turing smeken om erkenning. En daarna? Verschijnen in…

Geen “tsjakka” meer voor goeroe Ratelband Hij zag het licht en liet zich snel bekeren De hele dag zit hij te mediteren Met kale kop en in de bedelstand Bedenk voordat u luistert naar zijn preken Emile verloor zijn haar maar niet zijn streken…

Zal 't licht dat op de daken valt En geluwt op het groen, Mijn hart weer blijde maken, zal 't Mijn mond weer zingen doen? Ik heb gezwegen maanden lang, Of 'k nooit meer zingen zou; Gaat nu mijn zang weer aan de gang, Door één klein plekje blauw? Is met één vlekje zonneschijn, Dat op de duinrand ligt, Dat aanstonds zal verwonnen…

kun je een gebroken woord spalken een splint aanbrengen voor het verzachten van de pijn het gebrokene tijdelijk verbinden fixeren in onbeweeglijke nietsdoenerij voel je na de heling de plek van de breuk van een gebroken woord de stekende pijn waar je nog altijd koud van wordt?…

Geniet Het goede nieuws. Tijdens de corona worden kleine werkjes uitgevoerd. Buren die bezorgd informeren. Vrienden die een grapje sturen. De plotse rust in de agenda Een duim achter je naam. Wij hameren voor kleine gaatjes te vinden in ons al zo korte leven, om toch nog iets goeds te beleven. Ik neem rustig een douche, bekijk aandachtig…

Voorbij onrust heerst innerlijke vrede. Voorbij tegenstrijdigheid groeit saamhorigheid. Voorbij de tijd, voorbij gisteren en morgen, leeft eeuwigheid. LUISTER! aandachtig, naar vogels die blijven zingen. ZIE! met open ogen, hart en ziel, hoe witte wolken blijven drijven. GENIET! van het wonder van muziek. Elk moment opnieuw.…

Gevangen tussen ijle hoop en vrees Waar Europese macht de kelen dicht knijpt De crisis als een bosbrand om zich heen grijpt Leeft middenin het vuur: de Portugees Een ober in Coimbra telt de flessen Van zeven dronken Fado-zangeressen…

De Mozart van Venlo heeft weer getwitterd Dat is het niveau van zijn politiek ’t Orakel van Kopvod kweelt immer kwiek en oppervlakkig, zielig verbitterd De Grote Gedoger, nooit in het diepe Een tweetvoordedommen is zijn principe…