Alle inzendingen over sport

voetbalwedstrijd gierende zenuwen minuten kruipen voorbij komt er nog wat? goal!…

Het was een beetje voetbal zonder franje Het werd ploeteren tegen Japan voor Oranje Toch wonnen we met 1-0 en zitten in de 8ste finale Dus... Oranje haal alles uit de kast Want nu gaat het beginnen laat ons niet in de steek en zet je beste beentje voor want het Wereldkampioenschap moeten we winnen...…

Het elftal zou laten zien wat het kan in de wedstrijd Nederland-Japan dus menigeen bleef zaterdag thuis voor die moeizame wedstrijd op de buis Uiteindelijk met meer geluk dan wijsheid won Oranje dan toch de wedstrijd…

voetballen nationale aangelegenheid iedereen neemt vrij Nederland kijkt massaal TV hysterie…

Het is weer als vanouds voetbalkoorts met veel franje Nederland hult zich geheel in oranje We worden meegesleept door het ritme van de de vuvuzela's die niet te temmen zijn en het commentaar doen overstemmen Het gaat lukken met het gouden team vooral met Robben hij moet de doelpunten maken dat is de ultieme dream anders wordt het tobben…

Brandende benen op stroperig asfalt verleiden mij, meter na meter, om te stoppen. Ik ben te grazen genomen door de lengte van de afstand, maar ik zet door. Leeg, krachteloos en kapot gelopen verschijnt het bevrijdende zicht op de finish Ik zak naar de grond vlak achter het lint. Lichaam en geest vervloeien in tranen…

40 kilometer De verzengende kilometers van het verkrampende zweet splijten het lijf van de geest, raken opgebrand in kortademigheid van spieren die het verrekken ongevraagd beginnen te trekken zich nauwelijks nog kunnen strekken en streng protesteren tegen dit eindeloos lijkende tijdverdrijf. De parels van inspanning verdampen…

35 kilometer Sappen vloeien knarsetandend door de kolkende aderen van het stramme lijf De spieren verkrampen trainingen verdampen het zoet verzuurd. Stap na stap verloopt het mank. Het lichaam protesteert met een verstervende pijn tegen wil en dank De kilometers gaan denken in meter voor meter te hard gestart het noodlot getart…

De bal is rond, de bal is rond er hangt een versje aan mijn kont het gras is groen, de stip is wit een half leeg stadion waar elke fan bidt de échte hooligan snuift en slikt slaat in het rond als er wordt gekicked de zondagsrust wordt weer verstoord wanneer er "bommen op rotterdam" wordt gehoord ik houd van voetbal met al zijn facetten…

Hij is nog jong en boekt nog steeds progressie Maar o wat is hij al geweldig goed. De bal kleeft als een speeltje aan zijn voet, Het kleine Argentijnse wonder Messi. Hij is zelfs niet te stuiten met agressie Omdat hij dan iets onnavolgbaars doet En acties tovert uit de hoge hoed: Voor tegenstanders is hij een obsessie. Het voetbal heeft…

Al wist men meer dan honderd keer te scoren En schoot de spits er vijfendertig raak Al viel het spel bij kenners in de smaak En wist het zijn supporters te bekoren Toch ging er weer een speelseizoen verloren. Het achterland nam op de hoofdstad wraak En wentelt zich massaal in leedvermaak Daar Ajax zijn ambities liet verstoren. Al zes jaar…

Er is geen weg terug om te lopen misschien als je vliegen kunt of drijven op dikke lucht Polsen worden naar de hemel geheven handen in het verlengde van de onderarm zijden kleedjes gehangen aan een drooglijn De grote bal van rechts gevangen vervolgens op dezelfde manier van links zo leert men na de vingers op de pols voorzichtig tegen wolken…

Jong Geluk Jonge honden in de wei Jonge helden zijn wij Geboren voor het geluk Geboren voor de zege. De anderen zijn slecht De anderen zijn tegen De anderen zijn wij In sportpark Welgelegen. Shirtjes fladderen in de kou Kluiten vliegen op Kuiten zijn gespannen Het doel bereikt. Salto’s, gras dat spat, schaduwen, Jongensdromen, waar…

Hij vindt zichzelf 'n sportieve kerel, hij doodt stieren voor de sport en 't is daarom dat hij alom als toreador geprezen wordt. Hij kerft en steekt en spiest de stier totdat het bloed het zand verkleurd en hij's de held van de arena als de stier wordt weggesleurd. Hij vindt zichzelf 'n sportieve kerel, als wielrenner heeft hij 't soms…

Oh de olympische ringen. De allerbelangrijkste heilige zeer kwetsbare ringen. De ringen van samenwerking over de hele wereld. Ringen, ketenen, trouwringen, ringen van beloftes. En wel vijf ringen in vijf kleuren door elkaar op een smetteloze wit laken. Oh hij wordt gehesen, oh gaat het nog wel goed! Ja het gaat nog goed maar het wordt moeilijker…

Het begon zo mooi Met Sven in oranjetooi Hij was lekker op weg en lag voor op Lee een seconde of drie Toen kwam die fatale wissel Zijn coach stuurde hem naar de binnenbaan hij was even verward en reed een scheve schaats helaas zijn gouden medaille ging naar Lee hij pakte de eerste plaats…

Hij schaatste voor goud wisselde vol energie na een veeg teken maakte toch een overstap betaalt nu de rekening…

Ze zijn als legopoppetjes gekleed en bewegen soepel over het ijs, snel en wendbaar, met een goal aan elke kant. En ze drukken el- Kaar soms hard tegen de kant, tegen de plastic board aan en duwen wendbaar de stick voor zich uit, de puck dirigerend en Pijlsnel doorspelend of schiet- end een gat door het touw van het net. De keeper…

er zullen meerdere atleten zijn geweest maar ik zie enkel Zatopek het hoofd altijd scheef alsof hij reeds de bocht overziet & verder de marathon lenteblaadjes boven het Wenceslaplein een rookgordijn - Jan Palach of hoe een lichaam spreken kon…

Die tergende blik snijdt door het ijs is scherp als een scheermes op weg naar die prijs Geen tijd om te zeuren dit is de strijd nu moet het gebeuren in een fractie van tijd In lange diepe slagen dwars door de pijngrens hier heersen geen wetten hier heers jij, op handen van de fans Met het zicht op de finish nog alles uit de kast…

Drie gouden plakken Sven tart het Olympisch vuur ijskoud de sterkste…

Wim van der Voort die Knut versloeg Hilbert die op een poepje zomaar uitgleed Atje die ze er op de korte baan al af reed Jan Bols die een wissel over sloeg Kampioenen gehaald en gebracht boeren nog goed met hun verleden geen Kees Broekman en Jaap Eden Zij worden in stilte herdacht Op karakter wordt alweer gemist Rudie Liebrechts de gaafste…

spelen altijd leuk wel sportief blijven vandaag starten de winterspelen succes!…

Schaken, schaken, wiedewiedewaken. Oh dat eeuwige schaakspel met die hele zware en gewichtige symbolen. En met die hele zware gezichten erachter. Schaken, schaken, wiedewiedewaken. De schakers zaten te turen, steeds maar te turen. En de klokken tikten maar door. Oh wat een naar gesternte hing er over hun eindeloos spel! De ene man was zo gek…

dan wordt het stil, je weet, nu komt het schot de doodsangst valt te lezen in je ogen een beul vertoont geen spoor van mededogen te sterven als een strijder lijkt je lot je voelt je als een schurk op het schavot de hand beschermt een kruis, het hoofd gebogen een droevig beeld van leed en onvermogen wanhopig richt je nog het woord tot God…

Laatst het uitzicht was prachtig vanaf de hoge brug zo'n 80 meter ik hing aan een touw en sprong naar beneden de diepte in .... 'aaaahhh'...! was alles wat ik riep en voor ik het wist werd ik door het touw teruggeroepen en bungelde ik tevreden in het blauwe ruim. De zon scheen intenser dan ik beschrijven kan. Adrenaline gierde…

Met passie een goede wil en veel gevoel wil je het bereiken dat ene grote doel. Van je hobby en je grote interesse wil je je werk maken om door te breken en je eigen baan te kunnen staken. Je zet alles aan de kant en bepaalde mensen moet wijken omdat je één ding weet: dat jij dat doel gaat bereiken. Dan kom je hem tegen die grote stenen muur…

verkleurde bladeren dwarrelen door de lucht strooien hun melancholie voor mijn voeten neer die landen om te zweven ze hebben dat geluk lopen naar het einde het is nog ver genoeg…

Dichter op het middenveld Liever lui dan moe Maar o zo goed Wat zijn ogen zien Deden zijn voeten al lang Zie, zo is Zizou Wat is er misgegaan? Verloor hij zijn hoofd, Of verloor voetbal zijn hoofd? Ziezo, het is gedaan Zinedine Zidane…

Alles moest ooit uit de kast Het knopje ging er desnoods voor om Je leeft maar kort soms lig je krom Wie geen ideaal heeft die past Men sprak krachten aan hoog boven met ruggen gerecht om niet te zwichten voor alle gaten die vielen te dichten tussen diep gapende kloven Niets staat stil dat is gegeven Men ziet dat terug in het overleven…