Alle inzendingen over spiritueel

Even klop je aan bij mijn 'ziele-poort', die uit parelmoeren dauw is gemaakt en waarvan haar vensters open staan om met het lied van levens-liefde de stilte van de nacht in te dansen, terwijl de vlammen van smeulend vuur, verborgen onder as, opflakkeren nadat vergeten intieme zachtheid speels wordt aangewakkerd en de nachtzijde een draad vormt…

Op de heuvels kon ik even stille staan daar waar de stilte niet liet denken, waar de stilte niet liet voelen. Op de heuvels was het dat ik mij onbeweeglijk liet meestromen in de tijd... Daar waar mijn gedachten als bloesems werden, waar mijn geest als een tuin werd en geuren en bloemenkleuren de waarheden lieten zien van het duurzame,…

Zomaar ontstaat een gedachte die ontsnapt uit een rusteloos denken door verwarrende gesprekken met jezelf Eerst nestelt zij zich in het hoofd als een wrak in het meer van impressies en zij sluimert dobberend in het bewustzijn Dan daalt zij neer langs de nek en in een getergde romp als lood op de borst is zij niet in staat te bewegen…

Weeg het lichaam van de dode zorgvuldig tot in milligrammen voor en na het heengaan om te komen tot het juiste gewicht Adem driemaal in en uit op de voorgeschreven wijze de ziel vliegt naar verre oorden maakt zichzelf een nieuwe huid…

het water stroomt nog slechts door kanalen van het internet het is te veel en je kan niet meer zelfs niet meer zonder het met je ogen open voel je de zomer echter je surft verder op het net maar je voelt de warmte van de zon voorbij je vierkante horizon maar dan laat je het gebeuren uit vage beelden zie je het landschap kleuren waarbij…

ene keer dit andere keer dat de metro bijvoorbeeld of het gebrek aan zon zeg ik hou van jou of merk dat je het niet kunt zeggen midden op het water tussen CS en Noord terwijl je kijkt naar de vrachtschepen zo volgeladen zonder woorden en alles wat voorbij gaat in je hoofd…

“Het koninkrijk is uitgespreid over de aarde, maar de mensen zien het niet” Als je de moed hebt om met lege handen bij je medemens te zijn Als je voelt dat aanwezigheid meer is dan geleerd zijn Als je weet dat alleen barmhartigheid een antwoord op lijden is Als je mensen welkom heet je open stelt zonder te oordelen Dan pas…

stonden we bij de pont een hele massa en een vrouw die de Spits uitdeelde en de Metro met een mooi gebaar kwam de pont aanvaren zo vol met mensen zou je wel naar al die gezichten willen kijken en ze soms zoenen maar je wacht eerder op hun snelle vertrek je ziet ze lopen van de pont voor je zelf de pont opgaat en de regen…

Als kind al kon ze in de Hemel kijken En de gedaanten van de doden lezen De zielenpijn van mens en dier genezen Het wist haar leven zeker te verrijken Ze zag de jaren daarna snel verstrijken Ze werd geholpen door het Opperwezen En Jeshua, ooit uit de dood verrezen, Die wilde maar niet van haar zijde wijken De tijd verstreek, gevuld…

De tederheid die de stilte is Zo minnend en sereen De sluimer die de droom heeft teruggebracht Vervaagt en gaat slechts heen De naaktheid die mij niet vervreemdt Weldadig, zonneklaar Brengt licht in al haar lieflijkheid De dageraad is daar…

Hij of zij kan het alleen maar fijner hebben en beter maken voor zichzelf mét de omgeving. Inschikking in het eigen lot, betekent acceptatie, rekent en berekent: op hoop en glorie! Gelukkig, de mens die lijdt.…

De zee spreekt De zee nooit slapend, altijd wakend zoemt door mijn oren als een bij in haar korf. Achter mij staat een eenzame den waar de wind woorden uit schudt, geluiden stijgen op, spatten uiteen weer andere kruipen fluisterend als een geheim in mijn oren, alles is zwijgzaam van het luisteren. De zee komt trekt zich terug spreekt…

Ik weet dat eens het raadsel van de hemel zich zal ontvouwen aan mij. Het zal niet eng of vreemd zijn maar een veilig en vertrouwd Licht, zo licht als een veer, zal tot mij schijnen en ik zal tot de hemel met het lichtste Licht weer verdwijnen.…

zegevierend was zijn intocht verlopen had zijn onbekende leven afgesloten met palmtakken toegejuicht getuigt hij de verlosser te zijn een kleine kern volgelingen neemt hij mee naar de koele tuinen van gethsehmane om daar in rust het avondmaal te delen ook judas is daarbij maar vertrekt voortijd verraden wordt hij vastgezet veroordeeld door…

Een beeld dat verwatert en het moment dat in vergetelheid geraakt. Zij gaan voorbij als een zucht die wordt geslaakt.…

Rust stilte en liefde in mij elke dag een inzicht er bij ik word stil ik luister en ik voel Geluk, en dat is mijn levensdoel…

Eens het donker is en koud doet de stilte mij vaak pijn Dan voel ik mij ineens oud te moe om eenzaam te zijn Als er stilte rond mij glijdt lijkt de aarde zonder glans In mij woedt dan een strijd dan ziet de dood zijn kans Eens ‘t eind voor mij staat dan zie ik nog eenmaal om Naar het goed en ’t kwaad om te gaan met stille trom…

Een hand daalt op mijn schouder neer en voelt eigenlijk een beetje koud aan Ik voel echter nauwelijks enige afkeer ik kijk om, edoch zie geen mens staan Een kille golf glijdt in mijn lichaam af ‘t voelt alsof mijn innerlijk bevroren is En alsof mijn brein het nu reeds begaf in mij klinken tonen van een dodenmis Een zachte stem spreekt thans…

Het lied van de Hoop De vogels hebben gehoord. Het lied heeft geklonken. Niets ter wereld kan dat ongedaan maken. Het is afgedaald naar de binnenwereld. Alles wat… straalt Schittert! De melodie gaat neuriënd in het rond Een wijs als balsem voor de ziel. Ze maakt de aarde lichtvoetig. Lied van de hoop, lied van de lente. Lied waarlangs…

Elke nacht opnieuw bezoek ik streken, waar ik nooit heb rondgezworven. 's Nachts woon ik in krotten en paleizen, waar ik nooit mijn intrek heb gedaan. Steeds ontmoet ik ongeboren mensen, die voor mijn tijd geboren werden. Ik praat met gestorven mensen, die na mijn tijd pas sterven gaan. Elke nacht opnieuw droom ik levens, die de onvermoede…

eeuw na eeuw het gekrakeel van de menselijke soort hoeders van wijsheid kijken onbewogen toe de banen der planeten het rijzen van de zon het spel der sterrenstelsels behoeft hun aandacht verdreven uit de Hof van Eden slaat Kaïn steeds nog Abel dood de roos der wijzen bloeit in het eigen hart…

Het begon met een wandeling het lopen over een bladertapijt daarna de bomen en het woud hoe sporen kenbaar werden Een rots in de schaduw in zich de warmte van de zon op de zuidelijke helling het ruisen van een waterval Het hart pompte het bloed water stroomde omlaag steen trilde van atomen ronddraaiend om een kern Ik heb…

Verleider......luister! Ik weet waar je woont in een bos van zwarte glasscherven niet meer is het dan een opgedroogde zee. Een begraafplaats is je woning waarin deuren eeuwig gesloten zijn en dode ogen door een doolhof dwalen. Verleider......luister! In die woonplaats van spinnenwebben dicteer je beslissingen van zout om die in wonden…

Gekozen voor vijf elementen waaruit een lichaam kan bestaan water, aarde, lucht, vuur en ether Water is bloed en aarde bot lucht, die alles verbindt zich laat in- en uitademen Vuur de warmte van het lijf ether die sterren en planeten in de ruimte doet bewegen Alle vijf zoeken naar evenwicht in een bestaan van onzekerheden…

Mijn leven is als een gedicht met de muziek van het leven: Van comfortabel en ongemakkelijkheid; Van van samen zijn en gescheidenheid; Van vervulde verlangens en frustraties. Ja, en een leven met de muziek van stilte in mijn hart.…

Omgeven door een gevoel van licht zie ik hem staan Vol aandacht over zijn werk gebogen staat hij aan zijn lessenaar Met een enkele pennestreek weet hij van de letters een belevenis te maken Zijn woorden vormen uiting van liefde voor een ieder die hij bereiken kan Van een afstandje kijk ik toe en zie hoe de mensen hem weten te vinden Met…

Niks duurt... voor altijd ook al denken of wensen, wij mensen, dat ooit eens! Niets is voor altijd alleen het land waar altijd alles is, is voor altijd!…

Boek ligt open Links bevat de tekst Rechts is blanco Drie vingers beroeren het wit onder de woorden Rechterhand kruist de linker Hier gaat het om Ze verdwijnt even in de letters En komt er nog steeds gehavend uit Maar nu kamt ze haar haren…

Een open boek, vol van mysterie. Jouw schoonheid ontwapent mij. Geschreven met letters van gouden ochtendlicht. Als een waas omgeef Je mij. Raakt mij, aan mezelf aan. Jij, mijn andere ik. Verborgen in mij. Mijn woorden ontoereikend, Mijn verstand te nietig. Enkel de spiegeling die onthult. Er is: geen weg, geen pad, enkel een spoor…

Er is een stilte in de manier waarop ik beweeg. Er is een stilte in de manier waarop ik kijk. Er is een stilte in de manier waarop ik huil. Er is een stilte in de manier waarop ik schrijf. Er is een stilte in de manier waarop ik dicht. Er is een stilte in de wijze waarop ik denk. Er leeft een stil leven in mij, telkens als ik een nieuwe…