Alle inzendingen over haiku

Met stil verlangen staart hij naar de hemel en krijgt dan vertrouwen.…

Bij het veld vol hooi deinen klaprozen luchtig. Spaart het maaien hen?…

-------- -------------------- grutto waadt door groen in de verte woedt de stad onhoorbaar vliegtuig -------------------- --------…

Bloedrood vlamt ze op, tussen de korenbloemen, die ene klaproos.…

De tijd en het lot. Zij bepalen wat je doet. Welke weg je gaat.…

een rupsje daalt neer aan een zijden dun draadje op zoek naar geluk…

Een veld margrieten, boter- en koekoeksbloemen: wacht de kunstschilder?…

(V)luchtig gefladder op golven van lentewind Tere flits in kleur.…

Lokkend gekwetter een vogel schudt zijn veren de lente vliegt aan. Een veulen doet voor- zichtig zijn eerste stappen de natuur ontwaakt. Wollige schapen plompverloren in de wei warmpjes bij elkaar. Vlinders klapwieken met hun gekleurde vleugels geluidloos applaus. De dagen worden langer de rokjes kruipen korter de liefde rukt op…

Twee aan twee, komen overal beukenblaadjes boven de bosgrond. Die boompjes van de toekomst wacht meestal spoedige rooi.…

Een regendruppel siert het blad; "Oude Parel" blijft toch verrassen.…

Verloren liefde. Verzande herinnering. En een traan die vloeit.…

handboek DSM van A tot Z bewandeld doodlopende weg…

dichterbij elkaar in ongemaskerd verdriet we lachen samen…

hevige herfstwind - het aanhoudend neen schudden van de lappenpop zijn gele strojas vol witte urinebrij van kersendieven de schuinse staakpop - pruimtabak en kapotjes in zijn natte zak opkomend onweer - de veldpop DiCaprio mét Titanic move…

een afgesneden meander, krijgt zijn oude kronkeling terug © Foto van: Ronny Meynckens…

Kikker kwaakt in koor aan het wateroppervlak lentegeluiden.…

Ooit zullen wij staan In bloesemend Kyoto Dronken van liefde…

Zoveel glimlachen gaan verloren achter al die mondkapjes. De zon gat onder huizen weven schaduwen in stille straten. Bottende knoppen smeltend ijs, pas gewassen groen bladeren. Achter elke deur tikt de klok die het geluk van thuis wil proeven. De wereld is mooi als je de triestheid wegdenkt woorden vallen stil. De psychiater…

wij lopen alleen met het licht van een zaklamp een bevende lijn…

Ik heb ogen om de schoonheid te aanschouwen die zit in de natuur. Oren kreeg ik om te luisteren naar de mens, golven en muziek. Twee monden tasten naar de zin van het proeven in de lentezon. Met mijn neus haal ik herinneringen op en snuif nieuwe sferen. Twee handen om mee te werken, te strelen en gitaar te spelen. Ik heb vingers…

Prettig tijdverdrijf tegen muggenzifterij let op bijsluiter…

Na de bevrijding deed de meizon denken aan eeuwigdurend licht…

hij doolt maar wat rond het torretje tussen het riet van de tuinstoel…

de zoo is verrijkt met een reuzenpanda van één ons…

Wijs me de kamer waar u de anoniemen sensibiliseert…

Toonkunst galmt vrijuit over de wei: zwanenvleugels bewegen klankrijk.…

Versoepelingen met je heupbeweging mee in de hoelahoep…

nog voor zijn woorden de oppervlakte raken verdwijnt hij uit zicht…

Ondersteboven abrupt afgebroken bruut snapshot van wreedheid…