classificatie

Zo dat is kernachtig samengevat!In een haiku nogalliefst.

Dank Emiel voor je toelichtende reactie. Een diagnose is een menselijke interpretatie. Veel psychische aandoeningen lijken in de kern op elkaar. De symptomen zijn anders, uiten zich verschillend in gedrag.
Zolang een diagnose maar geen kapstok wordt om alles van de persoon in kwestie te verklaren. Ik heb gezien wat dat kan aanrichten bij de ander.

Inderdaad, vroeger was er ook ADHD, autisme edm, maar naarmate je dan ouder wordt leer je ook één en ander compenseren. Het is ook de gradatie van de diagnose. Diagnose betekent vaak ook begeleiding en begeleiding betekent handje vast houden. Op die manier ontneem je hen de ontwikkeling van zelfstandigheid, initiatief nemen...terwijl het vaak maar om een paar kenmerken gaat van de diagnose en dus op zich het etiket van de diagnose zijn uitwerking heeft.Het is normaal dat kinderen veel energie hebben, in de klas is het vaak handiger de kinderen met lichte ADHD trekken aan een diagnose te helpen en ze daarmee in het gareel te krijgen. Een probleem staat nooit geheel op zichzelf zou ik denken. Er zijn ook leerkrachten die klagen dat het toch wel een boterham is en ja inderdaad, als je met alle individuen hun noden en problemen rekening moet houden, moet ondersteunen en begeleiden en aparte lespakketten moet aanbieden...Maar ook hier is de vraag van de kip of het ei van toepassing.Er bestaat wel degelijk autisme, ADHD en dergelijke meer waarvan de ernst problematisch is, maar zulke gevallen zijn zeldzaam. Het is ook een industrie; De consultaties, begeleiding en vooral de medicatie.