Alle inzendingen over literatuur

de meiden waren jong en tippelden maar vaak konden ze niet scoren en dan eindigden ze op mijn hotel- kamer met z’n 3en of 4en lurkend aan de wijn, met haar voor hun gezicht, ladders in kousen, vloekend, vol verhalen… ergens waren dat vredige avonden maar eigenlijk deden ze me denken aan lang geleden toen ik een jochie was…

ze belde me op over m'n gedichten ging het wel goed met mij want ja je schrijft over het leven dat voorbij gaat de ruisende regen en aalscholvers die vliegen in een stilte zonder antwoord gaat het dan wel goed met je schatje en ik zei dat is poezie…

Thuis was ik onbetekenend Ik had het kleinste kamertje ’s Nachts had ik er mijn lamp Mijn boek en één geranium Zo ingericht ving ik de geur Van kruizemunt die nooit verdween En slechts mijn mand Eens denken, nee dat was het Zeker weten Ik zei geen woord, tenzij verzocht Dan nog klonk het bedroefd en mat Ik kon niet luidkeels…

In een moment van innige stilte kreeg ik met Petrarca even contact mijn ontwerp werd niet direct omgehakt toch voelde ik wat ijzige kilte met zijn sonnetten valt niet te stoeien dwangmatig geschrijf is zijn uitgangspunt eigen werk is aan een ieder gegund ik heb geen zin op zinnen te broeien wilde graag weten wat hij van mij vond mijn suggestie…

een slak is een woord kruipt langzaam zo langzaam kijk naar de slak en zie het woord kruipen als een slak de echte woorden zijn het langzaamst maar ja, wat is echt over mijn nat balkon kruipt een slak en ik heb er geen woorden voor…

natuurlijk zal ook ik wel weer een gedichtje plaatsen maar of het ook daadwerkelijk gelezen gaat worden staat nog maar te bezien er is een overvloed aan dichtzucht een teveel aan dichters en zo'n hoeveelheid aan verzen zo zeer zelfs dat we dreigen onder te gaan in een enorme zee aan veel te grote woorden...…

open je scherm en wacht af er komt iets een paar woorden zeker nu het herfst is en je elk moment dood kunt gaan althans dat zou kunnen zie de meisjes in de regen en praat over eskimo's zoveel woorden sneeuw wij zoveel regen en water blijf wachten de rook die van je sigaret omhoog kringelt lost op in miezer nevel…

zeg alles of het niets is maar zeg wel het onverwachte ergens verborgen in die regels een paar lippen die jouw lippen raken…

Als Koningszoon weet je het al en je wacht rustig af, geniet van de bezoekjes, de gesprekken, je onverwachte handgebaar toont me je zachtste kant. We wandelen en groeten de bejaarden, je lijkt gelukkig in je zieke staat. Je leven legt een kantlijn in mijn tekst waarlangs ik meer en meer ontdek ’t belang van deze fase. Ik ben ontroerd…

Ik vroeg alleen maar of mevroi veel pijn had, het leek alsof de oorlog haar bevroor. Ze keek me aan of ze een doodsslang zag. Ze heeft toch niets te klagen dacht ik nog. De lacherige kinderen, ze komen elke dag, weten zij iets van oorlogspijn, wat zegt hun overlevingsstrijd? Hun moeder droeg haar zwijgen tot aan de grafrand toe, dat…

Allermooiste woorden waar te vinden Zal ik ophouden tot woorden mijn ziel aanboren Vlijend zijn de woorden mooi zijn deze niet Diep in de nacht in het schrijvershonk Opzoek naar de allermooiste Om de mooiste te kunnen schrijven…

De vlek van de pen Gesticht in ‘t zwart Met de leugen in de wind Overtuiging vanuit het hart Schreeuwen zal de leugen Uit de passage van ‘t boek De wind laait op De letters vormen ’t aanzoek Driftig schrijft de pen door Met zwart over het wit De inkt droogt op Met de leugen, geen exit Volgeschreven vol overgave De leugen een souvenir…

Letter maakt ’t woord ’t Woord maakt spoor Echo van ’t woord Ons hoofd ervandoor Robuuste letter zijdezacht De letter zaaien ‘t Woord oogsten Reden omgebracht Dieper de vondst Dieper wij graven Van kei tot klei tot klei geen klei mag zijn Ik lijk het te snappen De letter kent geen graf.…

(Nooit meer slapen; W.F. Hermans - 1966) Zoeken naar de zin, de reden van ons bestaan hier op aarde Gelijk aan speuren naar sporen nooit uitgelegd Vergeefs, dus serieus zonder zin als 'geoloog zonder waarde' Onafgebroken slechts op zoek doelloos gevecht In een speurtocht zonder kansen nauwelijks respect niets vergaarde Slechts…

ik voer eerst de adresgegevens in, laat mijn route koel berekenen verheven boven braadworsttuinen hou ik vervolgens audiëntie in mijn ivoren sponde draag een stukje tekst voor, dat met wat goede wil als gedicht in menige boom na-ijlt (ooghoogte!) niet meer dan een broze putdeksel echter, van het soort ’retourvlucht in hogere sferen’…

Marjan Berk: Een boom van een vrouw een boom op leeftijd maar ook leeftijdsloos Prachtig bladerenblad roodkleurige eeuwige herfst maar de winter mag ook komen Gaat nog vele vele jaren mee als haar takken maar blijven hangen met mooi vernieuwd groen in 't voorjaar Haar boom is zelfvoorzienend genoeg op elk terrein van groei, bloei…

Denker die als Reiziger vermomd De straten van De hoofdstad van het Romeinse leven Verkent, en overduidelijk Wegvlucht uit zijn Drukke bestaan, Voor de buitenwereld Knort over wat hij ziet Maar wel fantastisch Vindt de onschuld die De stad nog rijk was…

Een ononderbroken Stroom Schone woorden Voor het plezier Op een wit vel papier Zon in de krullen Licht als een veer Ik schrijf met rode inkt een Taal die van hart tot hart wordt verstaan Laat mij gedragen worden Door een groene zee vol met dolfijnen Laat mij dobberen op golven Onder bloedkoraal bedolven Wanneer de hemel boven…

ik kijk naar al m'n boeken waar ik van hou Dostojewski ik heb het armoedige appartement gezien ik heb ook de brieven gelezen en ik schik nu romans en brieven in mijn bloedende boekenkast maar opeens schrik ik: zoveel jaren geleden is het al dat ik het las en heb het niet herlezen wie weet ben ik bijna alles vergeten en denk ik…

De puzzel is gelegd Alle stukjes aan elkaar Gehecht, het echtpaar Heeft weinig gezegd Tijdens het spel, dat Begon met een kus En op een tel van rust Met kroost daar, was Het gedaan. Onderhuids Bleef het mooi sores En nul op rekest Dat volgde op de ruis Van de koele onmin En aparte bedden Met weinig te vergeven Door muren onzin…

Dank Conny Palmen dat u wilde delen Met anderen hetgeen u hebt ervaren Het logboek dat u schreef brengt tot bedaren De dingen die in vele levens spelen De dood komt niet alleen de liefste stelen Maar ook een ik gevormd tot wij in jaren Afwezigheid daarvan kan zorgen baren Je valt uiteen en niemand kan je helen Je droeg een symbolon met een…

zoals je tegen een ziek dochtertje zegt: mijn miniatuur-mensje, mijn zelfgemaakt verdrietje, en het helpt niet; zoals je een hand op het hete voorhoofdje legt zo dun als sneeuw gaat liggen, en het helpt niet: zo helpt poëzie. -------------------------------- uit: 'Onbegonnen werk', 1984.…

Het ongelijk van een dwaling. Ploegen in een spoor van voren. Het torsen van een lastdier bij het spitten van een morgen land. Het ongelijk van een slag in de wind en het schot voor de boeg van een vluchtelingenschip, drijvend naar rustige waters, op drift waar stille gronden zoet koraal over golven smijten. Het ongelijk van zaden, uitbottend…

Die altijd zuinig Geweest is op zijn Leven, zorgvuldig Inhoud gevend aan Het menselijk tekort, Plooien effenend In zijn dagelijks bestaan, Ziet terwijl hij voortgaat Alleen nog maar de Rafelranden waarlangs Hij moet gaan…

Klokslag middernacht 15 augustus 1947 het tijdstip waarop India zelfstandig werd duizend-en-één kinderen op dat moment geboren Eén plus duizend middernachtskinderen bezitten stuk voor stuk een bovennormale eigenschap; karakter van fijnzinnigheid Eén is sterk telepathisch; in verbinding met zijn geestverwanten, maakt hij helderziend con-…

Telkens weer gebeurt het, in een klein ogenblik worden losgelaten woorden geboren, je verwacht het niet, ze komen daar waar je ze hebt verloren en waar de maan ze hebben gerijpt, gerangschikt achter glas als olijven in hun eerste persing van een beproefd ras. Als ik ze consumeer, zoals ik ze adem, beproeft in de bijmaak van de bedoelde…

Onlangs, echt, droomde ik 't verleden Clowns die zonder rode neus, maar met gehersenspoelde helften cockpits overnamen en de 'Torens van Verderf' op weg naar vele maagden in één klap met de grond gelijkmaakten Mensen die anderen willen overtuigen van iets dat naar alle waarschijnlijk- heid niets zal zijn.... ...(h)eerlijkheid..…

(Boektitelgedicht) De rivieren Eufraat en Tigris stromen echt al eeuwen IN BABYLON, tegenwoordig Irak SNEEUW dwarrelt en vaak stormt in dikke vlokken of stuif als de top van ARARAT na vermoeiende en zware dagen op zoek naar de ark van Noach eindelijk is bereikt Zelfs DE sportieve CHINEES heeft zeer scrupuleus vlag geplaatst…

(Stapelgedicht II) Samen met de schrijfster deelde ik die lange reis COUPÉ No. 6 Wij treinden door Siberisch landschap dat eindeloos raasde zonder kwaad te doen, zeker en beslist, geen centje pijn Wij arriveerden in hoofdstad Beijing Vele ONVOLTOOIDE LIEFDESBRIEVEN verder, kocht hij een colbertje in mooi en aantrekkelijk RUSSISCH…

DE PUPIL, SIEGFRIED, studeerde en sliep lang in DE KAMER Na een VOORVAL, eigenlijk niet eens heel erg lang geleden volgde DE PROCEDURE beslist geen sinecure De jongen, beschouwd als DE DIAMANT belandde heel spontaan TUSSEN HAMER EN AAMBEELD De klap dreunt nóg na tot in de eerder ontdekte hemel…