Alle inzendingen over algemeen

de leden gelaten. het hart is blind en weet zich door het ziende onbemind. Oetoen plukt de bloem. huilen kan ze niet maar voel het droeve dreunen, hoor in het witte kronkelen van honderden larven de bodem van git waarop zij valt, waarop zij viel, waarop zij vallen zal, en adem het weeïge ritselen, het slurpen en glijden van…

Schemering omlijst toenadering van oren, ogen, in horen en zien. Schemer verbindt traag verlopend middag met avond. Verlichting (een schakelaar) maakt het terras zacht zichtbaar. Fonkelingen wijzen op glazen, mooi rood van wijn. Handen omvatten, slokken worden speels genomen. Monden proeven, vormen woorden. Gelach klinkt op. Wie…

Geheugensteunkous Onontbeerlijk voor mijn geest Handig hulpmiddel…

Een auto start een hond blaft een deur klapt een kind lacht De ketel fluit de koffie loopt papa schreeuwt mama huilt Een vogel danst het water glanst een boot zinkt een ijsbeer smelt De kachel brandt de vloer kraakt een roos bloost het vuur laait De koek is op de schaal is leeg hond in de pot deur valt in 't slot Ik sla…

Ik zag in mijn oude tante De trekken van mijn moeder . En van een oma en een opa, Die ik nooit echt heb gekend . Hetzelfde bloed stroomt door mijn lichaam dezelfde oogopslag gelijkt. De verbeten trekken om haar mond. Het in zichzelf gekeerde staren in de leegte van een landerige dag, waar op wasdag alle lakens heerlijk wapperen in de zon…

’s nachts zijn alle wolven grijs en willen dat tot elke prijs maar al te graag zo houden ze lopen met hun ogen dicht ’s nachts zijn alle wolven grijs iedereen is dan gelijk iedereen is te vertrouwen of wordt opgelicht ’s nachts zijn alle wolven grijs en huilen dan bij volle maan zien deze voor zonnig aan waar zij haar licht slechts leent…

luister, een vliegend doorwaakte uil met nacht als sprakeloze schemer het doorbreken van gemis tot woordeloos vervoegen overal klank en verbeelding, nergens betekenis bij wijze van spreken…

in deze helderheid moet het nog november worden het licht zijn snelheid de ster, de afstand, het stof het geheugen zijn ruimte na afloop volgt bestemming en terugkeer, een trein zijn spoor in haarvaten, eencellig naijlen donkere materie wat grijpbaar lijkt en niet tastbaar is, noch toepasbaar waarover een droom gaat voordat november…

Ik vond vijf engeltjes vandaag op een platenhoes bij de kringloop. Bolle buikjes, volle dijtjes, met vleugeltjes zo zijdezacht. Ingeklemd tussen BZN en Alle 13 goed keken zij mij meewarig aan, daar in die doos, afgedankt en van God en iedereen verlaten. Ik heb ze mee naar huis genomen hopend op een tweede, beter leven. En ze strategisch…

elke dag word ik opnieuw geboren als de morgen haar gezicht onthult nog niets te zien en niets te horen en niets dat mijn gedachten vult elke avond moet ik eenzaam sterven gevangen in verstild verdriet herinnerd aan de vele scherven die ik op mijn wegen achterliet hoe vaak zal ik nog moeten lijden voordat mijn trotse geest verstomt zodat…

Toen mijn oom in een benarde tijd, nog geen enkel vloeitje had, maar wel een oude bijbel bezat, scheurde hij de dunne blaadjes zonder spijt. En met zijn dagelijkse oost, na wat drogen en vermalen, kon hij weer kuchend ademhalen, die tabak was zijn enige troost. Zo is hij de oorlog doorgekomen, om daarna in de bevrijde tijd, te trouwen…

Was het een kleine droom van de grote wereld of was het een grote droom van de kleine wereld? was het een warme stilte in een koud huis of was het een koude stilte in een warm huis? Was het een vooruitgang of was het een dwaling? was het een triomf of was het waanzin? was het hoogmoed of wa het ketterij? was het een zegen of een vloek? Was…

Soms ben je breekbaar maar nog wel zo gelukkig net niet te breken want een engel zit op je schouder en kijkt mee zodat je niet valt…

Het verschil tussen non fictie en fictie was nog maar nauwelijks aanwezig die regenachtige ochtend vroeg bij de openbare boekenkast ze bracht wat oude boeken weg waarin ze haar naam had doorgekrast ze nam een natuurgids mee om in de herfstmaand stil te dromen alles was nu uit en thuis de juiste afstand werd genomen.…

Mijn handen raken elkaar en beven even bijna onzichtbaar toch met een reden Dan ontvouwen ze en dragen de reden naar het licht Ik kijk nieuwsgierig en zie de kracht van de liefde die geheel in mijn eigen handen ligt…

Op een dag wanneer jij even niet kijkt zal ik jou zachtjes kussen om jouw smart te sussen en omdat het zo op liefde lijkt weet ik dat dat mag…

De mens steekt z'n arm uit, hoofd gebogen, de blik neer, niet gericht op de medemens maar richt z'n blik op een schermpje dat zijn leven verlicht...? dit te aanschouwen een trieste aanblik…

op een open plaats diep in een oud bos steunt een stil figuur op een houten ros verenigd met een stronk en één met zijn schalmei laat hij muziek dromen voor al wie komt ... langszij eenzaam is de nacht zonder al zijn sterren en tevens ook die man ... die geen woorden spreken kan!…

als hoogzomer bestaat bestaat ook hooglente en dus ook hoogwinter waarin kinderen geboren worden die houden van zon en van hoge verwachtingenen en die zingend door het bos trekken…

op een open plaats verscholen in een bos steunt een stil figuur op een houten ros verenigd met een stronk en één met zijn schalmei laat hij muziek dromen voor al wie komt ... langszij eenzaam is de nacht zonder al zijn sterren en tevens ook die man ... die geen woorden spreken kan!…

Het dal wanneer je de ogen opent zware sloffen naar de keuken lopend De ochtend giet je zwart in een kop Je staat weer beladen op De cafeïne vergezeld van nicotine Ik snuif de ozon op in de ochtend zon Een donderslag bij duistere hemel en ineens is daar het licht De donkere wolk verdwijnt kijkend in de koffiedik De chemische rommel maakt…

Wanneer ik de armen van sterren had zwaaide ik die door de grote leegte. Wanneer ik benen van sterren had, stapte ik door de grote leegte. Laatst, in onze liefde, schreeuwde je als een zeehond, maar dan mooi. Dat was het begin van de leegte, torn in de tijd. Wanneer ik ogen van sterren had, zwierven die door de grote leegte. Wanneer ik…

Ik zeg maar wees geleerd, dat’s mooi! maar wees verstandig, Dat’s mooier nog! en mens, vooral wees niet onhandig!…

ze is jong maar heeft een vage zachte rimpel rond haar mond de handen in rustige beweging terwijl haar oudste -een mooie jonge vrouw- voorzichtig aandacht vraagt terwijl ze voor ons kookt wordt er gelachen om een goede grap als een schoonheid binnen schrijdt de rugzak vol geleerde stof: een uitbundig gemeende groet daarna volgt rustig pianospel…

Ik vind troost bij het kijken naar kauwen, zoals ze uit het niets in zwermen komen aanvliegen boven verlaten velden. En bij het vallen van de avond neerstrijken in een rij bomen om daar de nacht door te brengen. Uit de kruinen klatert hun kakofonie.…

Heel soms gebeuren er dingen die voorkomen hadden kunnen worden. Waarom wordt daar niet eerder naar gekeken in plaats van dat er eerst ongelukken moeten gebeuren? Is dit Nederland eigen? Het lijkt er wel op. Als je het kan voorkomen, waarom kunnen de regels er dan niet op aangepast worden? Eerst moet er iets gebeuren voordat…

Worden bewandeld Overschreden met gedrag Ook als dat eigenlijk niet mag Ongezien vaak gebeurt Ieder zijn tijd, ieder zijn beurt Er wordt grenzeloos veel gehandeld In Babylonische verwarring Zorgt dit voor verstarring Je kent het wel of niet Wat in het vat zit, zit in het verschiet Wat niet verzuurd is wanneer je ervan geniet Wat wel…

gelukkig bestaan kleuren om dingen op te beuren zonder hen was alles zwart eentonig of ietwat apart de grijze muur die wil ik wit een zilveren stoel die ik aanbid de gouden schijn van het maanlicht geeft blij gevoel, een fraai gezicht de hemel verf ik altijd blauw de zon is geel en zingt:" ik hou van jou" het gras dat kleur ik in 't fel…

ik denk dat ik een nazomer ben een slome rivier water zonder ijsgang misschien een bovenbeen of een onzalige botsing een kneuzing door direct contact een val van de fiets een dip in het grondwaterpeil ik denk dat ik een stille plek zoek een blauwe plek hard en beurs…

Kijk, daar loopt een ranke gele Blomme. Haar naam? Die felle blonde? Voor zeker Margriet. ’t Kan me echt niet schelen, verdomme. Zo’n lichaam? Mijn liefde straalt, jodelt zijn levenslied. Ze verdwijnt, ik blijf achter, als een stomme. Wat ’n blaam? Margriet zingt, lacht met mijn liefdesverdriet. Mijn stoer imago wankelt naar…