1121 resultaten.
Gedagvaard
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
305 Als halmen buigend
in de wind
van zover gekomen
dromen zo diffuus
in maagdelijk ochtendlicht
door mijn omfloerste ogen
dageraad breekt mijn
absurde zinnen open
waarheid te vroeg
zal wreed mijn ziel
met voeten treden
op weg naar sterren
gekomen uit niets
gebeden woest gesproken
aan goden van weleer
aan jouw brein ontsproten
laven…
als de aarde zwijgen zal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
270 't is zo stil
onmenselijk stil
wanneer alles lijkt te zwijgen
zelfs de wind waait niet meer
en het fluisterende woord
wordt gezwegen uit hun monden
het is stil ,te stil
als de aarde zwijgen zal…
Avondrood
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
573 Tussen avondrood en ochtenddouw,
komen mij steeds dromen, gauw,
soms zijn het mooie dromen,
die naar ik hoop eens uit zullen komen.
'k droom vaak van een mooie aarde,
waar iedereen elkaar laat in zijn waarden,
geen honger wordt geleden,
de oorlogen zijn uit een ver verleden.
De mensen elkaar waarderen,
en vredig met elkaar verkeren,
het…
op cursus wil ik
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
290 om stilte toe te laten
pen te voeren
voor verzwegen komedianten
piloten herdershonden
muren die de tijd uitademen
vastgelegd op uitslaande plekken
in scheuren schimmel en vlekken
van leeuwen die nog brulden
lachsalvo's jonge meiden
niets om het lijf dat verschuldde
varens broeinesten zangers
op velden uit meren op heide
ongerept nog zonder…
De Wind
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
577 Moge de wind altijd zijn
in mijn zeilen
ook al denk ik zo klein
te zijn in de zee.
Voel voor zeker jou bepaling
in mijn Noord of Westkust
en eenmaal de zeilen gevierd
kom je tot rust.
Wanneer je Zuid of Oost
als je thuis haven koos.…
Morgen?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
365 Morgen, als het lente wordt
zal ik rondgaan in
mijn bloemenslee en de
wereld doen ontwaken
vermomd als toverfee.
Morgen, als het lente wordt
zal ik naar bloesem
de vlinders sturen,
zal ik lachen naar mijn
autochtone overburen.
Morgen, als het lente wordt
creëer voor elke bonte specht
een eigen nest waarin
hij zijn masker legt.…
Inzicht
netgedicht
3.0 met 16 stemmen
360 de koeien langs de weg
liggen rustig te verteren
wat er nog te wachten staat
herkauwen kalm
van maag tot maag
overleverde verhalen
opkomsten en rampen
een zichzelf blijven herhalen
bedaarde ogen ongericht
zien in waar ondergaan om draait
wimpers luiken dit verdiepte zicht
terwijl zo nu en dan een harde staart
een glanzende blauwe…
Namen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
403 Door geen medemens wordt ze herkend, nochtans
heeft ze vele gezichten. Eén voor elk kind
dat ze niet kreeg. In een doos die werd gesneden
op maat van haar verdriet, legt ze elke nacht
hun uitgepuurde namen en omvat hen in haar slaap.
Haar huis, zonder man of scherpe randen, wacht met
haar, of heeft gewacht : die nacht, moegetrild van
haar…
Herfstbomen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
521 De indianenbomen uit een vergeten jeugd
wringen, grilliger takken, dan weemoed
de zomer kwam, in puur en liefdesrood
zwijmelde razend, heftig in een ontvangen schoot
door dichtersklank en geest voorgoed genezen
vriendschap, door en door, in ziel, totale wezen
verliezen herfstbomen, blad, na blad, tot spijt
een dramatisch silhouet van dreigende…
Mistig dromen regenbomen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
403 De stadse parkrand
dampt het risico
drinkt uit de oude sloot
vochtlevende dieren
verschrikken verbazing
onder boze wolken, zou het God zijn
die moet huilen, of alleen maar ongeluk
dat niet kan schuilen, bomen buigen zichtbaar
onder regen met de voeten van de wind
alsof jij een nachtvlinder bent, je ademt
tussen mistig dromen, huilende…
Wederkerige wals
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
396 De regen wikt en grijpt z'n kans,
sloopt de zomer in een zee van vuur
verleiden wolken in grillige balans
op jacht naar buit en avontuur
winden zwoegen langs de horizon
een poging om de winter te vervroegen,
een flauwe zon die daaraan
geen weerstand bieden kon.
De regen spoelt de voren vol
die zomers zijn geboren, dragen
rivieren water aan…
Toen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
400 Ooit eens onverveerd
Trokken zij ten strijde.
Jonge knapen waren zij,
De wereld aan hun zijde.
De lansen scherp gericht
Op alles wat mocht lijken
Niet te willen wijken
Van de deerne in het zicht.
Nu, wat jaren later
En meer desillusies rijk.
Blijven zij bedrogen achter,
Onttroonde koningen gelijk.…
Nieuwe dag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
318 Na zo'n nacht, in't ochtendgloren
komt een dag, zo stralendschoon
alle zin wordt weergeboren
als een geurend eerbetoon
aan wat het leven kan beloven
Zie,
ik doe de zon naar boven
en laat de bloemen wederkeren
nu kan ik opnieuw geloven:
er waait een briesje-hoop-met-veren…
De toekomst
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
914 Hectisch
Gaan we het maken
Hebben we verlies
De gevoelige snaar raken
Een nieuw bedrijf
Jong en energiek
Concentreren en blijf
Op naar de piek
Grafieken
Zij stijgen
Videoblog kieken
Kijken en blijven
Miljoenen mensen
Dat is ons doel
Wij wensen
De uitdaging is cool
Doorbijten
Jong en energiek
Niets te verwijten
Op naar de…
De wereld
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
718 De wereld lijkt zo rustig en lief
Maar als je kijkt
wat er op deze rustige
en lieve wereld gebeurt
kom ik niet verder dan
moord en agressie.
Kinderen ontvoerd
Gezinnen ontwricht
en branden gesticht
Dit is te gek om alleen
al over te denken
Dat leerlingen de klas
binnenlopen met wapens
Dit is te gek om over te denken.
Kan dit nog gekker…
Hope
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
470 (Voor S.)
Hoop voor de wereld
in hoogst eigen persoon
dat ben jij, meisje
van Afrika met je gezicht
van louter zon.
Je brengt hier warmte
die voor verkoeling zorgt,
en daar, onder de mango's in de zon
de trots over Our Daughter,
In a High Position Abroad.
Jij bent de hoop van de wereld,
want je maakt ons weer één.
--
(Paul…
"Verscherven"
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
296 Geplukte bloemen sterven
een tragische dood
zichtbare kansen versterven
voordat ze aan de kim verschenen,
worden erfenissen geschonden,
en geen lidtekens gesloten.
Wie heeft de onzin uitgevonden;
"dat tijd heelt alle wonden,"
waarvoor het juiste medicijn
nog niet is gevonden?
voorbij de nalatenschap
te streven, wordt alles
in scherven…
Sterrenlicht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
533 Toch bljf ik zoeken
in de straten
van de steden
in de schaduw
van de kasten
een glimp zonlicht
weerkaatst
in de krotten
naar een gezicht
als sterrenlicht…
Het leven is niet altijd rozegeur en manenschijn...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
780 een kl*te wereld,
Oorlog na oorlog, ziekte na ziekte
Kan het niet anders?!
Ongeluk na ongeluk, studie na studie
Het wordt er niet beter op
Mensen maken ruzie,
Vaak om onzinnige dingen,
Over een snoepje meer of minder,
Tot het niet meer anders kan,
Je kan er niet meer omheen,
De studie is niet afgerond,
De ziekte is vastgesteld…
Kleuren van de dag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
504 Op vleugels
zoek je de
vrijheid
van het licht
en de warmte
van de zon.
Toch moet je
eerst door de
duisternis
op zoek
naar de
maan en sterren.
Pas dan kom je
bij het licht
waar je de
kleuren ervaart
van elke dag
in en om het huis.
Geniet
van de dag
die elke dag
weer kleurig
aan ons voorbij trekt.
Een…
glibber
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
363 Staan op een schouder
probeer de aanwijzingen
te vinden
ontdekking van land
een eindeloos spel
verlaten en binden
water tot zand
zang op het schip
de kleuren als een begrip
gevoed door het licht
glipt het leven op het dek
langzaam van normaal
tot lekker gek
golven dansen zoals altijd
niets is onbegrijpbaar
of buiten bereik.…
Instemming
netgedicht
4.0 met 21 stemmen
827 luidkeels doet de zelfzucht
kond van zijn behoeften
maar o wee als het om delen gaat
dan laat de stem het af
hoofden draaien weg
van nijpende gebreken
lijden het
zonder protest
ikke eerst en dan de rest
zwijgend wordt er ingestemd
met andermans ellende
armoe blijft gemeden
als de pest…
Inuit smelten niet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
496 Heel bijzonder
hoe die Inuit
hun igluigaq bouwen
ze beginnen gewoon zoals wij onder
wel typisch zonder kruip
en sluiten boven
met ronding af
niet met plat dak
De kunst is dus
de laatste loodjes
niet naar beneden
te laten vallen
maar ze vast te houden
en toch te bewegen
om aan elkaar vast
te laten vriesplakken
Igluigaq worden in…
Aanmoediging
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
1.579 Voor hen die bijna durven
Als je nu gewoon probeert
Zoals een kind al doende leert
Een keertje vallen en weer opstaan
Drempels nemen en weer verder gaan
Kijken naar een mooie bloem
Lachen om insectgezoem
Spelen met een rode bal
Alsof er nooit een avond komen zal
Snel vergeten als je je bezeert
Elke dag een dag dat je weer leert
En…
Toren van Babel
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
603 Het doet me pijn
Als ik mensen hoor oordelen
Dat de ander verkeerd is
Zonder daarbij zichzelf te zien
Het maakt me verdrietig
Als ik mensen hoor roepen
Zonder elkaar te verstaan
Mijn hart brandt als
Mensen elkaar beschuldigen
En de verwijten
Geen ruimte laten voor begrip
Ik voel angst als misstanden
Het leven verstoren
En verbinding…
De wereld is niet van mij
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
492 De wereld is niet voor mij
Alleen voor anderen
De wereld is niet van mij
Alleen van anderen
De wereld helpt mij niet
Alleen anderen worden geholpen
De wereld wil mij niet
Alleen anderen
De wereld zegt mijn naam niet
Alleen die van anderen…
Geveld
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
506 nachtenlang zingen de wolven
hun dodenlied langs wakende uilen
tot de maan verschiet in de rivier
vallende woudreuzen bedolven
verpletterend hun weerloze jongen
nachtenlang huilen de wolven
om hun bloed op stuwende stammen
dat kleeft aan de grondontwikkelaar
vreeemde geurvlaggen geroken
vrezen zij de mens, het dodelijk gevaar…
Elfensuite:De correctie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
692 Blank
Europeaan kwam
met z’ argumenten
als kanonnen zo groot
Kolonialisme!
*
Blank
Europa staat
voor vier eeuwen
brutale wereld heerschappij
koloniën
*
Leeg
zuidelijk land
met handvol blanken
op het Aziatisch achterwerk
Australië!
*
Leeg
noordelijk land
met handvol blanken
op de Aziatische schedel
Siberië
*
Belangen…
China
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
411 De wereld van mijn ouders,
mijn wereld,
valt in puin.
Het nieuwe China
raast vlakbij voorbij.
Mijn oude ogen zien,
begrijpen doe ik niet.
Nog even zal ik langs de straat
de laatste groenten
uit de laatste tuin
te venten staan.
Angst grijpt mij aan:
mijn oude China ligt in puin.…
nieuw
netgedicht
1.0 met 6 stemmen
379 we gaan door met bouwen
kloven en schaafwondjes doen niet zeer
het kasteel wederopgebouwd
met een punt zo hoog als de wolken
waar liefde zal spreken
in vertaling gezongen
door tolken van ver
iedereen is welkom
bij de oplevering van het kasteel
de weg is lang
maar als u goed kijkt
heel ver daar aan de horizon
ziet de toren al blinken in…