inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.980):

China

De wereld van mijn ouders,
mijn wereld,
valt in puin.

Het nieuwe China
raast vlakbij voorbij.
Mijn oude ogen zien,
begrijpen doe ik niet.

Nog even zal ik langs de straat
de laatste groenten
uit de laatste tuin
te venten staan.

Angst grijpt mij aan:
mijn oude China ligt in puin.

Schrijver: Gust Adriaensen, 27 augustus 2008


Geplaatst in de categorie: wereld

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 251

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)