Alle inzendingen over maatschappij

ik heb geluiden buiten gesloten gordijnen toe geschoven nu mogen ze komen de majestueuze beelden uit mijn diepste dromen uit ilias en odyssee nam ik elementen van de griekse oudheid mee het romeins decadente in amfitheaters en kampementen gaf mij de massaliteit in dit groots decor keek ik naar ogen hoorde twisten van leiders die…

Stel dat je een wereld zonder oordeel had, waar geen angst was voor wat een ander dacht, waar elke dag vrij aan je voeten lag Waar je alles denken, voelen, zeggen mag, van wat je in jezelf zag of in een ander, zonder dat het vals was of bezeerde, dat je er alleen maar meer van leerde Stel dat je zo'n aarde had, wat was dan de waarde van…

op weg naar de supermarkt hoh-gehakt in de aanbieding tweewielerend, rood asfalt ingehaald door buslijn 25 besef de macht als ik mij voor het openbaar vervoer slinger, gehakt maak van mezelf ik heb dat, soms en dan zie ik van opzij dat iedereen op weg is naar de supermarkt…

Wie bepaalt, of iets mooi is, wie bepaalt of iets niet mooi is, ik loop langs een winkel, zie een jurk, een waar onding en bepaal dan, dit is niet mijn smaak! Ik bepaal, dat de jurk, duidelijk voor iemand anders is gemaakt! Naast mij staat een dame, die verliefd kijkt naar de jurk, zou het iets voor mij zijn, vraagt ze en ik zeg…

Hij bouwde eens een houten nest, waar de wolf 's nachts zachtjes huilt. Wurmde zich in het wollen vest, en heeft zijn goud toen ingeruild. De honingbij geeft hem honing, buiten staat de stalen zeis. Hij is vandaag alweer de koning, om zijn hals hangt de eerste prijs. En het woud zingt een voorjaarslied, hij luistert vreedzaam en bedeesd…

Ik val steeds van de wereld af als ik stilsta om zomaar om me heen te kijken verlies ik neus ogen en glimlach in de ramen waar ik aan voorbij kom overdag de perfecte samenleving vereist de perfecte onverschilligheid dus ik gebruik straten en pleinen zoals ik de metro neem ik wacht stap in en klamp me vast aan een lederen lus en ik maak…

Wit Wiefke, jouw plaats is bij jouw warrelzusters heidepoelen zijn je thuis een jonge man verdwaalt wordt betoverd door gratie van de neveldans hij imponeert jou door zijn sprongen en zijn blik je volgt hem naar de mensenwereld verblind door machtswellust verwaarloost hij jou, zijn buit ontrukt aan het moeras je wendt je af, je…

Vandaag alleen heb ik wat nodig Morgen vraag ik echt niet meer Ik beloof u echt heel plechtig Nee, ik lieg niet hoor Meneer Geef wat centen of wat eten Ik zal u echt dankbaar zijn Wat ik vraag is niets bijzonders Het is geen kaviaar of wijn Geeft u wat? Ik heb echt honger Ik heb nog geen hap gehad Ook geen drinken, niet eens water Zeg Mevrouw…

Een kluwen van leven, van lijven, die samen, blijven willen? Iets, niets bedrijven? Die liggen, ze hangen erbij, gevangen, of vol van verlangen, bij elkaar of gedwongen, verzonnen, wat wilde de beeldhouwer vangen? Hij hakt, slijpt en polijst, beitelt. Misschien wilden de naakten zelf worden geboren, liggen en hangen wilden ze warmte…

gebukt onder gewichtig blazoen, kortgewiekt laagdrempelig, hoogdravend zijn schaduw verdampt tot rookslierten en grauwig, vermetel schuilen diens stappen volgen conventie, vallen in geblakerde avondstilte danwel ranke schoven ontstoppeld, geschoren als dunne maaivelden…

In deze niet-zo-ver-van-ons-bed show stromen rivieren van krokodillentranen traag door oneindig koopmansland. De meer dan droefgeestige beelden, uitgemolken door de media, worden net zo makkelijk verruild voor misselijk makende reclames, primetime is money you know. Raketten, bommen, tanks en wapen-tuig Gaza, Oekraïne, Syrië, Congo etc…

Solidariteit werkt pas door wezenlijke eenheid maar daar wringt de schoen want alle mensen zijn anders, pluriform, en divers afwijkend: ieder mens, een uniek potje genen die knellende schoenen snel weggooien!…

voor D.v.Z. een herderinnetje met haar hond in de nog schrale zon met één oog op de schapen en eentje op ons laat ze zich niet vermurwen en zo hoort het ook want de kudde is haar alles…

In onze eigen stokerswijk wanen we ons stinkend rijk we wheelen en we dealen katten om en lichten hielen stelen fietsen bij de vleet bouwen bruggen op ons reet hijsen aan een stickie en zuipen uit een blikkie we scheuren door de straten rappen met onze maten in de nieuwste BMW gevonden in Sell am See aan elke vinger een…

Wie eet, kan zich verslikken Als het dwars zit er ook nog in stikken Daarom voor de veiligheid Sondevoeding op etenstijd Als je fietst, kun je vallen Of fataal op een auto knallen Dus nooit meer op de fiets Is het veiligheidsadvies Ga niet meer onder de douche of in bad De natte vloer is verraderlijk glad Eén verkeerde beweging en…

een lommerrijk pleintje in de stad Orange een echtpaar vijftig plus stapt van de fiets zoekt een plekje in de schaduw en even later zijn ze ieder voor zich verdwaald in hun eigen digitale wereld…

Achter een vaal gordijntje staat een oude vrouw met een geranium in haar hand.…

Altijd weer zijn er die zeurders Het is nooit genoeg Er is altijd wat Hebben ze een heel goed leven Moet het weer anders Zijn ze het zat Ze kijken nooit naar wat ze hebben Alleen maar naar wat er niet is Schijnt de zon is het te warm Een nieuwe auto bij de buurman Dan breekt de hel los Is het goed mis Een half glas vol Is niet genoeg Een…

Het strand ligt bezaaid met kammen, strengen, katrollen. De zee is vrijgevig. Maar de schappen zijn bijna leeg. Het is druk bij de kassa, men hamstert. De massa dringt op, eist rijkdom, vrijheid, gelijkheid. Er zullen koppen gaan rollen! Mijn brood en mijn wijn afgerekend. Zegeltjes nog? Een fijne avond! Hoor ik het goed? Men groet…

mag ik in jouw kringetje ja we raken omdat de kinderen contactjes maken heb jij mijn cirkel al gezien huisje en wat extra’s misschien wij zijn erg gesloten er is geen tijd voor open alles kost nu eenmaal een vermogen jaja de buren ronden niet meer met elkaar zij en de kinderen wonen daar fijn dat we samen praten onze cirkels even…

Zwoele zomeravond in de binnenstad. Decor van rollerskaters. Jongeren die onbesuisd over asfalt scheren. Verbannen, brullend verkeer. Neergeslagen is het stinkende beest, dat al jaren het centrum teistert. En ook de tram en fiets zijn opgelost in het grote zwarte niets. Geen gejakker van een krioelende menigte, bevangen door een verslavende…

Het werd een hype Op Skype. Een groepschat Dan weet u dat Wat een format. Groepschat Groepsschat.…

De meningen-mitrailleur staat bij velen op scherp Doelgericht schieten smoelgericht kapot maken en heel veel losse flodders of te wel impulsief schieten op datgene wat in de basis nog niet eens in stelling is gebracht wordt verkracht met het schreeuwerig loslippige ondoordacht beantwoorden door maar te schieten, schieten en nog eens schieten…

Boom, Majestueuze boom in het Wertheimpark. Centrum van de stad. Door het sierlijke staal, wring ik me naar binnen. Imposante boom, met takken die reiken, naar alomvattend licht. Zielen die schuilen tussen groene bladerpracht. Dichtbij een fontein, een waterval in steen en brons. Jouw schaduw, over monument van glas. Geschiedenis bewaard…

Een lens dat niets ontgaat het is fotografisch vastgelegd frequent blijven het feiten onder een steen geschoven. De macro-objectief vergroot zichtbaar verbluffende details die continueren onder de steen wat is objectief nog te geloven? Alleen het groen van de natuur het leven voor flora en fauna de waarheid gespot in de lens alleen…

Het Europa van nu, vijanden worden vrienden hypocrisie regeert waar vroeger soldaten dienden opgevoed met het idee dat die moffen niet deugen ben ik bezoedelt vanuit mijn vaders geheugen het Europa van nu, verdwenen is onze Gulden je moest er aan wennen, je moest het maar dulden het volk zei nee, de politiek draafde voort waar blijft je stem…

Het is nacht, sterren fonkelen en het is bijna volle maan. Wij zijn nog wakker, zij lacht en kruipt dichter tegen mij aan. Morgen is ver weg, zover als een ster die staat in het raam. Zonder zorgen beleven we hoe het nu hier is en vragen ons niet af, hoe verder te gaan? Onder een zwart hemeldak voelen we ons op ons gemak. Met een gemoedsrust…

Elke dag minstens één koude-oorlog. De hele aardbevolking even bevroren. IJspoppen met rode ogen. Ontdooid. En daar lopen wij weer, in een landschap vredig als zeegras in de landwind, wind als een zegen uit het nihil. Windmolens als gebedsmolens: de wind komt op tijd als ademstoten van inspiratie uit rondwervelende windstreken. Begeleid…

Aan mijn vrienden in de Open Hof Jezus kun je niet volgen Door stil te blijven staan Je geloof in Hem kun je niet Alleen met de mond belijden Mijn ijkpunt is Hij, Die ik vond in de huiskamer Van ontheemden en verdwaalden, Medemensen zonder huis, zonder dak, Zwervers in de volksmond genoemd - Hen mocht ik dienen, met koffie,…

Rollende stenen II (Gevallen vreemden) Door een golf van wroeging, beland in slechts chaos Als aanschouwer zie ik helaas geen spijt Tergend langzaam komen stenen wrikbaar, geleidelijk los Onbevreesd, maar heel erg traag starten zij met rollen In vol' vaart toekomst tegemoet niets ontziend, (laaiend) Tijd heeft mij geleerd dat…