Alle inzendingen over Eenzaamheid

Ik mis de symfonie die wij waren, nu vervangen door een eenzame toon. Ik, ik mis zoveel van je. Elke dag en ieder uur. Wij zijn niet zoals vervlogen, wij zijn ik en jij, Eenzaam en alleen…

die hem beschermde heeft hij op leven en dood verslagen vooralsnog nu de lange de eenzame strijd tegen die hij werd beschermd…

zonder eenzaamheid op zijn tijd zou ik niet kunnen leven hoe kan ik anders in de storm van al dat lawaai de eigen melodie reven…

Mijn hart stil en koud, net zo eenzaam als jij, samen zijn wij één.…

mezelf in de spiegel groetend maak ik een eind aan de eenzaamheid en lach me maar weer eens te barsten…

zij droeg haar haat als een tiara van klatergoud op loodzwaar lood in onbegrepen ongewilde eenzaamheid…

Als wolf eenzaam huilt stromen rivieren afscheid maanlicht over de ziel. Haiku…

Muzikale vertelling eenzame uren fluit ik Vivaldi - liefde in eeuwig verschiet…

wit eenzaam toilet verbondenheid met velen een menselijke, onontkoombare behoefte doorspelen!…

Ik ruimde de kelder en de zolder van mijn hersens op nu ben ik klaar, maar 't is zo eenzaam in m'n kop…

Gij zult niet eenzaam zijn: de nachtegaal zal fluiten.…

Rusland, stille besneeuwde vlaktes Rusland, op uw vlaktes huilen wolven in eenzaamheid Rusland, een vrouw in barensnood Rusland, om haar heen de verwoesting door geweld Rusland, wij moeders huilen in eenzame stilte Rusland, uw leider regeert de leugen Rusland, verborgen voor uw moeders en haar kinderen leeft uw president in ongekende luxe Rusland…

angst eenzamer dan denkbare eenzaamheid een ballerina op een bepoederde spiegel in pirouette een ballerina van glas, zonder ogen, zonder hart zie hoe ze cirkelt in haar frêle eenzaamheid onbevlekt wit en onbevangen in haar tederheid.…

ik was mezelf als eenzaam dier.…

Eenzaam? nee, noem me niet eenzaam al jarenlang tezamen langs deze weiden prikkeldraad heeft ons 'in het echt' verbonden We hoeven niet voor ons vertier naar Parijs of Londen tevreden in onze standvastigheid De wandelende heer of fietsende dame rusten hier uit... hand-aan-de-paal Ze komen er op verhaal.....…

“als het regent in mijn ziel dan voel ik me zo eenzaam. als het pijn doet diep in mijn hart dan wil ik dat jij... hier bent.” “als het regent in mijn ziel dan voel ik me zo eenzaam. als het pijn doet diep in mijn hart dan wil ik dat jij... hier bent.”…

lang na de winter talmde de lente jij man, ik een vrouw eenzaam een paar eenzaam als velen steeds opnieuw delen alles aanwezig maar toch, iets ontbrak tussen ons tweeën wat langzaam maar zeker de passie verstoorde die soms weer ontstak komen en gaan net als de seizoenen jij man, ik een vrouw, ik, ik en jij, jij.…

Ik viel in een diep duister gat genoeg vrienden en dan toch alleen Ik voel me o zo eenzaam waar gaan mijn gedachten heen? Ik pieker en treur te veel en dan is daar dat rotgevoel het gevoel van eenzaamheid Dat is hoe ik mij voel……

de zon zonder ooms en tantes alleen in de eenzaamheid van de nacht in de oude stad.…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

denken is eenzaam want op het moment dat je mijn gedachten leest zijn ze alweer veranderd helemaal voor jou alleen…

Eenzaam is het begin dat ik zoek en altijd achterlaat met een hoopvol einde dat me vragend weer nieuwsgierig maakt.…

Hoop op alles blijven hopen op wat dan ook eenzame gedachten altijd ergens op blijven wachten op iets meer dan helemaal niets...…

Trein verlaat station ra(a)mpje tussen jou en mij allebei eenzaam…

Het komt goed blijf Ik zeggen Maar van binnen schreeuwt er een bang en eenzaam kind Die niet weet hoe…

Die we delen omdat we eenzaam zijn. Liefde geven is liegen. Liegen is geluk zoeken dat niet bestaat. Ik ben weer alleen en mijn eenzaamheid lijkt op jou als jij verdwaalt in onbereikbare dromen waar woorden je betoveren en toverspreuken je niet meer wakker maken zolang ik spreek.…

Eenzaam thuis op mijn verjaardag Niemand die mijn feestdag deelt Geen cadeautjes of presentjes In huis geen rommel en dat scheelt Gewoon een dag als geen ander Erover klagen heeft geen zin Alsof ik dan nog iets verander Feest zit er vandaag niet in Eenzaam thuis op mijn verjaardag Dit is echt de laatste keer Volgend jaar wil ik weer vreugde…

Hun slapeloze blikken zijn de boodschappen die ik verzamel als ik hun stemmen kan vinden en hun echo's mijn eenzame dromen vullen zoals ze mij verlaten en niet van hun dwaaltochten naar genezend geluk terugkeren.…

Met eenzame gevangen en bewaarde herinneringen die vragen waar ik eindig en alles vergeet mag als ik mijn koude ziel dankbaar mijn ontwaakte lichaam teruggeef.…

Of vlucht met een eenzame echo van verlossingen. Want hij is het antwoord en de belofte van de warmte die alles vermengt en haar mond kleurt met een eenzaam verlangen naar een koud weerzien met de volgzame dood die haar dromen nog minder verlossend maakt.…