Alle inzendingen over blij

Daar in de kerk een schreeuw is opgemerkt open gaan ze zeker dus drink wat uit een glas of beker drink op de wereld drink op mij de wegen gaan open dat maakt u blij lezen en leren ik zal u eren maar neem nog wat zo zeker dat er meer is wij in het zwarte gat.…

Weet je sprak hij, vrolijk met blij gemoed Weet je sprak hij, niet dat het er nog wat toe doet Weet je, dat ik pas later verliefd op je werd Weet je, dat ik je eigenlijk niet zo aantrekkelijk vond Weet je, dat ik verliefd werd door jou te kussen Weet je, dat ik verliefd werd op je mooie mond…

Keuzes maken hoort er nu eenmaal bij Of je daar nu boos van wordt of heel erg blij. Maar bij z'n moeilijke keuze zal ik er zijn, Omdat we voor altijd vriendinnetjes zijn.…

Zijn echtgenote fluistert sssst maar hij is veel te blij. Haar diep ontroerde ogen beroeren die van mij.…

Ze was zo blij, mijn moeder, want ze had zo'n lief boeket gekregen van fleurop met lelies, roze rozen, vol met knop, wat groen erbij: het deed haar heus wel wat. Das mooi, want wee, als ik het was vergeten kreeg ik het vast nog op mijn bord gesmeten.…

In het labyrint van m'n geest schilder ik de woorden die er altijd zijn geweest In de stilte van de nacht komen ze weer voorbij en maken mij verdrietig maar ook blij ik raak ze maar niet kwijt want ik heb ze zelf bedacht in de echo van de tijd dezelfde woorden omringen mij in de nacht waarin ik slapeloos verglijd…

Mijn pijnen heb ik bestreden, denk ik, eerst heb ik ze gedempt, soms ingeklemd, tenslotte hebben ze me blij gestemd, omdat ze me wat leerden. Maar pijnen, hoe ook ik denk jullie te verkleinen, mijn lijf zegt of ze komen of verdwijnen. Ik dien mijn lijf te eren en te leren hoe het gunstig te beheren.…

het verstilde leed in oude ogen zegt me, dat ze wacht tot dat, wat onvermijdelijk haar laatste adem draagt er daagt geen hoop meer over alles heen een uitstel slechts, dat iets verlicht de tijd verplicht me blij te zijn met alles dat ze torst in beter weten maar haar heelheid draagt ze, zonder pijn…

Niet meer dan drie procent..wat een gezemel Als ’t moet mag daar gerust een beetje bij Iedereen werk en elke burger blij Soms groeien bomen best tot in de hemel Brusselse boete..nooit..over m’n lijk Dan liever sterven voor ons koninkrijk…

Ik heb het zwaard van de volwassene weer ingeruild voor het speelgoed van een blij kind. Ik ben weer in jubelpark terechtgekomen. Mijn eerbied is terug. In een lief kind schuilt onuitputtelijke kracht en macht. Meer hoeven we niet te zijn. Speel zoet.…

Wat staat hij vriendelijk en blij te wuiven. Toch niet door ’t schieten onder Bolhuis’ duiven? © Inge Boulonois…

Grappig Maak ik je blij? Wat lief Weet je nu genoeg? Heerlijk Wil je nog meer? Goed dan, later Kan ik nu gaan? Ik kom zeker terug Zei je iets? Nee hoor Oh, ik dacht dat je aan het dichten was. Nee hoor. Ik zei niets.…

Zijn vaderdag Is voor hem een grafdag Zonder cadeaus Ontbijt op bed Geen ochtendkrantje Of bakkie koffie Met liefde gebracht En vers gezet Hij mag al blij zijn Voor een geinteresseerde Die bij hem stilstaat Nog aan hem denkt Hij zal vast juichen Als iemand langs gaat Zijn steen schoonmaakt En bloemen schenkt…

Als Zwarte Pieten Blije Mina’s waren die alles deden wat de Sint hen vroeg met borstels en met schortjes voor.... Genoeg! U zou zich dan toch bij het NEE-kamp scharen? Een stereotype, ook in kindertaal, is voor miskenden slechts een schel cimbaal. (voor de niet-zo-bijbelvasten onder ons: 1 Cor 13:1)…

”Wereld Niet Roken Dag” is weer voorbij Ik had de kist sigaren opgeborgen maar dacht voortdurend aan de dag van morgen En die gedachte maakte mij weer blij Vandaag de achterstand weer ingelopen Ik moet m’n laatste kist ook maar gaan kopen…

En toen besefte ik pas dat het niet te laat was Nu niet, toen niet, ook niet straks En vandaag ben ik even wie ik ben Een gezicht dat ik graag erken En dan lijk ik weer op mij Niet bijzonder verdrietig Ook niet ernstig blij En straks ben ik wie ik mag zijn Ontwikkeld en gevormd door dromen, angsten, hoop, eenzaamheid…

De sound van Toots weet mij nog steeds te raken: ik voel daarbij dat weemoed blij kan maken –…

hou je van mij zoals ik van je hou dan maak je me blij mijn kleine lieve vrouw. kom toch naar huis want ik wil met je spelen zo liefdevol en kuis je mooie haren strelen. mijn hart zingt nu stil een lied voor de doven want wat ik nu wil zul jij toch nooit beloven…

Wat blij. Narcisten kijken in het rimpelloze water. Zij zien alleen zichzelf. Harteloos als steen.…

bij een foto van Irene Suchocki alleen om de klank al boulangerie/confiserie geschapen voor de poëzie hier bakt men broden en gebak hier koketteert men met het vak de Franse bakker is een kei wat hij ook bakt het maakt me blij het is een ambacht om te smullen laat de pessimist maar lullen…

er hangen gedichten als fleurige linten in mijn poëzieboom zwarte draden zie ik die droevig zwaaien in mist van melancholie tinkelende klanken hoor ik met lichte humortonen zij sprankelen zo blij mijn poëzieboom ontvangt in stilte wat zich aandient vanuit geworteld zijn…

Vers nieuws is waar die graasdieren op leven Liefst prilgroen, saprijk, mals en niet te droog Ze houden dat heel gulzig in het oog Hun tongen roeren zich om niet te sneven Maar alle kuddes grazen in één wei En van dat herkauwen wordt niemand blij…

Nu jij mijn lief De Zon eenmaal rond De vogels ziet Lijster, Merels hoogste lied Dansen in 't frisse groen Blij, de lach op jou wang Rozemarijn Jasmijn, liefste Jongste, schoonste bloem…

U wordt van binnen blij door dit consult terwijl mijn geldbeurs lekker wordt gevuld.…

Atiyah en Samir zijn er ook bij, naast Gerda, Jan en Piet – iedereen blij.…

Ik heb twee gezichten Één is altijd blij Ik lach, ik ren en ik spring Maar dit is maar een deel van mij Je zegt dat ik zwak ben Dat ik mij aanstel Voor confrontatie weg ren En dat klopt ook wel Dat komt door de andere helft Die met pijn en verdriet Die is alleen van mij De helft die jij nooit ziet…

Tsaar Poetin dreigt opnieuw met nucleair Die vent is gek of ziek of allebei en maakt alleen zijn eigen kliekje blij Onthou dus goed: die oorlog blijft niet ver Maar als we één zijn wordt hij opgesloten Als straf voor al het bloed door hem vergoten…

Denk ik aan jou dan lig je niet in de natte klei Van een kerkhof in Monaghan; ik zie hoe jij In een laan tussen de populieren loopt Op weg naar het station, of blij Naar de tweede mis op een zomerse zondag – Je komt me tegen en je zegt: ‘Vergeet niet voor het vee te zorgen !!!…

Ik vlucht voor zwaar weer weg’, waarna ik blij En met een goede bui het land verlaat. Wie nu asiel zoekt en hoopt op een wonder, Die weet al: dat geeft straks nooit meer gedonder.…

Als ik bomen kon laten groeien, Was nu alles groen, Dan was nu alles mooi, Maar dat is iets wat ik niet kan doen Als ik de honger kon laten stoppen, Was iedereen nu blij, Dan was er geen hongersnood, Maar dat lukt niet bij mij Als ik gebroken harten kon repareren, Had er niemand meer verdriet, Hoefde er niemand meer te treuren, Maar dat…