Alle inzendingen over gaswinning NAM

Een zaak in protheses te Rhenen Is laatst uit het straatbeeld verdwenen De baas zei ontsteld: Als ik vroeg om geld Dan namen die klanten de benen…

Ik zit voor het raam Op mijn lippen is jouw naam. Ik vraag mij af wanneer je zult komen. Maar ik besef, dat ik alleen maar zit te dromen...…

ze nam me mee de nacht in rond de lakens duisternis die steeds dichter ons omringde en tijdens het spel mij als klauwen bij de strot greep…

Ze passeert de boom een oude eik met in zijn bast twee namen die van hem en die van haar uit de tijd van ooit toen ze nog in liefde durfde te geloven gaf ze hem een hart…

een historie studente te voorne nam kennis over egmond en hoorne zij riep gotte got hun dood op het schavot ik zie die ellende al voor me…

omdat niemand anders die moeite voor haar nam…

ik heb het gedaan sprak de haan dus kijk die kip er niet op aan haar versgelegde ei is vol van mij ik was hier eerder dan zij de heer nam van mij een rib en zo ontstond de kip…

gelokt door de geur nam zij het pad der rozen raakte pas verstrikt toen het pad steeds smaller werd wat resteerde was haar geur (tanka)…

Een oud-premier in formatieland nam drie partijleiders bij de hand Mark, Geert en Maxime baarden toen intiem de gevreesde gedoogvariant…

reclameborden als windvangers schaars stationsmeubilair in een winderig exterieur waar treinen slechts mondjesmaat stoppen en de tijd geen naam mag hebben…

Het afscheid namen wij in stilte als twee grote mensen Zij doofde het licht te vroeg uit verbrak haar rozenkrans en verdween voorgoed…

jan wist het nog niet zeker of hij marie zou kiezen dan wel haar broer gérard de oplossing bleek voor de hand te liggen hij nam ze beiden maar…

mocht ik ooit je naam vergeten en je tranen aanzien voor een lach weet dan dat ik heb geweten dat jouw gezicht naast het mijne lag…

Hij nam de frituurpan uit de schouw, knoopte zijn marineboord en -mouw verliet zijn kombuis, ging voorgoed naar huis tot groot jolijt van de kabeljauw.…

In naam van 't multiculturele staan kerstbomen onder curatele. En ook Zwarte Piet lust men stilaan niet. Maar de Drie Koningen blijven kwelen !…

Ik strijk kaarsen aan voor hen die niet meer onder ons zijn in gedachten spreek ik hun namen nog een keer uit ik herdenk ze totdat de beelden langzaam vervagen en stap de dag in…

meer en meer vergetend wie ik was noem ik blaadje na blaadje keer na keer je naam in mijn hoofd leeg en verdoofd voel ik niet ben ik zielloos voor hen die ik lief…

Ik kende hem alleen nog maar van naam Had hier en daar van zijn bravoure gelezen En dat hij nu met Eva blijkt te wezen Maar ook van wetenschappelijke faam In zijn college serpentologie Versloeg hij Bram als mediagenie…

hij dacht de ganse nacht en nam ’s morgens een kloek besluit : als ik vandaag ophoud met bestaan zal ik maar dadelijk naar de hoeren gaan…

Leve de jarige wens ik jou hier vandaan, heb het gezellig, geniet van de taart, in mijn gedachten jou feliciterende schrijf ik je naam op een vlaggetjeskaart.…

korenblauwe schoonheid verhaal me over je bewegen in de wind hoe je tussen licht en schaduw met de tijd mee schroomvallig liefde een naam geeft…

Lees aandachtig de namen van hen die liggen in lange rijen geladen in stalen sarcofagen rug aan rug in cocons van karton tot iemand hen ontrolt tot namen in jaren van weleer en eeuwen geleden en begraven.…

voorzichtig open ik het eerste paarse boekje gedateerd 2004 elke naam krijgt weer een gezicht dromerig beleef ik de momenten van toen samen kaart na kaart envelop na envelop heeft liefde in elke pennenstreek zo wandel ik door namen en door de tijd nee ik zal niemand die ooit op mijn pad kwam vergeten ook elk jaar papieren bezoekjes met…

~ De dag erna trakteerde Klaas op rooie krieltomaat Omdat er voor zijn pappa’s naam BL. als titel staat…

een innerlijk gewicht Tranen zijn doorschenen Wolken omlijsten mijn bestaan Ik heb weer gefaald Verslagen en gebogen nader ik de mist mijn naam verloren…

een innerlijk gewicht Tranen zijn doorschenen Wolken omlijsten mijn bestaan Ik heb weer gefaald Verslagen en gebogen Nader ik de mist Mijn naam verloren…

, maar ook beperkt het bereik van benoembaarheid en de tijd neemt over wat onzichtbaar is: wordt een naam, daarna een vorm en weggewerkt in een dag, een week, een leven en te vroeg ontdaan zonder betekenis…

een taal die maar niet went de herinnering spreekt in vele tranen want ik draag geen andere naam dan die jij mij gaf…

jouw naam fluisteren - morgen - maar morgen kwam te laat…

slechts één enkele naam…