Alle inzendingen over het beest

1 dochter heb ik, maar eigenlijk zijn 't er 2, die van mijn echtgenoot "doet" in gezinsverband gewoon mee. Welliswaar heb ik 'r niet zelf gebaard, toch is ze me, als dochter "van hem" net zoveel waard. Je moet volwassen worden om te realiseren dat iedereen op elke leeftijd nog wat kan leren. Dus lieve dochter, bij een andere…

3 kinderen heb ik, eigenlijk 5. 3 van mij en 2 van mijn man, dat staat buiten kijf. Met 2 van mij en 1 van hem is er goed contact. Met 1 van hem en 1 van mij hebben we 't wel gehad. Die van mij, die is verslaafd en doet alles verkeerd. Die van hem, is houden van haar vader domweg verleerd. Leuk is 't niet maar we denken nu 't is…

De avonden worden langer, de lampen gaan aan, ook de kaarsjes gaan branden, wie kan ze weerstaan? Die lichtjes, zo simpel, gezellig en fier, bezorgen menige kamer knusheid en plezier. Dat een simpel lichtje zoveel teweegbrengen kan, dat is toch geweldig, dat is te gek, man. Dat de zomer voorbij is, daar doe je niks aan, maar die…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

In 'Amateurs' laat Wim Overweg zijn licht schijnen over het gestuntel van de Amsterdamse naamdragers van de grote Griekse held - ooit wapenbroeder van Achilles en Odysseus - een blamage die tot in de verste uithoeken tot hilarisch leedvermaak heeft geleid, van de kleinste dorpen in de Atlas, tot de uitlopers van de pampa's in Tierra del fuego, de…

Een buitenkat ooit een vondeling, liefdevol opgenomen in 't gezin, in eerste instantie zei ik néé, niet nog een beest erbij, mam, alsjeblieft, wij zorgen ervoor, maar natuurlijk werd alle zorg voor mij!…

Refrein Toen ze weer 's op 'n avond Ziek was in mekaar gezakt, En door jongens van de vlakte Als 'n beest werd opgepakt, Was 'r 'n bedaarde zeeman Die d'r in z'n armen nam; 't Was der eigen lieve jongen Die zo net van boord af kwam.…

Geef nooit het hele hart , want liefde zal nauwelijks iets waard zijn voor hartstochtelijke vrouwen, als alles zeker lijkt ; zij houden er niet van dat het van kus tot kus verbleekt ; alles wat lieflijk is, is maar een kort en dromerig genot. O, geef het hart nooit onverkort want zij, wat men ons ook verteld, leggen hun hart in het spel.…

Als de kardinaal een scheet heeft gelaten, zeggen ze: "Sjonge jonge, wat ruikt het hier lekker, net of iemand lever met uien staat te bakken." Dat soort katholieken, daar ben ik niet dol op. (1965)…

Een vrouw van Duitse afkomst die in Friesland schreeuwen heeft geleerd, is tegen het begraven met het oog op schijndood. Zij wil mij een boek in drie delen lenen waarin staat hoe alles ontstaan is. In verre droom verschijnt mij snachts de Glorievolle Maagd, die ik beloof ter bedevaart te gaan naar Lourdes. Een datum heb ik niet genoemd…

Hij is een klankenluis, een lettergrepenteller, Een taalmans ongerief, een knullig woordbekneller, Een nagelbijtig beest, een pennezuigend dier, Een onzinmakelaar, een vorst van scheurpapier, Een pronkziek pauwenkind, die met zijn staart wil prijken En allen domoors doemt, die naar zijn benen kijken, Een koekoeks kiekenbroed, een opgebarsten klok…

bloed wat jeukt als de ziekte dus vliegen en muggen sla ik dood ik liep erheen hij wipte van de luxaflex op het raam alsof hij het naderende onheil kon ruiken langzaam rolde ik de luxaflex omhoog hij had weg kunnen vliegen maar dat deed hij niet ik boog voorover met mijn leesbrilletje op mijn neus "jij bent een vies beest…

heb mompelde de reus, ik ben thans vol Ik hang hem maar in ‘t spinnenweb ik ga zelf maar even onder de wol Hij gooide Pietje tot vlakbij de spin Zo’n grote had Piet nimmer gezien Pietje gruwelde van al die waanzin en riep, zo haal ik toch nooit de tien Wellicht was de spin reeds stampvol van Pietje eten deed hij immers niet Nee, het beest…

vermaand door vrouw des huize liep met zijn derde glas lekker slobberend rond vrolijk grappend dat van thee kreeg je maar luizen slinks glurend in decolletés om hier en daar een bibs te beroeren argwanend nagestaard door mevrouw die hem stond te beloeren Gezelligheid het kon niet op zij van de rechter flirtte flink en ongeremd hij zelf eerloos beest…

Haar stond een Open dag voor ogen als besloten feest met genodigden die vragen, niet het volk dat op komt dagen met z'n kwetterende blagen Men kwam voor beauty en het beest te véél voor 'n sensitieve geest - de Bentincks deed zij haar beklag: zo is het mooi genoeg geweest!…

Kom nader tot de afrekening Maar vergeet mijn ziel niet Drie apen Soit! Maar verloochen je afkomst niet Daar win jij de slag Roem is jouw deel Maar verloochen je afkomst niet.…

Geen weg uit te zien Wijs mij dan naar het nergens Beter dan terug.…

Bang van mijn angsten zoek ik óp wie Freud was. Louter kadavers. In mijn slaap gestoord, weiger ik mijzelf wakker te kussen maar begrijp het wel. Het loopt tegen tweeën; vooralsnog niet…

Het windstille gedeelte van waar jij eens stond tussen de duinen midden in het zand daar is waar onze liefde een einde vond Het windstille gedeelte van de natuur zo mooi en blauw vertelt mij dat het over is het spijt mij ik hou niet meer van jou Door de stilte van de wind die je niet hoort door je tranen wil je zeggen dat je blijft…

als de nacht aan mij voorbij raast en het licht in de ramen mijn ogen tot ontwaken dwingen droom ik nog van de ogen die mij dwongen lief te hebben droom ik nog van de natte lippen die mij kusten en de zachte vingertoppen die mijn lichaam lieten branden en tot grote hitte liet exploderen tot een hemels genot wat was het toch jammer…

ook al zit je in mijn hart, mijn geest zal je nooit vergeten ook al ben je niet meer hier ik zal altijd weten dat je op mij let omdat je dat altijd al deed als mijn lieve grote zus had ik een ladder naar boven klom ik zo omhoog om jou weer naar beneden te halen maar de hemel is verboden gebied voor mij wacht op mij als ik er kom vraag…

Het snikkende sienjaal viert feest, als onder zijn hijgen, zó betuigt het blije blaffen van het beest. Rustig zware adem, ligt het land, onder de omarming. Een grijs kleed van een koningsdochter, zo is de slierende smoor, maar de gordijn van de verre regen verbergt niets.…

wel (gewoon om te dollen) Een keer met een mepper een mens willen Mollen zijn blind zo wordt ons steeds verteld Zo zien werkelijk niets, wordt altijd vermeld Toch is er een mol zo overtuigd aan het liegen Dat iedereen ´t erover eens is: die mol ziet ze Vliegen, ik weet het, die zijn al geweest Dus is hier wat ruimte voor een heel ander beest…

Op een Zeekoe “Hoe vreemd”, sprak te Emmen een zeekoe, “Neem nou het geval van een zebu Ten zuiden van Ouagadougou, Die paart met een tochtige kudu, Dan krijg, je zelfs als ìk niet meedoe, Een beest dat te boek staat als 'zeku' !” Op een Zwijn “Och, een worst zal het mij zijn!”…

bleef er van liefde niets meer over; Alles op aarde werd één gedachte - de dood Onmiddellijk en zonder roem; en de pijn Van hongersnood sneed door de ingewanden - Hun dode vlees en beenderen kregen geen graf; Mageren verslonden de mageren, Zelfs honden vielen hun meesters aan, behalve één: Hij bleef trouw aan 't dode lichaam, en joeg De beesten…

Beziet, het moedig dier de Leeuwe staat gebonden, Omdat men zijne aard ten leste heeft gevonden: Ach! Sampson is gevat, omdat zijn machtig haar Werd, door een ontrouw wijf, zijn vijand openbaar. Wil iemand in der haast zijn vijand overwinnen, Die lere zijne grond en aangeboren zinnen. Want zo hij dat geheim ten volle weten kan, Daar is geen…

.' - Of zeult u en de ouwelui weer naar 't stadhuis, Met bruidlief, die al zo rood ziet, en de bruidsuikers inkluis, Of, blijft gij, na dato, op 't Casino vernachten, Dan staat hij, na dato, aldáár zich weer dood te wachten; En daar is nooit een beest In de Natuurlijke Historie geweest, Dat zich op uw zilveren bruiloftsfeest…

Hebt ge geen moeder, geen zonen; kent ge geen ander feest dan los te laten het beest in u, om te bijten en te honen? Kwam nooit in u op het verlangen om, als tussen mensen ge gaat, in een ander net u gevangen te voelen, dan dat van de haat? O, keer toch in tot uzelve waar het vertwijfeld verstard!…

De start in Pau, de meet in Cauterets De adelaar is koning van het zwerk Dit is voorwaar geen rondje om de kerk Met Col d’ Aspin en Col du Tourmalet Beslist geen rit om renners te plezieren Op kale rotsen wachten vale gieren 12-Lannemezan - Plateau de Beille Dit is een rit van klimmen en van dalen Plateau de Beille staat bekend als beest…

Hoe het begint en hoe het eindigt de rode lucht en daarvóór in zwart de lijnen van zijn hand: het probeert een tekening te maken van zijn werkelijkheid, die de onze wordt maar die we maar niet kunnen begrijpen in het licht van de dag. Het is de schilder van brekende kleuren en wij zijn zijn ogen, sprakeloos zien wij alles groeien en verdwijnen…