2225 resultaten.
Er gaat iets boven.
gedicht
4.0 met 56 stemmen 5.506 Beleef noord Nederland
waar iets gaat
boven niets,
geknutseld laagland reikt
van monnikshand tot
euro zeedijkhoogte,
waar herenboer zijn
zweep liet knallen
over dikke paardenbillen.
Manshoge terpen
afgeroomd tot
nederpolderpeil.
Bedijkt en veilig schurken
kleine eeuwenhuisjes
zich tot dorp langs
lang bedwongen
diepen, kaarsgelijnd…
Strandschap
gedicht
2.0 met 16 stemmen 9.408 Achter de duinen het overbodige landschap.
Geronselde wolkenhorden. Strand dat
langzaam zichzelf schept.
In ouderwetse rieten strandstoelen
zitten mensen te sterven, tatoes
op hun geloken oogleden.
Een enkel sigarettenrokend lijk
lost op in rook.
Een beroepshond met een bijbaantje
snuffelt langs de vloedlijn.…
aan de waterkant
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 541 ik zit hier aan de waterkant
me echt niet te vervelen
mijn lange rok kreukt in het gras
maar dat kan mij niet schelen
waar geen geluid meer wordt gehoord
wat kan er mooier wezen
dan daar te zijn en ongestoord
een heerlijk boek te lezen…
Mooi Lauwersoog
hartenkreet
2.0 met 28 stemmen 1.556 Kennen jullie in het noorden,
het mooie plekje Lauwersoog?
Waar je zonder woorden
kijkt naar zon of regenboog.
Slenterend langs het strand
kijkend naar de golven,
als je hand in hand
onder het water wordt bedolven.
Je ziet schepen de haven in varen,
mensen die zich scharen
Bij de viskraam, voor een lekkerbekje.
Lauwersoog is voor mij het…
ochtend
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 600 Vederlicht,
vlijt ze haar voet
in het betraande gras.
ontroering druppelt
uit haar met dauw
bedekte ogen
over het gulle schoon
van een nieuwe dag.…
Weerspiegelingen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.136 Ze drijft met slechts
een rimpeling, herinnering
druppels om tot zilverling
spettervast de brede lach
van zon op zee bij toverslag
en vloeiend blijft de schildering
Terwijl een koele bries
verdwaalt, ontpopt de twinkeling
golvend aan de glinstering
der einderschone waterbrand
in ’t wondersprekend niemandsland
en vloeiend blijft de schildering…
Eikeltje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 584 In het bos stond een boom
Met zijn takken wijduit
Liet voor het dier
Zijn eikels vallen als buit
Het dier zo fier
verzamelde en verstopte zijn voer
Voor de barre wintermaand
Hij moest hebben een heleboel
Voor zijn knorrende wintermaag
Het ene vergeten eikeltje
Wachtend op regen en zon
Om dan te gaan groeien in het bos
Tot een grote volwassen…
Portland ( Oregon)
hartenkreet
5.0 met 7 stemmen 667 Zulk een landschap te ervaren
zoiets moois, zo ongewoon
Zal ik in mijn herinnering bewaren,
want het was zo ongewoon...
Dan Mounthood daar in de verte
Als een puntmuts rees hij op,
vier duizend meters hoog de lucht in
en al die sneeuw daar bovenop...…
Windstilte
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 612 In doodse Stilte
Raast de Wind
Het wijde Landschap door
En onontdekt
Door Boom noch Blad
Blijft zij de Onrust voor
Die dra haar Zijn doet voelen
De Schaduwen van Wolkomtrekken
Raken ‘t platgeblazen Gras
Maken Kleur en Vorm en Plekken
Waar de Stilte eerst nog was
Tot ook ‘t gladde Spiegel water
Door onzicht’bre Hand beroert
En een blijvend…
Gelijk Pareltjes...
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 923 Gelijk pareltjes lijken de dauwdruppels
's morgens, op elk willekeurig blad
Verweven met wat zonnestralen,
zijn het net diamantjes op een presenteerblad
Zo glansrijk en zo wonderschoon
De dauw op alle bomen en het gras
Zo in de vroege morgen, totdat de zon
ze op doet drogen en je geen
dauwdruppel meer zag...
De dauw was weer de voorbode…
Poldermarieke
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.174 Het landschap verandert, een onweer dreigt
snel weg hier voor de regen plenst
en de bliksem ons te pakken krijgt.
We rennen verder en lachend kijk jij
me aan, en ik weet wat jij wenst...
wij waren nog nooit samen zo vrij.…
Holland
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.217 Wat zijt gij klein Holland
Met al uw velden en vlakke wegen,
Met uw rampzalige aardappellanden,
En uw vreeslijk droefgeestige regen,
En uw lage goedaardige stranden - -
Maar groot toch is de zee Holland,
Waaraan gij langzaam zijt verschenen,
Waaruit ge als een schelp zijt geboren,
Die zingt door uw hele land henen,
Dat elk in zijn ziel haar…
Een land stroomt traag de herinnering in.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 561 In dieper adem speelt de zon met schaduw
langszij een buizerd in fluwelen lucht
voor mij dwaalt een dal groen overladen
een gedrapeerde toonzaal omringt de beek
Mijn oog kijkt op een levend ver verleden
uitgerust kleurt ontluikend de sleutelbloem
herinneren trekt met hondsdraf mij het dal in
verliefd leiden zwaluwen mij langs deze wegen…
Wonen in broekland
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 372 Het peil is stabiel
en de geur
en de dampen
de dood
verwekt lichte walging
is eeuwig
als wroeging
die leven bewijst
als een last
zuur scheidt zich af
uit vochtiger delen
en etst teveel grijs
in dit drama
diep en te breed
als een gang
Broekland bewijst zich
zompig
als spijt
als deuren
knarsend
vallen
in sloten.…
Opvallend blij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 553 Naderend tot niets
zo klein
een kleurenspel
dat mij tot zwijgen dwingt
zo veel zo vol
ik blaas pluizen van een bol
verbaasd
dat zoveel zaad
zo vrolijk aan de adem hangt
ik ben verrukt van de beweging
van het leven tussen het kruid
ik wil maar kan niet schreeuwen
wat ik schreeuw komt er niet uit
bedwelmd door de bloesem
die geurrijk…
een kudde wilde overhemden
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 549 een kudde wilde overhemden
ze staan daar te rillen op de savanne
en denken aan hoe het was
de afgelopen zomer aan de zomerplas…
de stad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 603 In de stad loop ik op steen
En water loopt langs de randen
Naar gaten naar onder
In steen naar plassen en meren
Het water en de plek het land
Ontmoeten elkaar zelden
Want de stad de stad
Het land het land
Dat wat hier had moeten plaatsvinden
Vindt elders plaats…
Hellada
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 991 Handje vol steen,
vervallen tot puin,
waar Goden huisden,
democratie heerste,
Archimedes, Aristoteles,
Plato, Socrates,
wetenschap en natuur,
vergeten en vergaan,
puzzelstukjes land,
zee rondom,
keienstrand verhit,
verzengende zon,
vergeten lauwerkrans,
eeuwige roem,
olympische spelen,
gewoon Griekenland.
-------------------…
De juwelen van het paradijs
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 830 Het is de hemel op aarde,
Het kwaad geschiedt er niet.
Immense bergen , diepe meren en
Mystiek bereiken hier haar limiet.
Elk ding is hier fascinerend,
Niets is hier ontberend
De stilte zetelt hier het meest van allemaal,
De natuur geeft je hier een warm onthaal.
Glinsterende druppels in de zon,
Zijn hier als onbetaalbare diamanten,
Ontkropen…
Sneeuwlandschap
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 1.920 Aandoenlijk aan een sneeuwlandschap is:
het ongerepte, het verruimende,
en in de grijsblauwe verte
over de boog der Hodonkse akkers
alleen maar de witte daken
als reuzententen op de vlakte.
Of nog:
het grillige lint der Zwarte Nete
met hangwallen van sneeuw
en in het gestolde land
de nu intense siddering
van levend water.
Of ook:
de…
Wandelaar
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 914 regendruppels dansen
op mijn zomerjas
bemodderde voeten
stappen in een plas
fietser kijkt chagrijnig
naar man op zijn pad
hond blaft naar eend
kater zoekt kat
visser ziet alleen zijn dobber
jongen roept meisje na:
trut, fiets maar gauw verder!
meisje lacht en zegt: ja, pa…
ik kijk snel weer voor me
val over een leeg blikje, bijna.…
't Woudt zien en dan Napels
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 922 bus honderd acht en twintig
naar Delluft reed uit De Lier
langs Het Woudt een man
stond op zei zo maar zo zout
is het eeuwenlang nog nooit
gegeten zet stil die bus mijn
vóór-vóór-moeder beviel daar in
1622 van mijn vóór-vóór-vader
de mond van de chauffeur viel
om zeven over half drie open
de bus stond stil de man wees
op de boerderij…
De Blauwe Stad
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 778 Nostalgia gaat gewillig met ons mee
een kijkje nemen bij de Blauwe Stad.
Via de Hoofdweg (garage Blaauw ligt plat)
naar de Niesoordlaan met sportpark MOVV.
Nostalgia kijkt mij nadrukkelijk aan.
Ze ziet de herinneringen zich verdringen.
De bal in buurmans tuin en and’re dingen
die glashelder door mijn gedachten gaan.
Vol van gemoed komen…
waden in beelden
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 653 het bed is een polderland
molens draaien op volle toeren
lakens worden vermalen
en te bleken gelegd
sloten vallen droog en lopen
over het matras het zakt in
op een, soms twee plaatsen
ik trek mijn laarzen aan
de molens zijn gestopt en
de regen blijft komen maar
ik kijk omhoog en baad
in weelde…
verstoorde stilte
hartenkreet
4.0 met 59 stemmen 1.532 Nevel ligt als een fijn zijden laken op de struiken
De schemer verliest onnavolgbaar het gevecht
De zwangere lucht van bloemen beroert het ruiken
De natuur houdt zijn adem in, voordat het iets zegt
Het leven ontwaakt in zijn allerdiepste pracht
De zon schijnt glinsterend op ruggen van druppels
Langzaam verdwijnt het duister van de nacht
Het…
Eemnes
netgedicht
3.0 met 45 stemmen 1.162 van Eemnes binnen
tot Eemnes buiten
liggen nog steeds
in zondagse rust
langs de dijk
weilanden
vierkante eilanden
monotone schoonheid
tot de einder herhaald
polderwegen vallen
samen op een punt
en ik die niet wist
dat je er verder kunt
boerderijen wachten
in slagorde
erven geharkt, rustdagklaar…
Zomer aan het Winschoterdiep
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 730 In het lange en vooral rechte, kalme kanaal,
rimpelt het water rustig voor de scherpe boeg uit,
soepel snijdt honderd meter zwart/wit geverfd staal
het water in de lengte doormidden, zonder geluid.
De golfjes knabbelen aan de houtbeschoeide dijken
in een loze poging het lage bouw- en weideland
aan beide zijden van het hoge waterlint te bereiken…
tijdloze wachter
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 625 onder vluchtige
wolken en meeuwen
dwalen zijn trouwe
juttersogen
over golvende duinen
zee en strand
ademt zijn roestige
huid het zilte water
als een vurig baken
voor wie hem zoeken
zo tijdloos verbeeld
en verzonken
in pure klei
en ruisend avondland…
tastbare eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 740 de zonovergoten polder scheen
al dagen in diepe verstilling
elke boom leek onbewogen
het blad in lome zondagsrust
langs de dijken stonden schapen
peinzend voor zich uit te staren
akkers luierden in aardse kleuren
vogels hingen roerloos in de lucht
in de verte dommelde een vrome
toren tussen eenzame boerderijen
weerklonk in het stille…
De Blauwe Stad (2)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 742 De troosteloosheid regent mij tegemoet,
als ik de Zuiderringdijk op rijd. De huizen
laten mij moedeloos met neergeslagen
ogen passeren, de lege schoolserre doet
schrijnend aan. De manege is een oase
in deze grijze woestijn. De Volvo ploegt
zich een route door de modder op wat
onzichtbaar de Clingeweg heet. Grazen
gebeurt hier niet, tankachtige…