Alle inzendingen over actualiteit

Het is zondag Zondag 17 maart 2024, 10.00 uur Zal de zon gaan schijnen? Toch maar een paraplu mee! Weer of geen weer Het wordt mijn, onze zondag De dag van verbondenheid Het zal me benieuwen Die cirkel op het Museumplein Die cirkel van verbondenheid De kerkdienst in de Keizersgrachtkerk Het lied, de zegen op het plein De nazit met…

nog heeft de lente zich niet vertild aan de winterse kou wel rustig aan de snijdende noordooster af en toe gestild het tikje opwarming heeft ons allen juist heel goed gedaan alleen regen en buien uit sombere dikke grijze luchten hebben licht en vrolijkheid niet gespaard nog is het natte niet opgedroogd oogt donker nog veel…

Van het concert des levens bestaat geen program Van het te vormen kabinet wel maar het wordt echter op z'n langst een middagpauzeconcert!…

het verleden heeft meer te zeggen dan over tijd alleen het beslaat een periode waarin alles leefde naar de voltooid verleden tijd in een bestaan met specifieke zaken zoals kleding geur spraak om deze leef maatschappij terug krijgen en te proeven hoe de essenties van leven in die emoties weer opnieuw gevoeld en ervaren worden…

In de cirkel van verbinding ben je zeker niet alleen je vormt een cirkel met anderen je voelt mensen om je heen Het gaat om de verbinding niet om sec, hij of zij in respect voor ieders mening verbonden in ‘n cirkel, dat zijn wij We sluiten in, we sluiten niet uit respecteren basaal ieders mening aandachtig luisteren vormt een positieve…

nog zag ik hen aards maar ik voelde al hoe meerdere dimensies hun geestelijk uitdijen zichtbaar maakten in vorm en omgeving een tintelend fluïdum gestalte bleek communicatie de snelheid en eenvoud van telepathische overbrenging machtig te zijn op menselijk en alle leefniveaus zoals de natuur en alle vormen van bestaan die de…

grijze dagen blijven knagen aan die uren overdag waarop je nergens een sprankeltje zonneschijn zag. maar gelukkig komen er ansichtkaarten van oud-medewerkers met zonnige groeten van ver over de zee , die verjagen de donkere wolken , heimwee en verdriet overdag! hopelijk kan dat ooit voor de zwaar getroffenen nu. hoop! investeringen…

Met naald en draad en een klos met garen in grote en kleine gevaren en polarisatie als in geen jaren terwijl de motten kruipen in je hoed komen de mieren af op het zoet er vallen gaten we worden weer geleerd te haten dat verdrijft het zachte praten…

Het kiekje bleek niet optimaal te wezen, Althans, het eindproduct stond Kate niet aan. Thuis is zij aan het fröbelen gegaan, Wat aan het resultaat viel af te lezen. Als je de boel belazert doe het goed, Vraag maar eens aan oom Andrew hoe dat moet.…

blijf bewegen! eens van negen tot vijf komt er, hopelijk ook voor jou een zee van tijd waarover je vrijuit kan beslissen: ga dan tuinieren, fietsen, dansen en zwieren misschien ook af en toe eens vissen. ga alles doen wat je nu nog niet mag of kan, blijf vooral elkaar plezieren, eindelijk druk van de ketel en de pan, plof je nooit…

wat vooral oudere mensen té veel missen en té weinig krijgen: een hand op de schouder. een aanmoedigend klopje op het hoofd, een stevige handdruk, een omarming, een omhelzing, een knipoog. ze verlangen meer naar zachte lichaamstaal dan naar harde argumenten . meer naar iets kunnen beleven, dan doodgewoon verder alledaags verder levend ,…

het gras is weer gegroeid de bloemen zijn uitgebloeid de kruinen van de hoge bomen nauwelijks van alles bekomen liefde schuilt nog dieper weg wees alert op wat je zegt of praten we elkaar angst aan moeten we niet naast elkaar staan de wapens steeds weer opgepakt vrede en voorspoed uitgekakt herdenken in blinkend oorlogstenue buigen…

ik zag je hand reiken naar waar je ogen kijken je lach laat liefde blijken in verrassende ontspanning hoor ik stukjes van jouw enthousiaste woorden hoe het was ik zag dat jij veranderd was het vitale wat op de achtergrond een bedachtzamer mond de vreugde licht getemperd in de nieuwe rust die jou er snel bovenop zal helpen…

de draad weer opgepakt. na weken dubben, denken, ervaren dat alles kan verkeren! angstig blijven en gespannen, in plaats van zalig en ontspannen! geluk is een mooie deugd, maar juist daardoor duur…

ik heb mijn lach nooit weggedaan hij straalt de gunfactor in mijn leven bundelt onverwachte energieën en raakt harten in verbondenheid het is een stukje schepping waarbij alles in een keer tegelijk aangeboden wordt de een heeft er meer van dan de ander heeft dus dichterbij de uitdeler gestaan en juist de mensen die dat…

verleden tijd veeg je niet uit met een gommetje, die blijft je achtervolgen, die kleeft aan je huid, die kriebelt, verdorie, in elke porie. met jou zou ik zo graag vandaag nog eens een ommetje maken om opnieuw dat zalig geluk te smaken van samen te likken aan ' t zelfde ijsje en nadien met koude tong aan je warme lippen en diep in je…

rustige biartstraat werd deze nacht een helse meir door borrelpartij bij jonge dertigers. gekir,geluid,gebral vanaf twaalf tot vier. feest en drink wij waren ooit ook jong. heb tenminste empathie voor die mensen die daar in nottebohm sereen op de dood liggen te wachten en niet kunnen slapen. kan dat niet minder en anders, jonge buren…

Helemaal alleen zonder dak boven mijn hoofd ik ben onzichtbaar Met breekbaar hart en ernstig eenzaamheid in deze veranderlijke wereld kom ik hem tegen, een arm kwetsbaar persoon die er sjofel bijloopt met tijdelijk verlies van gezichtsvermogen die hij nog niet zo lang geleden kreeg. Dat hij vervuild verweerd vergrijsd is kan ik helemaal…

ik heb me zolang als ik leef altijd veilig gevoeld als mijn schaduw maar bij mij bleef omdat hij aardig op mij leek ook al waren de proporties door lichtval en spiegeling niet altijd mijn werkelijkheid toch kijk ik nu wat vaker om als ik het snel doe dan lacht hij erom tenminste dat zie ik of denk ik te zien het blijft af…

terwijl ik opsta, elke morgen om zes uur, hamert de specht al.…

ik heb het grijze opgezocht om mijn kleurloos leven wat meer inhoud te geven me opengesteld voor alle sferen en stemmingen om andere tracés te proberen tussen wit en zwart kende ik de contrasten in grijs voelde het wat onzijdig zonder richting en houvast gleed ik weg in naamloos zonder evenbeeld ik bleek te week en verdronk…

Een hoofddoek bij een boa moet toch kunnen Al is het dan wat minder uniform We maken het gewoon de nieuwe norm Je moet die minderheden ook wat gunnen ´t Gaat om religie en identiteit Aanbidding, kuisheid, onderworpenheid…

een buitenstaander hoeft zich niet druk te maken, over een insider, die de lakens uitdeelt !…

ze strakten hun witte banen met vleugels en motoren pas later kwamen gedachten en spanningen erbij als uitlaat van hun geestelijke activiteiten in krullende wolkjes nog lang in het zog van hun vaart tot zij verwaaiden uiteen geblazen door de maalstroom van wind op grote hoogte die langs de aluminium huid hun vertaalde woorden…

van op een afstand zijn alle roze rozen gelijk dichterbij :geur anders.…

soms moet je jezelf terug heruitvinden na verlies om verder te leven.…

nog was er geen fysieke dreiging van oorlog of geweld maar de tekenen logen er niet om hun gevolgen op de lange termijn deden de dagelijkse souplesse teniet door zorgen en stemming veerkracht en alert reageren namen af deuren bleven gesloten de lach gebroken door gebrek aan perspectief zacht gefluister en lichte huiver namen…

hij was al op afstand een eenling met een vreemde smaak voor buitenissige kleding die aandacht ving en stevig vasthield zijn gang over de bühne waarbij hij met vage doch stevige lijnen zijn publiek mateloos wist te boeien niet alleen door inhoud maar ook performance hij was het die aan de touwtjes trok en speelde met marionetten…

ik heb eindelijk mijn nieuw bereide pigmenten aangebroken waarvoor jij als liefde model hebt gestaan waarbij het zacht verlichtend rode zelfs in het donker niet uit zal gaan net als opwinding en verwarming stimulerend aan zullen blijven toch zal in eerste opzet het geel en groen van hoop en natuur domineren naast het blauw…

zaterdagmorgen muisstil nadert het meisje stapje voor stapje op blote teentjes haar slapende ouders vandaag is speciaal met papa naar de stad voor mama’s jaardag een kadootje kopen voor haar allerliefste over papa buigend fluistert zij zacht papa echter slaapt nog door een falend hart voor altijd nu rouwen kan niet want zonder…