Netgedichten

netgedicht (nr. 82.569):

Eeuwig bestaan

nog zag ik
hen aards
maar ik voelde
al hoe meerdere
dimensies hun
geestelijk uitdijen
zichtbaar maakten
in vorm en omgeving

een tintelend
fluïdum gestalte
bleek communicatie
de snelheid en eenvoud
van telepathische
overbrenging machtig
te zijn op menselijk
en alle leefniveaus

zoals de natuur en
alle vormen van
bestaan die de
schepping vanuit
zijn geheel ons in
delen presenteert
ook de ontvangst
was geen schrikken

maar een warme
inschikkelijke opvang
voorbeschikt en
meteen organisch
geplaatst in het grote geheel
waarvan de geborgenheid
voelbaar was in het
nu eeuwig bestaan