Netgedichten

netgedicht (nr. 82.495):

Scheppingscement

ik heb
eindelijk
mijn nieuw
bereide
pigmenten
aangebroken
waarvoor jij
als liefde model
hebt gestaan

waarbij het
zacht verlichtend
rode zelfs in
het donker niet
uit zal gaan
net als opwinding
en verwarming
stimulerend aan
zullen blijven

toch zal in eerste
opzet het geel en
groen van hoop
en natuur domineren
naast het blauw
licht contrasterend
ook een nieuwe kleur
zal de aarde uit zijn
genenvoorraad

als uiterst
vitaal aandacht
trekkend pigment
produceren in
warm en verbindend
scheppingscement
uit een toonsoort die
geboren is in het
lijden door de apocalyps

wil melker