Alle inzendingen over kinderen

Het regent buiten, dat is niet fijn. Ik wil graag buiten spelen, op het plein Maar het gras is heel erg glad. En ik word ook heel erg nat. Dan glijd ik uit, en heb ik pijn. En nagezien, is ook, niet fijn. Dan ga ik maar binnen spelen. Hoef ik me tenminste niet te vervelen. Ik kan een vriendje bellen, Of aan mijn zus een verhaaltje vertellen…

Ik heb een beer Een teddybeer Hij loopt alsmaar heen en weer. Mijn teddybeer Is een kleine beer Hij loopt op de trap, op en neer Deze beer Is niet meer Een gewone teddybeer Het is een beer Een echte beer. Hij praat ook steeds meer. Ik praat niet terug. Hij praat tegen mijn rug. Hij bestaat niet echt. Ik word gek, Ik word gek…

Terwijl je neusje lachkriebelt grijpen je handjes de wereld beet Je bijt de randjes van de dag en blaast mijn twijfels weg…

Kleine fee slaapt Sssssttt... Kabouters klauteren haar bedje in en zoete dromen nemen traantjes mee Kleine fee slaapt Terwijl tegen het plafond rook van eerste uitgeblazen kaarsje nakringelt Kleine fee slaapt Sssssssttt..... 't fee...st is over en uit…

Het komt hard aan Om te erkennen In te zien En toe te staan Dat het nu stil wordt Je zult moeten wennen Dat je moederplicht Nu is voldaan Je kan ze nu Niet veel meer helpen Ze doen het zelf Zoals het moet Los van het nest Gaan verder leven Zelfstandig worden Op eigen voet Laat het los Al is het moeilijk Voel je je leeg En schiet…

Ik wilde dat ik je weg kon kiezen een pad vol voorspoed géén verliezen Ik wilde dat ik je blij kon maken je middenin je hart kon raken Ik wilde dat ik de pijn kon wissen en je niet te vaak zo erg zou missen Ik wilde dat ik bepalen kon aan welke relatie jij begon Maar ik héb niets te kiezen het is jouw leven ik kan…

Krakend neerzitten en kijken naar wind op een foto. Hoe de geketende dansers buigen op rij! Wij waren tien en wilden naar zee. Melkzuur in de benen, blaasbalg in de keel. Storm blies tranen over de wangen, schelpengruis knapte onder onze banden. Wij trapten ons achteloos een weg. Groen, blauw, wit namen we voor lief; zintuigen werkten…

Als ik je in het groen zie staan verheven naar de zon hoor ik mijn pubermijmering bij ’t plukken van de blaadjes is hij verliefd op mij is hij het niet ik zie het kindernageltje een knoopsgat in het steeltje het afsteken van wit en geel in het door zon verlichte haar en ruik de geur van toen en nu nu zie ik Madelief die stralend…

Toen je klein was stond men al voor je in de rij Dringen,duwen,douwen eerst ik, dan jij pas-op de plaats voorbij Al dat wachten op onschuld en onwetendheid Brandend van verlangen tot jou keuze hen bevrijdt.…

vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje en schrijft in grote letters een berichtje in mij haar naam die tussen sterren prijkt…

vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje en schrijft in grote letters een berichtje in mij haar naam die tussen sterren prijkt…

Ze is wel onderweg maar ziet niet ‘t einde van haar baan, want te klein voor het verschiet wil ze alleen maar verder gaan. De grote doelen wachten haar als de weg al beter zichtbaar ligt. Hopelijk valt het haar niet zwaar, de worsteling met wens en plicht. Zo lang de horizon onzichtbaar is, telt nu alleen het stap voor stap, vooruit…

ze wil graag geld voor haar verjaardag de tijd van little pony is al lang voorbij knuffels vindt ze fijn vooral van jongens school is verplichte bezigheid dat is voor door de week met gelakte teennagels loopt ze haar Lente in…

‘Ik moet dringend’, zegt mijn kleinzoon van vier. Maar hij drentelt nog, dus por ik hem aan. ‘Vlug naar het toilet, anders doe je in je broek.’ Hij keert zich om, zijn gezichtje vol verontwaardiging. ‘Da’s echt dom van jou’, klinkt het gedecideerd. Ik beken direct schuld, hij is een grote jongen, Zoiets overkomt hem niet. Dan rent ie…

Altijd blij althans, in het weekend Want in het weekend ben jij bij me, mijn zoon, de reden van mijn bestaan. Mijn zoon blijft naar boven kijken mijn zoon weet dat ik er altijd zal zijn Weekendpapa. Want doordeweeks alleen maar pijn.…

Een schaal vol genegenheid Een kom vol liefde Een theekist vol geduld Een karaf vol verdraagzaamheid Vormen gezamenlijk het cement Waarin jij gegrondvest bent Opgedragen aan Albert Van je vader t.g.v. je 25e verjaardag op 24-04-2012…

Een schaal vol genegenheid Een doos vol liefde Een theekist vol geduld Een fles vol verdraagzaamheid Gezamenlijk vormen zij het cement Waarin jij gegrondvest bent In liefde opgedragen aan Albert ter gelegenheid van zijn 25e verjaardag 24 april 2012 - van je vader…

Tegen jou kan ik alles zeggen alles wat ik wil. Jij bent er áltijd voor mij ook al blijf je stil. Als ik 's nachts moet huilen, want soms heb ik pijn, dan weet ik dat jij er áltijd voor mij zal zijn. Soms laat ik je vallen maar dan pak ik je weer. En houd je stevig vast mijn lieve teddybeer.…

Grossierend In Groupons Gretig gebruikend Elke mogelijkheid Tot voordelig dineren Ben ik voor deelnemende Restaurants de klant des doods Want de Groupon-zaken Die ik bezocht, Geloof het of niet, Gingen allemaal failliet In liefde opgedragen aan Albert…

‘s Zaterdagsavonds, zo tegen half 1, ging steevast de voordeurbel. Ik opende de deur, en daar stond ze dan: mijn buurvrouw, als een Medusa. Haar wijd opengesperde ogen, haar lange grijze haren los uit de knot van overdag, langs mij heen kijkend alsof ik er niet was, priemend de lange gang in kijkend, riep ze dan dat er nog hogere machten…

Het kind dat ik was stapte door bossen en gras rook de geuren zag de kleuren droeg zijn kindervreugden en -tranen van gehucht tot gehucht.…

Rechtop in je bed Een onbeschrijfelijk gekrijs Je vraagt je af Kan't echt nog harder? Op je tenen In een nood tempo Naar z'n kamertje Deur open zonder gekraak? Voorzichtig pak je z'n fles Maar dat maakt het nog erger…

De sneeuw plakt goed in onze straat, dus Fritsje Dietz gooit 'n sneeuwbal naar z'n vader, die op de fiets - met een voor z'n zoontje leuk gebaar, zo te zien - even slingert en wat naar links zwenkt bovendien, waardoor een vader juist passerende Ford Datsun verplicht wordt tot nog wat mallere fratsen, vlak voor de vrachttruck van Grindhandel Oomen…

Over de bergen, waar ben ik vergeten, Woonde het kind dat geen pap wilde eten. Wie was haar moeder? Een wolvin. Ging zij uit jagen? Alle dagen. Ving zij het korhoen? Vele malen. Wie vertellen dat? Oude verhalen. Wie waren haar makkers? Regenvlagen. Had zij een huisdier? Ja, een spin. Hing zij zijn spinnenweb vol met robijnen? Dat deed de…

over de vlakte van vergetelheid almaar draaiend in 't rond ben ik opzoek naar jou; mijn zoon wil je vinden hier terstond zoek ik je in de bomen en zoek je in het gras maar hoe zeer ik ook hoopte dat jij hier aanwezig was droogt de wind al mijn tranen sla ik mijn armen om mij heen zal ik je ooit hervinden erger gevoel dan leegte is er…

Elke dag weer: Elke dag zie ik je weer, Jouw vrolijke gezichtje elke dag keer op keer, De kusjes, de knuffels neem ik graag voor lief, Ik hou van jou onvoorwaardelijk mijn hartedief, Ik kus je terug, ben trots op je, voor nu en altijd, Je bent nu nog klein en afhankelijk van mij voor een bepaalde tijd, Op een dag word je volwassen en ga je op…

Weet je Oma, mijn tand zit los, ach mijn kind, nu ben je de klos je verliest je tanden maar voor even, krijgt er grotere voor terug daarmee doe je dan je hele leven, is de bedoeling maar doe maar vlug je verloren tandje onder je kussen, want dan komt de tandenfee die laat een muntje voor je achter en neemt in ruil je tandje mee. Ja…

Gillian is een hele bijzondere dame want zij woont namelijk in Prinsessenland daar eten ze geen spruitjes of gewone pap maar drinken ze iedere dag prinsessensap zijn papa en mama Koning en Koningin hebben prinsessen het hier altijd naar de zin dat is waar de zon voor altijd schijnt en de regen wolkenloos verdwijnt de plek waar wij je altijd…

een kind kan de afwas doen zei moeder altijd ze had er tenslotte negen waarvan zeven Assepoesters die het niet waagden de spiegel te breken moeder hanteerde de harde leer geen kans voor meisjeslijven om verschoond te blijven van oorvijgen of wilgentenen zij waren slechts werkbijen in de raat van elf de twee godenzonen, hen ontbrak niets…

Herinnering; ze kwam de wereld binnen, Vergezeld door mijn lach en door mijn traan Trots, vreugde, buiten zinnen Zie mij eens met m’n dochter staan En kleurig werd het leven, helder, Door de kleine zorgen van een kind Je voelt je goed, je bent een held Omdat die kleine dat dus vindt Hoe zijn kind’ren zonder hulp, in hun geluk en in verdriet…