Alle inzendingen over De

Hoewel er meer gerookt wordt en geblowd Door jongeren, hier geldend als "van ginder" Trekt alcohol hen weer beduidend minder Dan menig "van hier komend" soortgenoot Wie van de twee partijen is verdoolder? The truth is in the eye of the beholder...…

Een zuivere wind blaast mijn ziel schoon de zon warmt mijn geweten en ik voel de kou verdwijnen. Regen is iets ergs, zo ook de kou het is een gevoel van binnen wat naar buiten sluipt tenzij het door liefde wordt gevangen. Een regenboog vertelt mij dat het goed is aan het einde ligt een schat te wachten op haar die lacht maar dan zonder…

achter de wolken het paradijs maar ik zoek niet meer traag hap en kauw ik de dagen weg tot avond en drink daarna de nacht met wijdopen ogen het is het moment waarop eenzaamheid een optie lijkt voor dan niet langer dan heel even rol me als een baby op de koelte van het laken achter de wolken de sterren en de zon ik weet ze te…

Een Antilliaans meisje met een Antilliaanse jongen. Een Chinees meisje Met een Chinese jongen. Een Kaapverdisch meisje met een Kaapverdische jongen. Een Marokkaans meisje met een Marokkaanse jongen. Een Surinaams meisje met een Surinaamse jongen. Een Turks meisje met een Turkse jongen. * Dit vers verscheen in het julinummer…

‘t was licht, deur op een kier, klein straaltje licht en toen BAF De deur viel dicht Een harde knal En ’t werd donker Daar stond ik, helemaal alleen ‘k zag niks, niemand De muren kwamen op me af. Ik snakte naar adem Riep om hulp En toen, Licht Ons ma riep ETEN…

Zestien is altijd zonder vader een zoektocht naar de zondeval. Wie vindt mij verschrikkelijk Afwezig? Zestien is altijd zonder vader, voorschrift, evenwicht. Wie klopt er aan mijn ribbenkast: Houdt huis in al mijn drift? Zestien is een worggreep naar de engel, de verrukking van het vallen vader van de wens en altijd zonder toekomst…

Zwaar is uw last, maar schoon ter schouder; eerst mijn kroost, dan mijn kruis. Jaren gaan snel, doch geen hart wordt ouder, liefde, in uw heerlijk huis.…

de gedachten voorgesneden geprikt gekauwd en doorgeslikt het kinderbord onder de neus geduwd met het bevel tot eten het avondknabbelritueel een mondvol grotemensenpraat wie fluisterde werd hard getikt en zou het niet vergeten maar onder tafel - de schoenen stiekem uit - hielden we teengesprekken ons denken in een voetstoot uitgedrukt…

Het dagblad 'Metro' heeft nu sinds een dag In Rotterdam een regio-editie Is dit een proef, een eerste exercitie Van een vergrote concurrentieslag? Straks overal lokale krantjes gratis Waar elke tegenzet toch al te laat is?…

De weg hierheen was mooi -ik zie je nu nog lopen- getekend op mijn oogvlies voel die warme stroom langs je heen kom bij me liggen en hou me vast, stevig vast…

Een schaakspeler uit de plaats Namen Sloeg laatst na een paard zelfs een dame Men zegt soms dan wel: Het is maar een spel Ik vind dat zo'n vent zich moet schamen…

Een wolkje aan de verder heldere hemel ontneemt de hemel de status van helder. Het wolkje gedraagt zich als een eigenwijze achterblijver die niet van opgeven weet. Het is een dissident, die hoog in de lucht protesteert tegen de gang van zaken: de kaalslag van de helderheid, de koude van de blauwe leegte, de hoge eenzaamheid van niets…

Een boerenpaard ergens in Greven Beroofde een volbloed van 't leven Die wilde zomaar Een veulen van haar Een hengst heeft ze hem toen gegeven…

het ochtendblad was blank, de ether zweeg geen mens op straat, geen auto was te horen de telefoon had het contact verloren de schappen in de winkels bleken leeg de trams en bussen stonden als bevroren vanuit de onbewogen singel steeg een dichte muur van damp, ik keek en kreeg het vreemde beeld opnieuw te zijn geboren het oude leek bij toverslag…

Een vogeltje vroeg in de morgen, Zong vrolijk en zonder veel zorgen, Als vogelkens zijn, een lied. O vogeltje, hou toch uw snater! O denk aan de loerende kater – Gij zingt... ge ontsnapt hem niet. Een dichtertje, vroeg in de morgen Des levens, zong zonder veel zorgen, Als dichteren zijn, een lied, O zangertje, hou toch uw snater! O zie toch…

het zijn 160 tekens die ik sturen kan toch is het maar één teken van liefde ik droom weg op mijn gsm jij tekent mijn leven met een nieuwe sms…

Het zal weer eens een keertje niet zo zijn: Al voor de eerste competitieronde Wordt er 'n voetbalmatch te link bevonden Zodat ie plaatsvindt op neutraal terrein De slag die nooit door iemand wordt gewonnen Is -eerder dan 't seizoen- alweer begonnen…

Ik las over Boaz, over Ruth. Vroeg kijkend naar de plaatjes heeft het nut een kleine jongen te vermoeien met oude verhalen. De volgende morgen bij het ontbijt waren wij Naomi en de hare allang en breed vergeten. - Toch baden wij voor het eten.…

hij was een bleek, teruggetrokken kind je kwam hem niet op straat met vriendjes tegen hij sprak ook nooit, soms lachte hij verlegen z'n ogen zochten steevast naar het grind hij doolde, niet gehinderd door de kou de dag gevuld met eindeloos vervelen een oude straathond kon hij peinzend strelen het leek of hij het dier iets zeggen wou tot…

De Tokkies hebben op bedrijfsterrein Een vrijstaand, afgezonderd huis gekregen Zodat ze daar, afdoende afgelegen Geen sterveling tot last meer kunnen zijn Zo krijgen ze de kans nu om bij deze Hun eigen eengezinsgetto te wezen…

een vuil gezicht besmeurd met bloed geen enkel iets dat nog fascineert de tranen schonen delen van je wang maar het maakt niet uit je blijft toch wel bang het zwart kleurt je ogen weg is elk beeld de realiteit vergaat waar haat ontstaat pijnlijk scheurt je hart waar rood druppelt je huid droog, plakt en de pijn verdubbelt…

II Het volk Zij kennen niet de delicate zwier van de gebaren, en het soepel spreken. De woorden die zij uit hun harten breken Zijn luid; hun lachen schuimt als donker bier. Zij werken machtig, wild is hun plezier; Brutaal wordt ieder vreugde aangekeken. Hun feesten razen, en de nachten bleken Als het dorp nog davert van dans en getier.…

Je kijkt even achterom terwijl je fiets over de Wallen, afgeleid door al dat rode licht met hier en daar wat bloot. De hobbel in de weg, de bobbel in je broek het gevoel van verlangen op jouw leeftijd nog niet weg. Muziek galmt uit kroegjes en de pijn in je arm van die spuit van vandaag je hebt zin in een borrel. Je kijkt even achterom…

"Weledele, gij primus inter pares Zegt u eens eerlijk en oprecht wat waar is, Wij zagen dat van 't Catshuis 't einde daar is Gij weet toch dat uw Laagland in gevaar is?" Het schip van staat vaart zonder kapitein Gans Hollands vloot gaat jammerlijk verloren Zolang geen "Ik val aan!" klinkt uit de toren Mag hij zich Doorman noemen…

Zachtjes tikt de regen op het keukenraam een melodietje nu jij het theewater opgiet. Druppels vormen letters, woorden, zinnen ontstaan. Ik lees zeer lieve dingen over houden van. Je kijkt heel even op. De stoom om je hoofd vormt een wolk. Je stijgt boven jezelf uit.…

Een harige dame in Laren Ging met haar vriendinnen laatst varen Men sloeg overboord Niets is meer gehoord Van deze mevrouw en de haren…

Als kroon op de reality tv Wil men een soort Big Brother-stad gaan stichten Bij al wat de bewoners dan verrichten Kijkt-levenslang-de ganse natie mee Iets dat ons noch benadeelt noch bevoordeelt: Wij zijn reeds levenslang tot pulp veroordeeld…

natuurlijk was hij elke avond zat in drank verzonk het opgelegde leven de linkervuist was steevast hooggeheven hij schoor zich niet, verweekte niet in bad natuurlijk ging hij wonen in die stad waar strijd met kapitalen werd geschreven er werd in open wonden zout gewreven hij was te slim voor galg, te snel voor rad natuurlijk kwam hij op…

De volgelingen van de Theepotsekte Zijn van hun Theepotmonument beroofd Edoch, er is nog hoop, Pot zij geloofd Die Pot was slechts een deeltje van de gekte Dus niet versaagd! De grote hamvraag nu is Waar toch in Theepot´s naam de Paraplu is…

Tijdloos dwalen we in warmte oprecht in leugens versplintert het geheel tot deeltjes. Verdraagzaam praten wij over al wat ons niet zint en daarmee winnen wij aan liefde. Absurd zijn gedachten van tolerante mensen om ons heen waar wij samensmelten.…