Alle inzendingen over liefde

het heden verbrandt illusies van verleden in vlam van liefde 8 juli 2010…

in zwart en wit beroer ik toetsen de vleugelklep omhoog maar het trillen van de snaren brengt geen rode roos een samenraapsel van akkoorden ontsnapt de dissonantenbrij zij bloeien ijle eenzaamheid totdat ze uitgestorven zijn mijn aanslag kent de juiste tonen niet voor een meeslepend levenslied…

Hoe kan een blik voor jou een blik zijn en voor mij de wereld?…

vang zomers warm en vries het in om te ontdooien bij aanhoudende kou…

ik heb je gekend als vallend blad dansend op wind stralend in licht van de zon kleur om en om je patroonde de grond met schering en inslag ik las rust in lijnen van luwte seizoenen voorbij maar in de top knopte je boom naar betere tijden wil melker 07/07/2010…

een grote ballon gevuld met verlangen blaast zich op waar mijn hart zicht bevind tientallen druppeltjes verlaten mijn poriën om te verdampen en te verdwijnen hete adem vlucht uit mijn longen om zich weer te vullen en te herhalen vele gedachten razen door mijn hoofd opzoek naar een plek die hen erkent mijn ogen sluiten mijn…

Langs de lange groene lindelaan zie ik een ouder echtpaar gaan hand in hand en met een blijde blik op elkaar stappen ze voort Veel hebben ze meegemaakt van alles en nog wat met elkaar gedeeld ze zijn door de wereld aangeraakt maar zijn door elkaar nooit verveeld Na lange tijd zijn ze gaan samenwonen hij vroeg haar hand in het prille begin…

zou het zo kunnen zijn dat twee zielen over zee elkaar kunnen vinden met de wind mee?…

Een jeugdliefde ooit gedeeld maar onaangetast door de tijd gekoesterd als een waardevolle schat twee verloren zielen die elkaar weer vonden het gevoel nog altijd even sterk om nu de liefde van toen weer te voelen in elkaars armen en niets is kwijtgeraakt van alle leeftijden die ze hebben gehad…

Je hoeft je niet te schamen voor hetgeen wij samen gaven aan elkaar hier in dit rollebollenveld zo ongekend als boterbloemen van plezier die samen donder konden jagen tussen koeien die jij later nog eens naakt was nagerend Jij was jezelf en nog meer veel meer dan vuur er op kon laaien onder wolken met hun schaapjes die ik uren had verkend…

Er zou gemakkelijk iets passen op de achterkant van jouw memootje Of zomaar achterop een fotootje van jou Mijn nummer, bijvoorbeeld. M.a.w: ben je het kwijt?…

in de blik waarmee jij naar me keek zag ik het pad de gouden lijnen mocht ik volgen hoorbaar in muziek die jij me gaf heb je hand gepakt zonder volger te zijn lopen we samen bochten vergetend open en bloot de vlakte op waar we ons jarenlang hebben schuilgehouden…

Je bent liever dan de nacht, en ook liever dan het afweergeschut dat de nacht blij maakt en opgewonden. Je bent liever dan het vuur van de zon en de schaduw van 't zonlicht op straat. Je bent liever dan 't water in de zee en nog liever dan de opkomst der maan en haar ondergang, moeilijk als ook bij een paard, eb en vloed, als dat sterft…

Opgedragen aan I. Bij het vallen van de avond wandelde ik langs de rand van het bos met aan de andere kant de akkers over een stoffige landweg Ik wist niet wat mij bezielde ik dacht na over van alles en nog wat en liep verder, mijn lief, totdat ik onder een bladerdak doorliep Er viel een veertje naar beneden het was een moment in de…

de weerspiegeling in mijn droom gaf een close up van je ver gezicht alsof ik je even kon aanraken met ogen dicht zelfs op de tast onbereikbaar blijf je als een fata morgana van een liefdes-oase in een eenzame nacht…

mijn orkest was klein toen het voor de eerste keer speelde twee violen wat trommels en een fluit voor het ijle geluid langzaam kreeg het meer gestalte met melodieën van beter gehalte ik arrangeerde de zwaarste composities mijn eerste viool maakte school hoe dikker de partituren hoe langer mijn concerten gingen duren ik dirigeer…

Het is al jaren geleden, maar ik ruik nog je Chanel-parfum, de heerlijke dampen van je okselzweet, de tomatensoepgeur, die ik rook, wanneer ik thuiskwam van een lange dag geploeter bij de commando's. Als officier had ik extra verantwoordelijkheden, die ik maar amper kon dragen. Ik geef het toe, ik greep te veel naar de sterke drank en mijn cocaïneverslaving…

De wereld staat in vreemde gloed, jaloezieën schakeren de geborgen liefde dat eerder zo rijk en grenzeloos licht het gebrandschilderd raam bescheen.. een verstrooid licht overschaduwt 't schijnsel van in zilver gedoopt verlangen, het vooruitzicht dat niet langer de verbeelding aan banden legt, maar een fonkelnieuw…

jij wees naar de hoge kerselaar vannacht nog toen hij zijn wilde vruchten vallen liet glimlachte je ‘kom je terug morgen’ en zie nu hoe, naakt in het gras, de dag fladdert in kringetjes rond roze en wit ‘ja’, roep ik ‘ja’ ik hoef niet verder te gaan dan de verwondering die jij me geeft de zomer in het is als licht, pas…

sta stil en ga voorbij maar pluk haar niet geen gouden, met diamant beladen kooi zal zij overleven, gelijk de vogel in de lucht niet stil kan staan huil maar maar laat haar staan want nimmer zal zij de jouwe kunnen zijn laat het verdriet je kneden de Liefde in je hart doen gisten om de stilte van het zijn in het voorbijgaan…

je lachte toen flarden muziek van de straatmuzikant je pakten rechtte je rug draaide om danste terug op schoenen met hogere hakken je sjaalde wiegde als bloem blauw in zijn koren dans en muziek trokken zoveel publiek een nieuwe act was geboren…

Mijn porselein, interessant ooh zo breekbaar fragiel .. wit doorschijnend, klinkt helder fijn verbrijzeld je bittere lach ... poreus...en smakeloos van klei de voornaamste ziel, ik voel wat ik wil zo onaantastbaar vervaardigt, de exclusieve waardigheid gebleven, gebrand en toch verheven.. in zuiverheid, stond je naam op mijn smeltende…

kende je gezicht in je ogen was de wereld ontwricht pakte je hand maar kon jouw gevoel niet bereiken sprak onze woorden de zinnen gingen als wind langs je heen zag je verstijven paniek in kramp de overhand krijgen jij gaat verliezen mijn klein hoopje mens alleen op een wereld die jij niet kent…

ik wil de bal en alle ogen aandacht overal met schijnbewegen passeer ik spelers die met lege handen staan plotseling leg ik aan maar zie de bal ver overgaan dit schot had niet gemogen ik ben de foute egoïst koppen kranten naar alle ogen…

je hebt je met schaduw gevoed geleefd van contrast tussen donker en licht bent de strijd aangegaan op het schemeringslagveld grijze glinsters gehaald uit zwart en het wit maar ze doofden in donker verkoolden in zwart pas toen jij wit overwon kwam licht van de zon in je hart…

leven zonder liefde Is leven met verdriet leven zonder liefde is het leven niet leven zonder liefde is leven zonder jou Dat kan ik niet ..., omdat ik van je hou!…

Woesteling kom tot bedaren in onze branding van de zee breek de golven van gevaren gewaarschuwd tellen wij voor twee onderduikend in de stromen van onze wilde waterval voor geen meter in te tomen zijn wij het beste paard van stal laat ons voortaan reddend zwemmen in alle poelen van verderf liefdesleven zonder klemmen jij bent de rust…

Mijn hart is als een zomertuin waar alles volop groeit en bloeit. Het onkruid en de verwelkte bloemen zijn verwijderd. De regen heeft alles verfrist en de zon schijnt volop. De grond is in de lente goed bemest en overal ontspruit nieuwe leven. Vooral langs het beekje dat door de tuin stroomt. is de grond duidelijk heel…

je zomert zacht tot rijke oogst na volle lentebloei de vruchten rank en groen veranderend in rood na rijpingsgroei je toont het vuur van zon in blossen op je huid maar achteraan hangt toch mijn lievelingsfruit een strijdster die pas langzaam lijkt te kleuren de schaduwpeer die in haar laatbloei het lekkerste zal geuren…

min de geuren verf de kleuren geniet de bloemen van het samenspel tot honing aan toe ik slinger wel…