Netgedichten

netgedicht (nr. 11.818):

zijn verkNIPte liefde

als een waterjuffer sierlijk
beweegt zij door het huis
haar thuis vol warmte en
verwondering aan de wanden
van haar immer stralende gelaat

puurt zij liefde uit de stenen
van zijn veel te lang verweerde
en mogelijk versteende hart
zij is de nimf in vrouwenkleren
waarnaar hij zo lang heeft gesnakt

hij vindt soms ook een antwoord
op de vragen van haar wezen
maar meestal blijft hij zwijgend
aan haar rokken hangen, hij is
opnieuw geboren mensenkind