Alle inzendingen over familie

Ik moet je even zeggen, dat ik blij met je ben, zeg 't niet met zoveel woorden, doe het gewoon maar met m'n pen. De oudste ben je, op zich niet zo bijzonder, maar weet één ding wel, dat ik je bewonder, om je geduld, vaak goeie raad. Altijd tijd maken voor iedereen, ik wil alleen maar zeggen zus, zoals jij is er maar één. Ik…

Lopend in de vrije natuur kijkend om me heen ruikend aan de struiken voel ik me niet alleen Mijn rugzak heb ik bij me onnodige ballast zit erin jaren en jaren opgespaard vanaf een heel pril begin Ik heb besloten voor mijzelf de rugzak in het bos te legen dat is best een hele stap je komt jezelf dan wel tegen Maar het is mooi geweest…

Met steeds meer tegenzin, kom ik je 'fort' versterken. Da's niet goed... Sleep me 's morgens uit m'n bed, om je te helpen. Da's niet goed... Is er niemand om je bij te staan, bied ik me weer vrijwillig aan. Da's logisch.... Ook al heb ik er geen zin in en barst ik van de hoofdpijn. Da's niet goed... Het vertroebelt de relatie, dat…

hij stormt binnen de eenzame buurman: opa geworden. Je leest een krant rookt een pijp en wacht af. Er wordt gebeld, je knapt in gedachten een lege kamer op en je gaat foto's langs: raad het gezicht. Wakker worden is anders: je wast je grijns, haalt een schoon voornemen uit de kast en trekt je afgezakte moed op voor vergeten dochters…

De telefoon doet me ontwaken Anders kan dit geluid me nooit wakker maken. Vreemd genoeg zit ik dit keer ineens rechtop in mijn bed. Ik voel een vreemde rilling over mijn rug voordat ik mijn benen op de grond zet. Snelle onrustige voetstappen op de trap. Mijn deur gaat langzaam open, ik zet me schrap. Ik hoop dat ik me vergis, mijn gevoel…

Daar sta je dan Klaar om uit te vliegen Koffers aan elk van je zij Een koffer met kleding Een koffer met herinneringen Daar sta je dan Klaar om te gaan Je kijkt nog een keer om Zacht rollen tranen over je wangen Nu moet jezelf gaan vliegen Klaar op het randje van het nest Daar ga je dan Het is zover Je vliegt zo hoog Het nest is uit…

Lief plekje grond, omringd door groene dijken Door 't voorgeslacht ontwoekerd aan de zee Door vaart en weg verdeeld in kleine rijken Waarop vol pracht de bloemenvelden prijken Een oord van vree Hier klinkt het lied van d'arbeid allerwegen Te midden van de zangen der natuur En verre van 't rumoer der stad gelegen Komt hier 't gevoel van…

Daar ginder loopt de kleine vent met zijn oogjes stralend blauw, Komt hij naar me toegerend. Ondeugend lachje op zijn toet, zijn korte armpjes om me heen. Roep ie: mama ik hou van jou straalt zijn liefde door me heen.…

Als een kind ga je door het leven Onbewust van gevaar Onbewust van je verantwoordelijkheid Uiteindelijk is het om het even Je zegt dat het je wat doet Je zegt dat je er wil zijn Doe het dan ook, fijn Waarom worden we zo beboet Ja in je werk deel je ze uit Blijkbaar doe je dat wel goed Weet je dan wel hoe het moet Het is thuis dat je ernaar…

Vol plezier ga je in het leven Alles verdient beleving Sommige dingen maar heel even Terwijl het andere je totaal beving Lekker spelen met de blokken Lekker spelen met een pop Of met de badeend in het sop Heerlijk deugniet en onverschrokken Opeens is dan de onschuld vertrokken Krijg je besef van broek en rokken Dan wordt ook jij een ouder…

Ergens in huis slaat hard een deur dicht en even wankelt de kleine giraffe van vrolijk oranje plastic. Geschenk van een 6-jarig jongetje dat pendelend tussen ontredderde ouders zijn lot onbegrijpelijk blijmoedig draagt. ------------------------------------------------------------ Gemis, ontgoocheling, afscheid en dood zijn de centrale thema…

Zul je ooit nog beseffen wat je me hebt aangedaan. Dat je jouw eigen leven verkoos en mij in de kou liet staan. Ik was nog zo jong maar dacht alles te weten. Het tegendeel bleek waarna mijn zelfvertrouwen uiteen werd gereten. Daar stond ik alleen, in een wereld zo groot. Met kleding aan maar eigelijk bloot. Onwetend wat er ging komen, met…

Hoe verdrietig was jouw leven, veel verlies, weinig geluk. Je wilde heel veel geven, maar maakte ook veel stuk. Het was vaak niet zo bedoeld, een ieder weet wel hoe dat voelt. Ik begreep je vaak wel goed, praten over verdriet,je wist niet hoe dat moest. Je kinderen begrepen je niet altijd, je zei de verkeerde dingen,en had dan spijt…

Heden is verleden, al niet meer ver van hier. Geheugen zacht bekleden, met spijt en met plezier. Waar eerder werd ervaren, gevoeld met lach en traan, Koel je nu zonder bezwaren, de hitte is gedaan. De pure eerlijkheid die je wilde geven verdwijnt, je wordt wijs, En helaas kleurt ook jouw leven Niet wit of zwart maar grijs.…

Stil zit ik aan een tafel Naar jouw conference te luisteren In mij hoor ik zachtjes fluisteren Stukjes van mijn levens fragment Ik zie mijzelf daar in een ziekenhuis Vechtend voor het leven van mijzelf en dochter Ik zie haar in een glazen huis En baby's met hoofden als wangedrochten Jouw conference: uit het leven gegrepen Doet mij denken…

Die verschrikkelijke pijn heb je jaren met je meegedragen. Nooit heeft men jou horen klagen. Je hebt zoveel meer gevoeld dan je liet merken. Al die zorgen heb je alleen moeten verwerken. Je gooide onze ogen vol met zand. Dat je stervende was, wist niemand... Je wou hem niet achterlaten. Maar je moest het leven wel loslaten. Deze…

Haar hoofd een stad te vol om er weer kind te kunnen zijn. Maar in dat labyrint stond nog gegrift een vaderhuis met vele woningen; toen raakte zij op drift. Alle dimensies werden in haar wit, getallen cijferden zich weg uit reeksen en elke volzin weigerde te zijn. Zij werd een interlinie tussen dit en dit terwijl haar ogen keken…

hoe groot haar hart dan ook mag wezen hoe warm haar woorden dan ook zijn in haar ogen kun je lezen hoe jouw zwijgen voelt als pijn hoe haar liefde ook kan helen hoe haar lachen ook verleidt in haar geluk kun je pas delen als je haar je schuld belijdt…

Hier stond mijn krakend bed Ik fluister terwijl ik de klimplanten toon in het park waar de zwanen zwijgen en het naar jonge lente ruikt, zoals toen. Wat is het meeste dat ik wens? Een dame met de handen in de heupen die me met zijdelingse blik doorboort Een gestolde pop worden. Of de smaak van meer nog... de valse gewoonte te overdrijven…

Reikhalzend wordt ze gretig groter - de huppeldepup – aan mijn hand ; nog even. Zingend zoekt ze met veel noten zin - een streep gedachten – in haar hoofd ; al even.…

Hier een vergeelde foto van ons gezin Voor de fotograaf met een stralende lach In vrede naast elkaar staan zonder beklag Herinneringen vervaagden tot grote onzin Leven in de valse schaduw van goed gedrag Moe ben ik om steeds te blijven ontkennen Uit angst voor de waarheid weg te rennen Iedere keer voor de schone schijn overstag Schrille…

Mijn oma is een speciale vriendin, die er altijd voor mij zal zijn. Zij is mijn luisterend oor, voor haar heb ik geen geheim. Met een oma die je zoveel liefde kan geven, vind ik steun en rust in mijn eigen leven. Het is daarom dat ik haar zo waardeer, iedere dag weer een beetje meer.…

Grootvader is een fuga want rots valt uiteen tot steen steen erodeert tot zand en zand wordt klei hij raakt verstrikt in mij het coda maakt ons een: voren in een akkerland.…

Je bent je eigen weg gegaan hebt paden gepakt waar ik afsloeg omdat alles anders is als je je eigen keuze maakt maar stuur bij waar nodig…

“Hier stond mijn vroegste bed.” Ik fluister terwijl ik de planten toon in het park waar de zwanen zwijgen en het naar kruiden ruikt, zoals toen. Dit is het meeste dat ik wens: Een dame, handen in de heupen, kijkt door mij. Voor mij: een moeder in felgestipte zetel. Voor mij, geruisloos: jij. Thuis nader ik opnieuw Achter glas gleed ik…

Feiligens de mûne oan ‘e râne de tsjerke yn it fermidden de kastanje op it hôf de skoalle noch hieltyd mei de Bibel ik rin derom hinne de tafel, de stuollen, it flierkleed de gong mei it húske dernjonken de koken mei it pannerek it swilk en de reade sône ûnderoan de trep boppe wennet yn iensumens en ûnskuld eangens ferside.…

Die verschrikkelijke pijn heb je jaren met je meegedragen. Nooit heeft men jou horen klagen. Je hebt zoveel meer gevoeld dan je liet merken. Al die zorgen heb je alleen moeten verwerken. Onze ogen gooide je vol met zand. Dat je stervende was, wist niemand... Je wou hem niet achterlaten. Maar je moest het leven wel loslaten. Deze verschrikkelijke…

Nog zie ik je kijken over het bollenland, met je sigaartje en je fiets aan de hand. In de verte hoorde je de golven van de zee, zo stond je, in diepe gedachten verzonken. Een man van weinig woorden maar met 'n lach, een stille man die genoot van elke nieuwe dag. Herinneringen en gevoelens nam je met je mee, van stil geluk en innige blijdschap…

je jas heb je als eerste aangetrokken gesprongen uit bed, door schaamte gekweld de paniek die je ontwaken heeft versneld maakt jou niet de enige die is geschrokken daar sta je verloren weggekropen met een agent vlak voor je, in de gang geen plek om je te schuilen, ben ik bang geen ruimte om van ons weg te lopen tegen de muur sla jij je angstige…

amy, kleine dame vol met ondeugd en met gein vriendelijk, vrolijk altijd samen ik zal altijd bij je zijn…