inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 417):

Mijn oudtante

Zoals zich in het voorjaar soms
nog één bruin appeltje
verbeten vasthoudt aan de tak
die bijna weer in bloei staat

zo hangt zij aan het leven.
Kogelvrij door crème en rouge
maar met het vaag vermoeden dat
de dood loert door het sleutelgat.

----------------------------------------------
Uit: 'Oranjebal', 1975.

Schrijver: R.A. Basart
Inzender: JB, 9 februari 2004


Geplaatst in de categorie: familie

2.0 met 89 stemmen aantal keer bekeken 40.700

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Riekie van Hemert
Datum:
9 februari 2004
Email:
riekie.htldeltia-groep.nl
In het gedicht is veel herkenbaar.
Ik werk in de ouderenzorg en er is veel wat overeen komt.
De oudere kan ook leven in het verleden, en zich vast houden aan een strohalm.
Alleen het woord 'Kogelvrij' zou ik vervangen door 'Getekend'

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)