Alle inzendingen over familie

Ik zou zo graag nog eens met mijn vader En dan samen zitten Dan gaan we praten over wie hij was En wie ik ben Dan vraag ik of hij wat wil drinken En dan neem ik dat ook Dan ga ik zeggen dat ik zelf ook papa ben En dat ik het begrijp Dan neemt hij een slok En dan doe ik dat ook En als hij dan wat wil zeggen Dan zeg ik dat ook…

heel voorzichtig hebben wij onze kinderen naar een volwassenheid geleid die zij en wij voor ogen hadden en dat met gevoel en handen laten zien en ook in daarmee samen leren omgaan wij delen de lach als universeel in een open uitnodiging tot nader contakt en ontdekking spreken is construeren en streven naar de volmaaktheid in…

Als jonge man pakte je je spullen En kwam naar Nederland Het beloofde land Je vertelde je familie in Turkije er is niets aan de hand Handen zweet en blaren De haren werden grijzer met de jaren Niets is het wat het voor een Gastarbeider lijkt Hij kwam met hoge verwachtingen Dit was niet het paradijs Ooit ga ik een ticket boeken En ga naar…

Trotse Turkse vlag We zijn trots op wat we hebben bereikt Trotse Turkse vlag Bij ons gaat respect hand in hand We houden van Turkije ons vaderland Trotse Turkse vlag Land van Ataturk en het Osmaanse rijk We strijden voor ons Turkse volk en de wijk…

We vierden de verjaardag van mijn middelste zus ik ben de jongste de oudste was er ook beiden alleenstaande moeder beiden van een enkel kind ik kinderloos wel en niet gewenst er is vrede mee de tijd deed zijn werk van leren leven met wat er niet is vijf vrouwen samen twee generaties elk zo verschillend toch verbonden door ouders…

Jullie trotse (schoon)ouders verbloemen niet het geluk dat uitstraalt op de ontvangen fotokaart Het is een genot om naar te kijken zoals naar een prachtig schilderij of kleurplaat Het houden van gaat elke stevigheid te boven Het lachen verraadt geluk en gelukt Voor mij als jullie oom en vader van gehandicapte Giulia vervult zo'n fotokaart…

een zaadje valt naar de aarde die zich over haar ontfermt er vormt zich langzaam een stek met menig levenslustige loot en verovert zich een eigen plek langzaam is er sprake van een echte boom met vele takken en volle bladerkroon in wiens stam een jongen een hartje kerft jaren en jaren gaan langzaam voorbij zwakke takken knakken door de willekeurige…

Voor de neerstortende waterval in 't Zwarte Woud de hoogste in Duitsland zomer 2024 ben ik getuige van een familieopstelling voor het specifiek maken van een familieportret van een fundamentalistisch Christelijk gezin Vader met standaard en camera beveelt zijn 6 dochters van hoog naar laag van groot naar klein van rechts naar links te…

Overschie dorp in Rotterdam Overschie waar ik altijd graag kwam Overschie met je bruggen en monumenten huis Dat is nog van me familie geweest In Overschie voel ik me thuis Overschie waar ik graag kwam Overschie het mooiste dorp van Rotterdam Mijn wieg heeft er niet gestaan Maar mijn familie komt er vandaan Daarom hou ik van Overschie…

ik ben uit een mouw geschud neergedwarreld op een andere plek dan ze eigenlijk bedoelden en daar blijven liggen ik kreeg een step en een poesje om me zoet te houden en ik moest leren rekenen en stil zijn tijdens het nieuws ik werkte overal omheen maar trok soms toch aandacht dan paste ik mijn tactiek aan en zo verstreek de tijd hun…

mijn tweelingbroer die nooit tot leven kwam was goed in wiskunde mijn hele jeugd woonde hij op de stoffige zolder ik dacht vaak aan hem hij vloog zich te pletter tegen gewapend glas daarna werd het stil gelukkig hadden we boeken uit de bibliotheek die ik hem voorlas poezen die ons kalmeerden met zachte warmte en rustige ademhaling…

In een ambiance Welke me steeds dierbaarder wordt Is het vooral De eigenheid, echtheid, eerlijkheid & vrolijkheid Welke ik Als heerlijkheid ervaar Ik, ikke, bij ook mijn 'schoon' neven & nichten Bijeenkomst van mijn schoonfamilie Broer Ik als aangetrouwde neef Voel me in 'n warm bad Zit behaaglijk tussen Mijn schoonzussen op de bank…

Weg is de dag! hoe flauw kan men ontdekken Hetgeen nog straks ons aanblonk in ‘t gezicht: Hoe zachtjes volgt de scheemring op het licht: Zo zien we allengs onze ogen ‘t licht onttrekken. Zie, de avond valt; ‘t gewoel begeeft de straten, De werkman treedt zijn warme woning in; Zeer wel tevreên met eerlijk klein gewin, Tracht hij naar schat,…

Nergens wind. Toch hield een man een vrouw stevig beet, een vrouw een kind. De beentjes bewogen zelf. Daarboven aan touw een ballon als een vis. Daarboven de zon, laaiend. Het kind hield de vis niet meer. Keek hoe hij steeg, zwaaide hem na. Wat is er? Wat is er? De man liet de vrouw los, holde de lucht in, haalde die helemaal leeg. -----…

Een strook hoog riet langs ‘t meer waar zoveel vogels bezig, ervoor een leeg roeibootje In de verte landtong waarop een kerkje, waar weer gebergte achter. De zon flonk'rend op ‘t water. Op sommige plekken is ‘t riet geplet vanwege een nest kleine eendjes bewegen tussen stengels met vader of moeder alsof, net alsof ik daar vandaan…

Pijn Gevallen Bezwaard Alléén Nog Meer Pijn Nu Echt Niet meer Kunnen Bezwaard Altijd Bezwaard Voelen Ik probeer Het te Begrijpen Ik heb Zo een pijn Voel me alléén En tot last Ik probeer Het te begrijpen Mezelf te Begrijpen En te Ondersteunen…

Terwijl ik lees voel ik mijn dochter kijken; ik laat niets merken en lees rustig door. Haar leven doet zich helder aan mij voor: het zal in alles op het mijne lijken. Niets kan ik doen, opdat zij zal bereiken wat ik, amper gevonden, weer verloor; geen vindt van het geluk méér dan een spoor, ook zij niet, en ook zij zal het zien wijken…

Mijn familie eist gehoorzaamheid, ach, liefde -- is niet onkwetsbaar.…

Moeder Jij moeder Jij in wie ik geworden ben Gegroeid tot mens Jij door wie ik geworden ben Te zijn als kind Jij door wie ik kon zijn Een zoon Jij de basis van mijn bestaan Door jou kon ik zijn Vrouw Jij met wie ik samen mocht zijn Geworden ben tot man Jij met wie ik de liefde delen mocht Wij samen een paar En door jouw geworden ben…

mijn grootmoeder zei: jaren weten meer dan boeken. zij was een wijze vrouw, zonder pretentie. zij bespeelde in de vorige eeuw al de lichaamstaal op een wonderlijke manier: zij zag alles, maar ook veel door de vingers, zij hoorde de roddels maar die waren aan haar niet besteed, voor haar mochten die in de doofpot. zij had een bijzondere…

Het was vroeg in de lente en nog ochtend en iedereen was jong Altijd met de lucht beginnen zegt papa kijk hij zit onder de blauwe plekken Als je ouder wordt verandert alles de tijd waait aan ons voorbij zegt mama zacht Niets blijft de dood trekt al bij de geboorte bij je in Ze kijken naar de slapende zee en zien de ademhaling van de…

Mijn Eigen Leven leiden Is helaas Niet Gewoon Het is Nu nog Vaak Lijden Voor mij Is het Een groot Gevecht Mijn Eigen weg Te kunnen Gaan De prijs Van Het lieve Meisje zijn…

Te vaak Liet Ik mij Voor het karretje spannen En nu Denk ik Te vaak Dat ze mij Voor hun Karretje Willen Spannen…

Ik zit alléén Niemand Om me heen Ieder sociaal Gebeuren Kost me Zoveel Inspanning En verkramping Van te voren Ik voel me Zo vaak verloren En verborgen In Sociale Contacten Verdwijn Zelfs Soms Het voelt Voor mij Dan zo Zo alléén…

Mag ik Gewoon Zijn Verder Wil Ik Even niets Mag Ik Gewoon Zijn…

een huis vol kinderen is een huis vol leven met lekker veel kroost dat zich uitleven kan een huis vol kinderen is ook huis vol zorgen van maand tot maand het knopen van eindjes vader duizendpoot moeder creatieveling of juist ook andersom verzinnen steeds listen spijkerbroek jurk of jas wordt groot naar klein tot echt versleten toe…

Echt Kunnen zijn Eerlijk Kunnen zijn Er Kunnen zijn Vrij Kunnen zijn Mij Kunnen zijn Mij Laten zijn Is een levensles Voor mij…

Terwijl ik uit de helverlichte winkel wankel het donker in denk ik aan vader Dit kruispunt, druk verkeer tram, auto's, fietsers, stoplichten Toen nog zonder stak hij hier over vaak met fiets en met negentig op weg naar de Aldi Ik, zoveel jonger, kachel en waggel naar buiten met tas let op stoep en op tegel, tringelende tram,…

Niet waar? Een snede vlees op deze snede brood, en, dankend nóg, een stille sluier om de zorgen... De ruste naêrt. Gelijk een aarzelende morgen wacht ons de slaap, bijna nog schoner dan de dood... 't En is niet veel wat ons van vroeger hopen rest; maar draagt ge niet het kind van onze zaligheden, o vrouwe? En hoe ge om onzentwille hebt geleden…