Alle inzendingen over Dolken

Laat zich met uw mantel de snode bedekken, Die dood en verwoesting haar zusteren heet; Wij zien, trots de mom, haar afzichtige trekken, De dolk en de toorts in haar handen gereed. Zie, lieflijke Vrijheid! zie neder op aard, Oud-Holland heeft vlekloos uw outer bewaard.…

Ook ik voel die dolk in de rug, die Poetin voelt. Turkije mag daar dan aardig in het nauw liggen, dat vergoelijkt zeker niet zo'n brutale actie.…

Brutus weet het beter dan ik:, hij is bezweken aan een overdosis dolken, nog voor zijn grote werk werd volbracht. Zijn levenstaak zag hij het om dit volk te beschaven, maar nu,  door die fidele kerel van een Brutus ligt hij hier te wachten tot de vlammen hem verteren. Vrienden!…

En de regen valt als natte dolken. Maar als straks de lucht is opgeklaard. Maak jij al je schoonheid weer waar. Dan straal je weer als nooit tevoren. Net als al die nieuwe sterren die in de nacht worden geboren. Leven vanuit mijn hart in al zijn puurheid. Leven met empathie in al zijn zuiverheid. Niets verwachten en toch alles ontvangen.…

soms ben ik alleen en heb dan even niets met dat of jou of het moet de eenzaamheid zijn wanneer ik lijd aan het leven een niet te vatten rouw *ik hou van rode gladiolen* ook midden op een zomerse dag ween ik mijn donkere wolken gevoelens die niets anders doen als in mijn lijf steken met plots verschijnende dolken…

O scepter, dolk, eerambten, schattresoren, Waar heen? waar heen, ter vlucht? Doet ge ons dus kort de gloriehoren horen Van 't vliegende gerucht! Zou gij de naam voor 't sterven niet bewaren, Als 't lichaam slaapt in 't stof! Wel moet gij dan met al uw luister varen En aangebeden lof.…

Dan slijpt ze in 't nachtlijk uur de dolk En plompt hem in de borst Van die haar trapte in 't aangezicht En haar miskennen dorst. Dan mengt zij heimlijk haar vergift En giet het in de strot Van die haar beê om wedermin Ontving met schimp en spot.…

Gelijk de Vistula en rots en bos Terneergedonderd met zich voert, En springt omhoog in schuimende triomf, Van bergen toegejuicht: Zoo voer me uw lied op 't bloedig oorlogsveld, Verrukking geeft mijn vuist de dolk; 'k Hoor niets dan u, bij 't dondren van 't geschut, En ben onsterfelijk!…

deed grote monden dicht Die riepen dat Den Haag vandaag zou winnen Veel mooier kon een jaargang niet beginnen Toch doofde voor de rust begon het licht De Haagse gloeilamp bleek een zwakke kaars De gloed kwam van het Philipsteam van Schaars 02- Go Ahead Eagles – ADO Den Haag 2-1 Een prachtig beest, zo’n stoere adelaar De snavel als een dolk…