Het Collectaneum van een Mens --Deel 2: Interbellum -- paragraaf 3

paragraaf 3

soms ben ik alleen
en heb dan even niets
met dat of jou
of het moet de eenzaamheid zijn
wanneer ik lijd aan het leven
een niet te vatten rouw

*ik hou van rode gladiolen*

ook midden op een zomerse dag
ween ik mijn donkere wolken
gevoelens die niets anders doen
als in mijn lijf steken
met plots verschijnende dolken

* ik hou van gladiolen: met rode
of witte bloem*

als lijkt dat ik mijn grip verlies
en het zicht versmalt
tot een leeg verhaal
wat houdt mij dan nog hier
vertel het mij, in mijn eigen taal

* ik hou van rode gladiolen*

ik weet men heeft mij lief,
afwisselend bezongen,
is dat nu het geluksgerief
waarnaar ik schreeuwde
met mijn geboortelongen

* soms zijn er witte, vind ik ook mooi*

nee, reeds toen
blies ik al "the last post"
het blijft wachten
op de willekeur
totdat ook op mijn afscheid
wordt getoost

*ik hou van gladiolen:kan rood maar ook wit gekleurd*

Julius: Vitanova hfdst 2 vers 1

keer u niet om mijn waarde
als u zich achterwaarts
zoudt voortbewegen
ook dan ziet u niet
wat achter u geschiedt
u kunt immers niet alles kennen
en dat is een grote zegen (1

door de muziek van het hart,
de "ouverture" van de ziel,
waarbij zinne-snaren trillen.
en ik ver weg kan zien
heb ik niet te willen

als een draaiend wiel
met zoemende tonen
en zilver glanzende spaken
ga ik door het heel al
zonder van mijn plaats te geraken

begeleid door schone klanken
van een engelen partituur
raakt dit het wonderlijke leven
aan zijn zuivere flanken
een rilling van gelukzaligheid
in de eeuwigheid van even

Julius: Vitanova hfdst 1 vers 7

hoop de hoop op
tot een sterk verlangen
uw oor hoort vanzelf
vreugdevolle gezangen(7)

lief
heb ik, jullie
mijn lieven

voel
ik strooi
mij uit
om jullie
te gerieven

zacht gefluister
een tedere kus
met gloeiend hart

in het andante
van mijn lied
zweef ik omhoog
naar vluchtige wolken
en bemin het zachte
dat ik aldoor zoek
maar niet vind:

ik ben niet bij machte

Julius: Vitanova hfdst 1 vers 7

een leven zonder
compassie
vertraagt uw tred
naar genade
verheft uw hoofd
en leg uw zorgen
in de onderste lade (9)