Alle inzendingen over Dorpen

nu zijn er alleen nog gedachten aan het dorp met alle spijt opgeslokt door de tijd.…

Toen hij die middag door het dorp reed stonden de beuken als een veeg teken er was niet alleen die verwenste regen maar in de kruinen een radeloos beven…

Als puber verlaat ik m'n dorp met oude mensen een wonder geschiedt Als ik volwassen terug kom zijn ze jonger geworden…

na de regen schittert het dorp in de zon één toeft te komen winkelwagentjes rollen nog in processie voort zondag rorate…

op zijn netvlies Ondanks dat hij gebrekkig praat Is hij in het dorp een ruggengraat Een waar karakter Met eelt op zijn ziel De echte dorpeling is iemand Die zelden van zijn voetstuk viel…

gitzwarte paarden staan tussen gele bloemen zwaaien met staarten het dorp met rode huizen verhult zich door bomengroen Tanka…

gitzwarte paarden staan tussen gele bloemen zwaaien met staarten het dorp met rode huizen verhult zich door bomengroen Tanka…

stilaan verdwenen verwarmt de troostende mist langzaam de ontwakende dorpen de bewegende steden.…

dorps stads Boerenluchten verdwenen Zelfs de vogels zochten Een ander luchtruim Om te hangen Het asfalt dat heimwee verfoeide En beton dat straatbeeld werd Dan word het tijd terug te gaan Ik genoot van een verdwenen stilte Hoopte mijn verlangen te vinden Net als een houten gulden Maar het dorp Bleef in mijn hoofd staan Net als het…

Dit Silezië ruikt naar appel, de velden rondom Praag, dorp na dorp de trage tred van zomers' land'lijkheid. Sleurt er zich een zuchtje wind door het hitte-trillend-groen? Ik sluimer in de schaduw van een eeuwenoude laan. De grassen wuiven zacht en losgezongen van het water stromen 's nachts de stemmen van een midzomerfeest voorbij.…

een paar kilometer naar het noorden ligt Zwaag dat verdween de Dollard smoorde het dorp in het slib wiste alle sporen liet alleen de botten na…

afvallig oogt het dorp vereenzaamd hart is afgebrokkeld gebedshuis neergehaald als ontij krijst is het dienend kruis verdwenen bouwt men op geloof…

Wanneer in mijn dorp vroeger de kerkklokken luidden was dat of voor de doden of voor de bruiden tegenwoordig hullen zij zich in stilzwijgen men rust liever uit dan zo'n tijding te krijgen.…

4 mei 2020 Het is stil in de stad Het is stil in het dorp Het is stil in de straat Het is stil in de laan Het is stil in de steeg Het is stil op het pad…

ik bedoel een dorp met een naam die iedereen kent dat dorp met die pijnlijke naam die rijmt op Hawija slaap zacht, minister-president dat is me nou ook iets u hebt het voor het zeggen u bent de baas en weet van niets ik weet niet wat erger is want hoe is dat in hemelsnaam uit te leggen, een selectief geheugen of gewoon gebrek aan kennis?…

Op zoek naar geluk, reisde ik langs steden en dorpen. Door eenzaamheid werd ik op mezelf teruggeworpen. Het heeft me geenszins verward. Het grote geluk droeg ik bij me...... diep in mijn hart!…

Als ik een godin was Had ik de liefde geschapen Liefde en dorpen Daarna had ik jou ontwerpen Maar de liefde werd nul Werd leegte omdat ik door aan jou te denken Mezelf vergeten te ontwerpen had…

In z'n oude dorp Strijkt koude oostenwind over Wit bevroren land Turfkachel ontdooit het raam Zie de eerste schaatser gaan…

Tussen brandende rozen stond rechtop een zwaard een vogelreservaat en een dorp aan weerszijden uitstervend van brandenburg tot oude schild.…

aan de zuidzijde van de Punt van Reide slaat de regen putjes in het slik zoet regenwater spettert op zout water vermengt zich en wordt dik opkomend en afgaand tij houdt de uren bij duwt zich traag omhoog en valt daarna weer droog keer op keer hier lag eens het dorp Tysweer maar dat is voorbij opkomend, afgaand tij schuurde het dorp…

Verscholen tussen de lage landen Ligt mijn dorpje genaamd Andijk Gehuld tussen dijken en stranden Is dit het langste dorp aan de dijk Als de warme zomer gaat ontwaken Laten de bloemenvelden zich prijken Fluweel zacht om even aan te raken Het dorp omringt door groene dijken Andijk laat zich koesteren in de zon Het vee dat graast op het…

de jaren hebben ons gevouwen langs vroeger onzichtbare lijnen die ooit als sterke baleinen ons als een front bij elkaar hebben gehouden wij presenteerden familie en kracht door generaties met straffe hand groot gebracht vrijheid en welvaart gaven aan eigen zinnen ruimte zonder bevoogding in samen beginnen we zagen dorpen verworden…

Zaai begonia’s liefde whatever Seizoen op seizoen Ook in dit dorp was niks te doen.…

Een schilderachtig boerendorpje verwaaid in de wuivende bomen als handen die de hemel dragen koeien met vlekken als gesmolten chocolade het piepen van een kuikentje wordt afgewisseld door het zachte geblaat van een schaapje een vermoeide zon blaast haar laatste adem uit Gitzwarte zwaluwen leiden De stoet van fonkelende sterren Die samen…

De vedel zingt, waar roos en wingerd-ranken Verliefd omhelzen 't huis des akkermans, En gloeien in de avond-purper-glans, - En twintig menschen rijzen bij die klanken; Het avond-maal heeft uit: van dis en banken Verdween der jonkheid blij geschaarde krans, - De vlugge voeten reien zich ten dans, En de arm buigt om de leesten heen, de slanken…

Hij was er zelf niet langer voor beducht Het einde kwam voor Friso Wiegersma Hij laat ons dichtbeschreven vliegers na Soms triest, soms jolig, in de avondlucht Bij slager Van der Ven kun je niets kopen Zij zijn wegens familieleed niet open…

vluchtig dwarrelt zand over duizend sporen geselt palmen waaronder psalmen ooit zijn geboren een geitenhoeder lacht als hij de kudde drijft grijnst als wind de hoofddoek van een schone verwaait een vredig dorpsdecor waarin tijd de ogen langzaam heeft gesloten voor vernieuwing buiten pas avonds als ouderen de luiken sluiten verheft…

Hoe vreedzaam ligt dat dorpje Daar aan de voet des heuvels, Met al zijn boerderijen, Zijn kleine lage hutten. En bruine rieten daken, Met groen bemoste vakken, Zijn peer- en appelboomgaards, Zijn brede lindenbomen, Die wandelpad en hutten Omschaduwen en koelen! Hoe sterkend is die aanblik Der rijk bebouwde landen, Met welig…

Ik kan u niet vergeten, Mijn simpel landekijn, Bij mensen die veel weten, Veel hebben en veel zijn. Ik heb u nooit verloren Uit de ogen van mijn ziel, Mijn dorpke en mijn toren En vaders zingend wiel. Dat zingend wiel van vader, Het bracht, met staag geruis, De rijke avond nader En 't bruine brood in huis. Draait door mijn zang bij…

ik ken de smartlap maar hij trekt geen tranen meer het klein vermaak is al lang verdwenen sinds de attracties zijn verschenen sneller harder hoger is praktijk en leus ontsnappen is geen keus drank en vechten in de dorpsvete is altijd het hoogtepunt gebleven maar vreemden steken waar vroeger vuisten vrienden bleven na de strijd…