Lief plekje grond...
Verscholen tussen de lage landen
Ligt mijn dorpje genaamd Andijk
Gehuld tussen dijken en stranden
Is dit het langste dorp aan de dijk
Als de warme zomer gaat ontwaken
Laten de bloemenvelden zich prijken
Fluweel zacht om even aan te raken
Het dorp omringt door groene dijken
Andijk laat zich koesteren in de zon
Het vee dat graast op het groene tapijt
Heimelijk verlangen naar waar het begon
Die herinneringen raak ik nooit meer kwijt
Verscholen tussen de lage landen
Ligt mijn dorpje met de naam Andijk
Daar liggen mijn wortels en banden
Het lieve dorpje daar aan de dijk...
Geplaatst in de categorie: landschap