Alle inzendingen over Fel

Speel het spel van de liefde en laat je meevoeren op het ritme van de Bolero van Ravel die teder frivool zinnelijk is en fel want met een beetje fantasie en het hemelse ritme in fortissimo haal je glansrijk de eindstreep wel met een zinderend aaaah... en ooooh...…

Zoals toen, toen we naar dreigende grijze wolken keken, en jij zuigkussend naar beneden trok Je mond hartstochtelijk fel in liefdesspel En ik gillend pruttelend kokend heet met de fluitketel stoom afblies Voor het kopje lavendelthee voor twee…

Met handen rood en trillerig, en met lucifer in tweedonker, een dapper oerwoud fel verlicht, blijkt alle arbeid onverricht en de gordijnen dicht.…

tanka Een dichte kluwen vechtende eenden wankelt; daaronder lig stil het fel begeerde vrouwtje, wacht af, is opeens weer vrij.…

'n Clash, 'n snier, 'n aanval, fel debat De sfeer is in de Kamer weer te snijden Een ander constant in de wielen rijden, Voor Volksvertegenwoordigers je dát 'Een flutverhaal, u bent een kletsmajoor', Men gaat er tot na middernacht mee door.…

Geen daglicht frisser dan dit helder schijnsel Het zal het stelsel zijn of anders iets dat draait Geen daglicht frisser dan dit vers lichtende Het zal geboren zijn of anders iets dat is Geen daglicht frisser dan dit fel brandende Het zal groeiend zijn of iets dat is geweest Geen daglicht frisser dan dit, dit, dit gewoon Het, het…

Vanochtend voelt je huid vochtig als dauwdruppels in de lentezon Vanmiddag ben je warm en loom als een kat in de zomerzon Vanavond smaak je zilt als de golven van de wilde zee Vannacht straal je fel als de volle maan in het stille water…

Fel de akties van mijn daden. Koud, oergevoel van mijn binnenzij. Voel ik hoe zwaar mijn oogleden hangen? Hoe ik niet zie de film van Harlekijn? Hoor ik hoe dicht mijn oren klappen? Het missen van zang, van zonnenschijn?…

oranje feestte fel in blauw toen de schaduw zich mateloos aan levens klampte langzaam verkleurde mijn gevoel in ongeloof en werd ik ziende blind toen een werkelijkheid met lijven smeet en traag de waarheid in mijn geheugen stampte de menigte bleek een machteloos kind…

Betogers in Egypte zijn fel tegen de levenslange gevangenisstraf, die Mubarak is opgelegd. Zij willen dat hij opgehangen wordt. Mubarak heeft dus levenslang gekregen, Hij moet tot aan zijn dood in het gevang.…

Je had gedacht hij zingt zich te pletter die merel maar dat deed hij niet geen blad roerde zich in de tuin begonia's bloeiden er fel geel en rood de hemel luchtig blauw de merel zong en ik luisterde hij had zijn nest hoog in een blauwe spar gebouwd geen kat kon er aan…

proef jij angst in mijn woorden ik lees de leegte op jouw gezicht hoe beklemmend ruikt de aarde fel schijnt het ochtendlicht met geen kwast valt uit te wissen wat zich hier heeft afgespeeld nooit meer zullen bloemen bloeien want de wereld lijkt verstild…

Vandaar een fel protest: “Wel hier en ginter…..”. Nu siert haar naam de halte van een Sprinter.…

scherp glijdt het mes langs het touw nog strelend de snede komt onverwacht fel door vezels die rafelen uit draaiende kabels hakkend op weerstand bot snel het lemmet pas als de rafels gaan krullen zal de kern zich onthullen…

je speelde in je gouden kooi het luchtballonnenspel frivool blies je gedachten op en kleurde ze heel fel hield de touwtjes losjes in de hand ook al sprongen vormen uit de band liet ze gaan op het moment suprême ze knalden zonder gêne in je gouden kooi…

je handen zijn gevuld met godsvrucht en venijn ze bouwen bruggen spelen kluchten om maar niet zichzelf te zijn in dialectisch spel beweegt het leven fel tussen genot en pijn balancerend tussen gisteren en morgen voelt vandaag geweldig fijn…

De secondewijzer gaat langzaam Het licht is te fel. Gebons in mijn hoofd Ik voel me gekweld. Door jou, door gedachtes Of ze waar zijn of niet Alleen jij kunt dat zeggen Maar jij bent hier niet Bij een ander? Bij je ex? Vrijer zonder mij ? Of werkend, in gedachten Misschien wel bij mij.…

werkelijk bovenste plank Idealisme waarvan men zonder enige twij- fel beslist niet REIK hoeft te worden *Humanistisch Verbond…

Ik droom ervan als filmacteur te leven En heb al vaak aan castings meegedaan Maar steevast kreeg een concurrent de baan Ik kreeg de raad het filmen op te geven Maar nee, ik kan de camera niet missen Dus overweeg ik nu maar te gaan vissen…

Zonnestraal van liefde lichtelijk geraakt Het hart ontgrendeld weer toegankelijk gemaakt Hittegolf van gevoelens fel opzwepend temperament Bouquet van heerlijke geuren en prikkelende zinnen Verdoofd haar tijdelijke gedachten rest alleen nog het vurig beminnen…

Laat de winter nu maar komen Ik heb de warmte niet meer nodig Laat die sombere korte dagen maar knagen aan het licht Zij kunnen mij niet donker maken De warmte heeft mij gevonden Dat het zweet mij uit breekt Het licht is zo fel Dat ik mijn ogen half sluit Zolang jouw hart mij maar omringt…

sprak toen de Tweede Kamer fel Jij hebt ons óók bedot, en jij bleef wél...…

Mijn hoofd op jouw schoot, gemis van iets wat nooit was, of zal zijn De lamp schijnt te fel in mijn gezicht, geen confrontatie, nog even niet Ik sluit mijn ogen en laat me vallen in een pijnloze leegte, schreeuwende stilte Mijn hoop op jou is al lang vervlogen, dus mag het licht nu alsjeblieft uit?…

het huis tekende witter tegen donkerende wolken een monument van onverzettelijkheid nog licht zon de kracht van muren uit schuint het dak in fel contrast vastgelegd op foto opgeslagen in herinnering het huis waar ik eens leefde met zoveel liefde binnen ging…

Zwermen meeuwen witter dan wit Krijsend fel fitter dan fit En ik kijk En ik luister En ik ben bang En ik fluister Maar de wind vangt mijn stem Op haar vlucht als een rem Sloopt mijn gedachten aan wat was En nu snap ik alles pas Ik ben niets meer dan een zucht In jouw leven vol met lucht…

Ben ik de enige Vraag ik me af Die vaak terugdwaalt In het verleden Denkend aan de mensen En het plezier Dat alles gaf Brutaal en fel Zo jong, vol vuur Nog lang niet moegestreden Is het raar Om te erkennen Toe te geven Recht te doen Dat het zoveel charme had Het leven In die tijd van toen…

de wolk grijst van zwart naar wit in talloze nuances zeilt door de lucht terwijl een stormwind de rafels laat dansen regen daalt in tegenspoed en kleurt met zon een regenboog het oplichten is fel van kermis in de hel genieten de mensen wel…

verticaal haaks op horizontaal valt de regen op de grond akker weiland bomenlijn liggen wel parallel plat fel spatten druppels erin snel van grote hoogte weg met droogte het drinkt in doorweekt en de aarde kweekt…

op kreupele takken suist venijnige wind over hoge populieren terwijl het akkerland zucht van zon en van droogte want het water blijft hangen in een fel heldere lucht... het beekje stond stil...en gras werd er steeds dunner!…

handen klapten applaus tegen muren ze haalde nog eenmaal fel uit intieme suggestie van heupen borsten voluit schreeuwen werd stil staren indringend adem ging stotend hijgen werd dwingend ze keek in hun ogen lachte laatdunkend hun onderbuik uit…