Alle inzendingen over Het heden

Wegen die zich scheiden In de loop van tijd Bewandel ze onbevangen en heb vooral geen spijt Van keuzes uit het verleden Ze behoren niet tot het heden…

Het heden kan hem niet bekoren, zijn toekomst is verleden tijd.…

ik is ik, want ons is verleden tijd, waar toch een stukje van in het heden blijft. mijn fysieke tranen al lang gelaten, maar het hart, dat rouwt nog altijd.…

Vroeger als u deelde met uw naasten maakte het u lang gelukkig Heden als u met uw naasten deelt maakt het u lang ongelukkig…

Om te gaan Naar het heden Niet geleerd Van onze fouten.…

Ontspannend lopend met stok stuttend zijn lijf en zijn leden, peinst in de verte over 't verleden of is hij nu juist in het heden?…

Als jij mijn gewonde hart laat bloeien vlinderlicht onder mijn huid ontluikt de nacht en avond naar morgen ruikt regendruppels met stralen stoeien dan blijf ik in dit hof van Eden stil genieten van een boeketje heden…

wees zuinig op het heden het is je enige houvast de toekomst nog in een wazige stilte gevangen in de muzen het verleden het draait sierlijk naar het heden soms in vreemde dagen je ogen moeten nog wennen langzaam uitgelicht om ook weer tot een diepe herinnering terug te keren nieuwe stenen door mijn blote voeten gekoesterd het verleden…

En wat zal er ontstaan in het heden van ons verdere bestaan? Kerncreaties!…

nacht schaf raad nu de woorden van dit vers zo tastbaar worden besloten ligt in deze zin waarin ik nog kind was in de vergane tijd van mijn geboortehuis wakend in de tijd zag ik stil op gebonden aan het heden sta ik en hoor verre gezangen ten prooi aan het honende gehuil eeuwen zijn spoorloos heen gegaan verloren in het kosmisch…

maken op de juiste weg te geraken Maar alles wat ik tegenkom vergrauwt in muren rondom De doolhof van mijn verleden is de kwelgeest van mijn heden…

Ik stap van de steentijd in het heden. Zo lang verdwenen dat hun gezicht mist en waan is. Raden naar lichamen listig tentamen. Raam ik hun tranen doen grootma en opa me wenen. Ik stap van het heden in mijn genen. Op een zwerfkei twee gelouterden, mijn grootouders. Eens waren ze dood, nu klein doch groot.…

Ik ben alleen maar ik, in ‘t heden van vandaag.…

Het huidige heden Geschapen door mij Schenkt me alle kansen Die het leven biedt Om opnieuw te leren Want my way moest het niet…

zijn we tot op heden overlevers van een oorlog nooit gevoerd maar wel verwacht geen overwinnaars geen verliezers overlevers zeg het zacht…

De toekomst is ons heden.…

Vroeger bedreef men teder de liefde voorzien van een pilletje Heden bedrijft men de geveinsde liefde tomeloos voorzien van een pilletje…

Men kan het met het heden, De toekomst, en het verleden.…

ongerept en onbetreden krijgt de tijd iets van weleer samenlevend in 't heden blijkt verdraagzaamheid soms teer... Lejo…

onder de rook van de geschiedenis taal ik niet want stilte beeldt meer uit jaartallen schieten door mijn hoofd zoals sterren schijnen te vallen in de hemel eens een donker gat dan weer het licht om weer te zien dat verleden heden is…

Wat is er toch mis met het verleden Waarom is de toekomst zo’n must, ligt de grens van geluk soms in het heden en mag ik niet “terug naar de kust”?…

gevormd door mijn verleden lijkt het heden zonder toekomst blijkt de tijd die mij nog rest slechts een fractie van een leven dat voordat het echt begon gedoemd was op te geven…

naar meer, etmalen lang morgen, luttele uren van het heden zal ik zeker dieper inzicht ontwaren…

Ik stap van het donker in het heden. Zo lang verdwenen dat hun gezicht mist en waan is. Raden naar lichamen lastig tentamen. Raam ik hun tranen doen oma en opa me wenen. Ik stap van het heden in mijn genen. Op een zwerfkei twee gelouterden, zie: mijn grootouders. Eens waren ze dood, nu klein doch groot.…

Liefde is heden voor mij een onbestaand woord De kerel van mijn leven pestte mij geestelijk dood. Heden toch weer even hartelijk gelachen Leven borrelde op, heus ik breng het weer tot glimlachen. Vechten zit gewoon in mijn bloed Ik geloof en vertrouw, alles komt weer goed.…

t is een reminder als blik op het heden ...…

Bordurende over het leven zal ik in gouden draden van een schitterend verleden voor de doffe glans van heden uit het weefgetouw diep in mij een kleed van verzoening weven…

Schreeuwend Schoppend Slaand Sloeg hij om zich heen Eindelijk breekt zijn verdriet open Uit de diepte omhoog Door verleden en heden En ik zal er zijn Om hem te helpen…

het heden is verleden nieuwe woorden bleken slotakkoorden ik stierf in schoonheid het verbleekte toen de pijn zich losweekte ik werd wakker en zag dat het vandaag was…

welingelichte kringen hebben mij bericht geflikvlooi in de vrouwelijke scheden behoort vanaf heden tot het verleden je ziet geen kloten bij gebrek aan licht…