Alle inzendingen over Lieve meid

De buschauffeur doet gauw zijn deuren dicht, en aan mijn hand loopt met grote ogen mijn allerliefste kleine meid.…

Nog even volhouden Is wat we horen Ik kan niet meer Wij kunnen niet meer Ik snap het Wij snappen het Onze emmer stroomt over Dit kan niet verder…

Ze was in feite best een mooie meid met haar zo fantastische, lange haar De spiegel echter toonde haar ‘t feit je borstjes, meisje, vergeet die maar Iedere avond voor ze naar bed ging inspecteerde ze de mogelijke groei Ze zocht slechts een beetje welving haar borstjes evenwel, misten bloei Waar andere meiden ‘iets’ toonden daar zat bij…

een droom als het einde de dag voorbij voel ik gister in mij dromend zonder einde zijn wij de schaduw voorbij hou mij hou mij vast voor ik voor altijd val…

lieve Tom, De wereld staat niet stil draait rond in het heelal en dat gaat eeuwig door zoals jij mijn vriendschap stal en daarom lieve Tom zolang de wereld draait ben ik toch steeds jouw vriend dat mag je nooit vergeten dat hebben we verdiend…

gevoelloos geschreven zonder woorden eindeloos leeg vrij van banden bandeloos verloren zonder je hand in mijn huid je ziel in mijn hart je traan in mijn oog drogen tranen als was verstilt mijn huid jouw hand mijn hart in onze ziel…

achter donkerrode manen versluieren sterren donkerzwart alsof we hier liggen zonder dat we zijn zonder de gratie van wie we waren donkerrood onbetekenend schijnen wij de maan in elkaars hart is donkerrood donkerzwart…

Een lieve lach, niet beantwoord. Die mooie ogen, zo ver weg. Waarom ben ik er niet meer? Mis je mij wel? Je hebt je verantwoord. Jij kleine meid, wat heb ik pech. Waarom doet het zo' n zeer? Mis je mij wel? Je ging niet in op mijn weerwoord. Het is klaar voor jou, je vluchtweg. Waarom vraag ik keer op keer? Mis je mij wel?…

haar naam danst als een veld vol bloemen… ze steelt mijn hart voor altijd uit mijn blije ogen, ik leg het graag blind voor haar neer stil ontroerd vindt heel mijn wereld slechts verwondering en zacht zing ik van poppedeintjes, van een maannacht vol geluk groot en rond verraadt haar zachte schijn dat licht heel toverachtig pril kan zijn…

Dansers in de stad verdwalen moedig dominerend in verlangen tekenen ze het landschap met hun geliefde lijven en soms onder de wolken vliegt er een vogel in de danszaal die niets weet en niets kan begrijpen dan dansen ze nog moediger hun ogen rijp door taal van lijden in bewegingen, nog onbeschreven brengen ze dromen naar oevers van…

Ik lig op bed met heel veel meiden En ik zweer je, het was echt niet te vermijden Want het wemelt van de huisstofmijt Dus geef mij maar liever één gewone meid…

Mijn lieve mooie meid, je bent nu in mijn leven. Ik hou zoveel van jou, Ik zal je alles geven. Jij maakte mijn droom waar, Mijn hart in vuur en vlam. De liefde van mijn leven, jij maakte mij tot mam!…

Herken mezelf in dat lieve kind haren waaien in de wind, donkere ogen kijken me vrolijk aan, als ze vraagt, Oma ga je met me spelen? Sla mijn armen om haar heen, denk daarbij, kleine meid blijf nog lang mijn lieve schat want jij zit zo heel diep in mijn hart.…

Sprak de lieve kleine Willem, En zijn handje droeg een kroon, En een boek met zijden lintjes. Willem danste waar hij stond: 'Daar komt moeder! daar is vader!’ Riep de meid met volle mond. De overwinnaar vloog zijn moeder Reeds in de armen, gans verrukt; Nooit had hij een warmer kusje Op haar lieve wang gedrukt.…

Een mooie meid, dat wel, maar mij net iets te fel. Ze is iets te sportief. Voorstelbaar toch, zo'n grief? Want ik ben niet zo snel. Een mooie meid, dat wel. Ze is iets te sportief.…

hier sta ik naakt voor jou mijn armen hoog in de lucht ontvang ik de gift van verlichting door jou dankbaar voel ik me bevrijd van mijn zondes blij ontvang ik deze reiniging waardoor ik klaar ben voor de wereld…

nu de zeilen zijn gehesen jij aan jouw laatste reis begint je lichaam bleek niet te genezen vaar jij met de morgenwind op naar nieuwe avonturen varend naar het zomerland dankbaar voor alle mooie uren staan wij aan de waterkant zeil je langzaam uit het zicht overmand zijn wij door smart maar je warmte blijft en licht voor altijd in ons…

ik spiegel jouw schoonheid terug in de rivier welke 't brengen zal daar waar de zon de aarde kust kletterend van hoger gelegen tot in 't kabbelend beekje tot dat je weer daar bent samen met haar…

na 'n telefoontje vol paniek over 't kwijt zijn van haar pinpas haast ik mij naar het huis van negentig plus daar vlij ik neer op de bank en vind het boek ' Poëzie op Pootjes' met daarin mijn naam 'zal ik je mijn gedicht voordragen ' vraag ik aandachtig luisterend wordt ze weer rustig nu belt ze mij iedere dag om te vertellen…

en dan opeens is de cirkel rond wederom terug bij jouw vroegere liefde, Vrij Theater bezield nam je het stokje over van voorzitter net met pensioen dus nu had je alle tijd strijdvaardig als je was zette je de koers in z’n vooruit grote plannen om Vrij Theater te behouden in barre tijden van je werkte hard, heel hard wellicht te hard…

toen ik mijn lief jouw licht nog was jouw houvast in donkere dagen droeg ik niet meer dan roze huid en liet de liefde zorgen dragen zo vaak als wij de maan bedekten en duisternis ons lijf verborg verstrengeld tussen wit katoen was jij alleen mijn grootste zorg maar nu heb jij een nieuwe muur waarachter jij verschuilt en klaagt er is een…

in het ritme van onregelmatigheid pompte jouw hart al enige tijd met moeite het hoofd wilde wel had nog zoveel plannen maar het lijf nu jouw ogen zijn gesloten ben je over naar daar waar wij geen weet van hebben nooit meer die guitige lach de Belgische ondertoon pretogen wanneer je genoot van het leven nu verhuis jij naar onze herinnering…

er is een ster geboren heel stilletjes en onverwacht ben jij van ons weggegleden in het donkerte van de nacht een vader uit duizenden niets was ooit te veel verslagen door een ziekte blijft het ondanks onze mooie herinneringen voor altijd stil…

ze zeggen dat het mooi is daar omringd door een immense zee van liefde daar weerzien met hen die op jou hebben gewacht al daar terugkijkend op jullie mooie leven vanaf daar het voor altijd waken over jouw geliefde Pia vanaf daar stuur af en toe een seintje, dat je voor altijd dichtbij bent, voor haar…

nooit meer jouw lieve stem te horen nooit meer jouw lieve lach nooit meer de kans om jou te bekoren nooit meer te horen ‘hallo’ of ‘dag’ nu jij jouw ogen voorgoed hebt gesloten is dat een groot gemis met zijn allen zullen wij rond Michael blijven staan, de lief van jouw leven nu is het moment daar, om jou, aan Moeder aarde terug te geven…

zonnebril dragend daaronder een grote glimlach fleurig gekleed, ze was er altijd bij iedere dag opende zij optimistisch haar Facebook, ook de vele keren dat zij moest voor onderzoek het gevecht dat zij leveren moest was intensief, knokken deed ze en bleef altijd opgewekt tot haar laatste bericht over uitzaaiingen die haar hebben genekt lieve…

Woorden verwaaien, verdwaalde verhalen slingeren in de wind, dansend over regenbogen die vertellen over een heel bijzonder kind die in de nacht verdween zilvergrijze lokken, grote bruine kijkers een ontwapende lach zomaar is ze vertrokken, niemand weet waarheen van jongs af aan tekende zij haar eigen pad door een land vol fantasieën, nam daarin…

Met een kind liet hij me zitten: 't Is een lieve, mooie meid! Piet klom gauw weer op het dak met een grote, lege zak. Piet klom gauw weer op het dak met een grote, lege zak. Weer brengt Piet me in verwachting en het harde erelid breng ik lustig tot verzachting: wippen doen we zwart op wit. Op de mengkleur stel ik prijs.…

een kleine denkfout verwoord door een jonge nog onschuldige meid die de harde wereld nog onvoldoende kent tot hen die haar in elkaar hebben geslagen voorwaar geen kleinigheid lieve schat wat zij blijken dat kunnen we niet laten zijn vroeger niet en ook niet heden ten dage dat moet in de kiem worden gesmoord zij die in wijze woorden gevangen…

Als kleine meid jouw oogappel op zondagmorgen schooltje spelen jij was Cees ik was juf wat leverde ik een strijd als bijna grote meid toen mama ons ontviel werden jij en ik weer dikke maatjes de liefste opa voor mijn meiden als ik in de spiegel kijk zie ik jou maar niet altijd want ondanks gelijke trekken zijn we verschillend jij en…