Alle inzendingen over Oude demonen

boven op de oude zolderkamer vond je gisteren uit negentienachtenzestig een oude krant voetbaluitslagen en de wereld stond in brand morgen sla je de ochtendkrant open en wat blijkt we worden nog steeds keihard voorgelogen…

Alleen de duvel is oud.…

Wanneer ik op verjaarsvisite ga hoor ik een kamer vol met hen die klagen. Het blijkt voor bijna niemand te verdragen: een sleetse moeder of aftandse pa. Zo’n vader wandelt in zijn blote kont en ma heeft steeds haar slipje vol gescheten; het oordeel van ‘t gezelschap volgt terstond: ~In een tehuis~ en dan de zaak vergeten. Ik heb misschien…

Het leven wordt allengs wat triest voor haar; ze heeft een loopneus die ze telkens snuit want elke zes seconde weer een drup dat zijn er per minuut een stuk of tien. Ja vroeger was ze wel van zessen klaar, maar langzaamaan ging toch de fut er uit. Zo nu en dan eens naar de handwerkclub of soms in ’t buurthuis een partijtje kien. Zo heel…

Haar jonge ik heeft geen relatie met haar oude, haar oude ik weet van haar jonge niet. Haar meest recente foto's herkent zij niet, haar spiegelbeeld is echt het hare niet. De tijd heeft onderweg haar ik verloren en zij is nu verloren in de tijd.…

Verwonderd als ze keek naar de natuur, zo keek ze ook naar de wereld. Onherkenbaar was die, het begin vergeleken met het eind van haar leven. Alleen al op technologisch vlak volgde ze met haar scherpe intelligentie alles. Maar ze zocht altijd voornamelijk de goedheid in de mensen.…

ik sterf aan mijn huid waar jij nog flirt met bloesem mijn ogen dimmen telkens meer, de glans van binnen lijkt te tanen jij daarentegen verbeeldt een eeuwig wuivende verenpracht, in dit moment dat jij met mij deelt buig ik verder terwijl jij lacht…

ze denkt in dagen bijna alles is voorbij tijd deert haar niet de winter sleept zich door trage dagen de wind trekt zijn sporen in de boekenkast zwijgen verhalen van hartstocht en verlangen de klok slaat gesmoorde uren het deert haar niet het is bijna voorbij…

het uitzicht kijkt naar binnen kleurt het behang seizoenenlang met licht uit het verleden je hebt gebeden dat je oud mocht worden, hebt gestreden voor de laatste jaren rust en vrede ogen dromen en je lach is al verleden tijd je handen spelen achteloos met pluizen de asbakken zijn vol je vest van wol is zacht net als je wangen…

ik zie je in een vergezicht waarin emoties laaien de klokken sneller draaien tot de wereld openbarst jij hield van morgen want vandaag was je teveel je brak geen uren open liet de tijd maar liever heel je kijkt vooruit om niet te voelen waar je staat je zweeft gezichtsloos door de dagen stil en zonder vragen je hebt de strijd verloren…

Ik volgde Cousteaus voetsporen ver van de mensheid vandaan Tropische reizen met gouden paleizen meerdere vrouwen tegelijk plezierend Het heerlijkste eten opgediend dromend op aarde en daarboven God de Duivel met zijn demonen uitgedaagd, verslagen en bedrogen.…

Blad na blad laat je ze vallen wegwaaien met een poolwind gecreëerde demonen die het vergallen Het is uiteindelijk het lied dat wint Legende in jezelf maak er hetzelfde feest van elf na elf Er bestaat niks wat niet kan, niet dan?…

Vier armen, vier zwarte armen zwaaien, maaien een bebloed zwaard in het rond, hakken hoofden af, armen af, zaaien dood en verderf; verspreiden virusvarianten, besmettelijker, ziekmakender, dodelijker, leveren lijken af om op te dansen; Vama Kali Bhavatarini. Eèn en vijftig geschonden schedels zwieren om haar hals, haar borsten, haar lendenen…

Muren beschermen je en ze sluiten je op -- tot ze instorten.…

Verlijdt U niet tot het duister waanzinnigheid en gefluister Waar televisies tot U spreken reclames boodschappen leken Waanzinnigen en demonen schreeuwen, manen en tot u honen Waar Satans rijk regeert U consumeert, verteert, en reguleert Denk goed na over de gevolgen de macht, de kennis is verbolgen De prijs die U betalen zal is hoog…

terwijl haar warme handen zijn koude ziel beroeren en woorden als een zalf zijn hartenpijn verzacht verliest hij zijn geloof in god en zijn bestemming omdat hij de beproeving zo lief niet had verwacht terwijl zijn zachte stem haar ogen laten tranen en als een medicijn de weg zoekt naar haar hart verliest zij al haar angst voor duivel en demonen…

In het schimmenrijk van mijn hart Leven demonen in het duister Fluisteren wanen in mijn hoofd Zetten mij aan tot razernij Op de rokende resten van wat eens was Vernietigd door een van de zeven Ontwaak ik uit mijn woeste roes En heel even huil ik om het verlies Alleen en veroordeeld tot dragen Van leed jou en mijzelf aangericht Slijt ik…

Ik zou al jouw onrust willen stelen al jouw demonen één voor één Opdat ze jou nooit meer zullen vervelen voorgoed laten zij jou dan alleen Zodat vreugde zal overheersen intense liefde droogt jouw tranen en maakt je blij Kun jij je laven aan het leven nippen aan het geluk is de wens van mij ~* Voor Mirjam *~…

Geef jezelf niet over aan demonen van de dood! Maar voel de liefde van je echte vrienden!…

soms denken we wit-zwart de letters raken slaags opgejaagd door pompend hart ontvangen mensen de volle laag want die letters vormen woorden draaien een tijdje in ons mond om dan als getergde demonen gal te spuwen in het rond het is misschien niet slecht oprecht uit het hart geboren geen moord of vuurgevecht deze waterval van…

verloren kansen, maar zoveel mogelijkheden vol met kwaliteiten, onderdrukt door mijn demonen zo ontevreden, maar toch lijkt dit schijn geluk, pijn, keuzes en opties je wilt het anders, maar toch ook niet. gemengde gevoelens schieten door mijn hoofd, en weer spreek ik mijzelf tegen.…

Is het nu weifelen, Of is het toch twijfelen. Voor mij, Zit het verschil in de ei/ij, Ongetwijfeld. Maar samen in een twijfelaar, Dan heb je het echt voor elkaar.…

Soms lees ik weleens filosofie, Ik krijg het al een beetje onder de knie. Het gaat over het wezen van de dingen Dat zich zo moeilijk laat bedwingen, eigenlijk een utopie. Maar pas op, geloof, Van zijn leven nooit een filosoof.…

Dit vers gaat enkel en alleen, Over alle ruimte om ons heen. Die ruimte berust op het feit Van beschikbare uitgestrektheid De ruimte is van iedereen. Je kunt zelf pas voluit leven, Als je de andere ook de ruimte wilt geven.…

Sta je wel eens stil bij het feit, Van eigen bekrompenheid. Het is de balk in het oog, Die je al zo vaak bedroog Bij het zoeken naar openheid. Het wordt nog een hele strijd, Schiet op, je hebt niet meer alle tijd.…

Volgens de wetten van Mendel Is overerving echt geen zwendel. Want erfelijke familie genen, Zijn niet zomaar verdwenen, Zitten niet achter slot en grendel. Het zijn de genen van degenen, Die hun erfelijk materiaal uitlenen.…

ADSL Je kent die afkorting wel. De hogesnelheidslijn Als je op internet moet zijn Snel as hel. Met de snelheid van het licht, Stuur ik dagelijks mijn gedicht.…

Het magische zwaard laat zich niet lostrekken door -- aandacht voor de steen.…

heel zacht Met Raymon bij zich als een "stille" kracht De coach met wie ze traint en huilt en lacht De praatpaal die haar pusht uit alle macht Als zij de zege greep kwam op haar konen De glans terug, verdwenen de demonen…

Ik word geschut en bewogen Wind raast door dit lijf Mijn wortels laten los Er is storm in mij Demonen bevrijd Ik wil al mijn wortels doorsnijden En meegesleurd worden Zwakte en kracht Liefde en haat Boos en blij Wie had ooit gedacht dat de lijn zo dun was?…