Alle inzendingen over Rug

Langzaamaan Toch vliegensvlug Schaatsen Met de handen op de rug. Voeten blauw Hoofd rood. Over ijs En sloot.…

met de zon op mijn rug stap ik over de brug in de nieuwe vallei naar de toekomst het onbekende pad de horizon voorbij…

Recht is de rug krom de redenering, ik sla kruisen in de lucht en wacht op bezwering Waar hij is voor mij de verlossing nabij.…

vrede torst toekomst op zijn rug in de val van het verleden één stap vooruit twee stappen terug.....…

de rij schrijdt met de doodsklok in de rug pratend naar het graf vertrapt op het pad één populierenkatje bloedig als een worm…

langs je rug vanaf je hart neer je ziel binnen doen woordeloze zinnen witte veren zeer…

Wanneer het licht het donker raakt Slaat het donker op de vlucht Om het licht dan aan te vallen Van achter in de rug. Dieho…

Mijn liefste, keer je nu op je rug zodat ik jouw ogen kan kussen teder mijn lippen op jouw mond jouw hals en borst dan weer terug jouw adem inadem daarna blussen wij de hartstocht en vrijen elkaar los van de zorgen slechts jij en ik keer daarna jouw rug niet weer hou me vast koester dit ogenblik en doe het morgen nog een keer..…

Ik weet nog dat jij net als ik verdwaald in een pijnbomenbos verschrikt door het geblaf van een troep honden een jacht begonnen Mijn rug tegen de stam jou in mijn armen, voelen hoe de boom tegen mijn rug door de wind bewoog jouw angst verdwenen ontspannen onze handen Maanden later ruik ik nog steeds de geur van hars bij het dragen…

de oude liefdesbron en ik zie mezelf meedoen om te houden wat ik heb mijn dierbare zelf op mijn rug want ik houd van mijn lief bedrog…

de mens is klein groot is de zee de mens is slim wijs is de zee de mens is sterk machtig de zee het bootje de schuit het schip en de tanker gedragen van haven naar haven op de rug van de zee het kind op het strand trekt de vlieger strak als een anker de witte wolken trekken mee en de maan trekt de vloed kromt de rug van de…

de duinen voor me schenken handen vol rust wanneer ik met de wind in mijn rug stormachtig water na springtij aan het eb toevertrouw…

Op deze plek, op deze plaats is alles begonnen Hier kom ik ooit weer terug Als ik hier dan sta zal ik niet alleen zijn Maar met jou aan mijn zij, jouw hand op mijn rug.…

als een wit paard dat rollend op zijn rug vervuld van zonnepret in een pas uitgekomen wei de eerste madeliefjes plet…

De zee Is te klein Voor al mijn tranen Mijn hart Is te klein Voor al mijn verdriet Mijn rug Is te smal Om dit alles Te dragen Waarom? Waarom Snapt de wereld Mij niet?…

lippen bewegen spuwen vuur met de rug tegen de muur kleur je rood de drang om eerlijk te leven betaal je met de marteldood…

Er is altijd die ene, die zal wachten die aanwezig is achter mijn rug die speelt in mijn hoofd die leeft in mijn hart, klopt in mijn bloed en vervliegt met mijn ziel.…

’t is strontvervelend dat ik viel weer op mijn gat door al die kak op de voetgangersbrug zijn hondenbaasjes niet shitverantwoordelijk of faken sommigen een zere rug?…

sorry, ben bezig de lat lager te leggen - het plafond zuigt ze mijn trainingswegje moet opnieuw open gemaakt - de rug naar het werk…

'k Heb dan met mijn stramme voet, Eindlijk uit d’onstuime vloed, Hollands vaste wal betreden! 'k Heb mijn kromgesloofde leden Op zijn bodem uitgestrekt; 'k Heb hem met mijn lijf bedekt; 'k Heb hem met mijn arm omvademd; 'k Heb zijn lucht weer ingeademd; 'k Heb zijn hemel weergezien, God geprezen op mijn kniên, Al de doorgestane smarte…

op reis met de zon in mijn rug naar een leven terug in de tijd ontmoet ik weer de verdrongen geesten van feesten op de weg achtergelaten alles wat ik heb uit angst te worden verlaten maar liefde duurt het langst je roept ik voel je lach stralen op mijn rug ik draai me om en keer terug knijp mijn ogen dicht en voel de zon de zon…

heb de wind in mijn rug. Al mijn angsten, ik daag ze uit een voor een. Geen comfortzone voor mij Ik vecht, maak mijn rug recht. Het is voorbij. Acta est Fabula! Het spel is afgelopen…

Pijn in rug en handen, de verstijvende Ledematen zonder kracht. Van rug naar Nek en de knokkels in de handen verstijft Reuma een leven van pijnlijke verbanden. Het lichaam scharniert minder soepel En pijn mergelt het leven uit het Verstijvende been. Het proces van Aftakeling is onzichtbaar voor de Wereld om je heen.…

ik lig daar in de stilte wachtend op jou komend met de rug van je hand strelend en je lippen kussend mijn lichaam wacht op jou die niet komen zal…

Ze werd overvallen door gezichtsbedrog verkeek zich in de spiegel des levens keerde de rug naar God's woord en zag zo de zon ondergaan.…

ik keerde jou de rug toe en ging met loze woorden hene je zag niet dat mijn tranen in een zoete zuchtende wind verdwenen…

er was een klein meisje in balkbrug ze liep met een knapzak op haar rug 't was moeilijk lopen maar ze bleef hopen op tijd te zijn want het ging niet vlug…

en dan geef je je zomaar over aan de nacht strijdend lag je de hele dag dwars en nu op je buik of je rug lig je te rusten en droom je de wereld…

Ik heb niets meer om handen hoofd gebogen, handen op m'n rug zo loop ik naar mijn einde bewogen kijk ik op 't begin terug!…

aan rug, kont op kont…